Henryk Bułhak
| Data i miejsce urodzenia |
1 stycznia 1930 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
historyk, bibliotekoznawca |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
| |
Henryk Bułhak (ur. 1 stycznia 1930 w Wilnie[1]) – polski historyk i bibliotekoznawca.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1941 został deportowany na Syberię[2]. Przebywał tam do kwietnia 1946. W latach 1949–1952 studiował historię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Tytuł zawodowy magistra uzyskał po ukończeniu Studium Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Po studiach został zatrudniony w Zakładzie Starych Druków Biblioteki Narodowej. Od 1969 do 1973 pracował w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk. Był uczestnikiem seminarium Stanisława Herbsta[3]. Stopień naukowy doktora uzyskał w 1978 pod kierunkiem Andrzeja Bartnickiego na podstawie pracy zatytułowanej Polska – Francja. Studia z dziejów współpracy wojskowej w latach 1922–1936.
Zajął się historią polityczną i wojskową okresu międzywojennego, ze szczególnym uwzględnieniem stosunków polsko-francuskich, polsko-rumuńskich i polsko-czeskich, a także historią dawnej książki i bibliotekoznawstwa.
Ojciec historyka Władysława Bułhaka i aktorki Ewy Konstancji Bułhak.
W 2013 za wybitne zasługi w pracy naukowo-badawczej w dziedzinie bibliotekoznawstwa, historii drukarstwa i dziejów książki, za działalność na rzecz zachowania dziedzictwa narodowego prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[4].
Wybrane publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Polonia typographica saeculi sedecimi, z. 3, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1959.
- Polonia typographica saeculi sedecimi, z. 5, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1964.
- Polonia typographica saeculi sedecimi, z. 6, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1966.
- Polonia typographica saeculi sedecimi, z. 7, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1970.
- Jan Ciałowicz, Od Kościuszki do Sikorskiego, wybór, red., wstęp Henryk Bułhak, Kraków: „Znak” 1972.
- Juliusz Łukasiewicz, Dyplomata w Paryżu 1936–1939. Wspomnienia i dokumenty Juliusza Łukasiewicza, ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej, oprac. i red. Wacław Jędrzejewicz i Henryk Bułhak, Londyn: Polska Fundacja Kulturalna 1989.
- Prace badawcze i bibliograficzne nad zbiorami rzadkich i cennych książek i dokumentów: materiały z seminarium polsko-radzieckiego, Warszawa, 8–10 października 1985, red. nauk. Henryk Bułhak, Jakub Z. Lichański, Warszawa: Biblioteka Narodowa 1991.
- Polska – Francja. Z dziejów sojuszu 1922–1939. Cz. 1: (1922–1932), Warszawa: Wydawnictwa Fundacji „Historia pro Futuro” 1993.
- Z dziejów polityki i dyplomacji polskiej: studia poświęcone pamięci Edwarda hr. Raczyńskiego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na wychodźstwie, red. Henryk Bułhak, Warszawa: Wyd. Sejmowe 1994.
- Polska – Francja: z dziejów sojuszu 1933–1936, Warszawa: Neriton 2000.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Według innych źródeł urodził się w 1929 w Nowogródku (por. Notacje: Relacja Henryka Bułhaka. 1wrzesnia39.pl. [dostęp 2015-04-06].).
- ↑ Henryk Bułhak. Z Nowogródka na Syberię (1941). „Warszawskie Zeszyty Historyczne”. z. 3, s. 111–119, 1989.
- ↑ Henryk Bułhak. Stanisław Herbst. „Więź”. z. 10 (186), s. 144–147, 1973.
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 lutego 2013 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2013 r. poz. 409).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tadeusz Epsztein. 70-lecie urodzin Henryka Bułhaka. „Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej”. t. XXXVII, s. 7–15, 2002. [dostęp 2015-04-06].