Przejdź do zawartości

Hakaru Hashimoto

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hakaru Hashimoto
橋本 策
Ilustracja
Hakaru Hashimoto, około 1912 roku
Imię i nazwisko urodzenia

Hashimoto Hakaru

Data i miejsce urodzenia

5 maja 1881
Midai, Nishi-tsuge

Data i miejsce śmierci

9 stycznia 1934
Okayama

Hakaru Hashimoto (jap. 橋本 策 Hashimoto Hakaru; ur. 5 maja 1881 w Midai, Nishi-Tsuge, zm. 9 stycznia 1934 w Okayamie)japoński chirurg okresu Meiji i okresu Taishō.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Hashimoto urodził się w wiosce Midai (włączonej później wraz z innymi do wsi Nishi-Tsuge) w prefekturze Mie (obecnie na terenie miasta Iga) jako trzeci syn wiejskiego lekarza Kennosuke Hashimoto. Dziadek Hakaru, Gen'i Hashimoto, również był znanym w okolicy lekarzem, znającym holenderską szkołę medycyny, praktykującym pod koniec okresu Edo. Hakaru zgodnie z tradycją rodzinną studiował medycynę na Uniwersytecie Kiusiu w Fukuoce; ukończył studia w 1907 roku.

Hashimoto pozostał na wydziale medycznym swojej uczelni, specjalizując się z chirurgii u profesora Hayari Miyake, pierwszego japońskiego neurochirurga. Badał w tym czasie próbki tkanek gruczołu tarczowego i dokonał istotnego odkrycia nowego typu zapalenia tarczycy. W 1912 roku opublikował jego klasyczny opis w „Archiv für klinische Chirurgie”. Choroba do dziś znana jest jako zapalenie tarczycy Hashimoto[1].

Odkrycie Japończyka nie zyskało od razu uznania. Dopiero w latach 30. Graham i McCullagh przedstawili kolejne opisy choroby i upowszechnili termin Hashimoto's thyroiditis. W latach 50. eponim przyjął się w ojczyźnie Hashimoto, za sprawą dr. Hachinena Akity, który powrócił do Japonii po studiach w USA[2].

Trzy lata Hakaru Hashimoto spędził w Europie: na Uniwersytecie Jerzego Augusta w Getyndze, gdzie uczył się patologii u Eduarda Kaufmana, a także w Londynie i Berlinie. Po wybuchu I wojny światowej uczony wrócił do Japonii i otworzył prywatną praktykę. Napisał prace poświęcone róży i drążącym ranom klatki piersiowej. Cztery lata po powrocie do Japonii ożenił się. Zmarł nagle w 1934 roku na dur brzuszny.

Dr Hashimoto pamiętany był jako gorący wyznawca buddyzmu i miłośnik tradycyjnego japońskiego teatru[3].

Droga na osiedlu akademickim Maidashi Uniwersytetu Kiusiu została nazwana na cześć Hashimoto. Portret chirurga znajduje się też w logo Japońskiego Towarzystwa Tarczycowego założonego w 1958 roku. Syn Hakaru Hashimoto, dr Kazuo Hashimoto, został wybrany w 1998 roku na honorowego członka Thyroid Federation International.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hashimoto H. Zur Kenntnis der lymphomatösen Veränderung der Schilddrüse (Struma lymphomatosa). „Archiv für klinische Chirurgie”. 97, s. 219–248, 1912. 
  2. Amino N., Tada H., Hidaka Y., Hashimoto K.. Hashimoto′s Disease and Dr. Hakaru Hashimoto. „Endocrine Journal”. 49 (4), s. 393–397, 2002. PMID: 12402969. 
  3. Barry G. Firkin, Judith A. Whitworth. Dictionary of medical eponyms. Informa Health Care, s. 170, 1996 ISBN 1-85070-333-7

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Sawin C.T.. The heritage of Dr. Hakaru Hashimoto (1881-1934). „Endocrine Journal”. 49 (4), s. 399–403, 2002. PMID: 12402970. 
  • Hashimoto K.. My father and his teachers. „Endocrine Journal”. 49 (4), s. 389–391, 2002. PMID: 12402968. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]