Ignacio Comonfort
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
13 listopada 1863 |
| Prezydent Meksyku (hiszp. Presidente interino)[1] | |
| Okres |
od 11 grudnia 1855 |
| Poprzednik | |
| Prezydent Meksyku[1] | |
| Okres |
od 1 grudnia 1857 |
| Następca | |
Ignacio Comonfort (ur. 12 marca 1812 w Amozoc w stanie Puebla, zm. 13 listopada 1863 w Molino de Soria w stanie Guanajuato) – meksykański polityk, prezydent Meksyku w latach 1855–1857 i w grudniu 1857 roku.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ignacio Comonfort urodził się 12 marca 1812 roku w Amozoc w stanie Puebla[1].
Walczył w wojnie amerykańsko-meksykańskiej w 1847 roku i brał udział w bitwie pod Churubusco[1]. W marcu 1854 roku proklamował plan ayutlański i wraz z generałem Juanem Álvarezem (1790–1867) poprowadził „powstanie ayutlańskie” w celu obalenia prezydenta Santa Anny (1794–1876)[1]. Santa Anna został obalony w 1855 roku i zmuszony do opuszczenia kraju[2]. Urząd prezydenta objął Álvarez, który szybko ustąpił na rzecz Comonforta[3].
Comonfort był umiarkowanym liberałem, i po zdobyciu urzędu prezydenta w 1855 roku, zbudował rząd złożony zarówno z liberałów jak i konserwatystów, który okazał się jednak trudny w prowadzeniu[1].
17 grudnia 1857 roku Félix María Zuloaga (1803]–1898) przeprowadził w jego imieniu zamach stanu[4][5]. Kongres został rozwiązany a członkowie gabinetu Comonforta wraz z prezydentem Sądu Najwyższego i kandydatem na prezydenta Benito Juárezem (1806–1872) zostali aresztowani[5][4]. Zuloaga wraz ze swoimi zwolennikami proklamowali Plan z Tacubayi, który przewidywał zniesienie konstytucji z lutego 1857, wprowadzenie dyktatury prezydenta Ignacio Comonforta, a także zwołanie Konstytuanty[6][4]. Plan uzyskał poparcie kościoła katolickiego[4]. Comonfort uwolnił jednak Juáreza, który ustanowił alternatywny rząd w Guanajuato i pozyskał wsparcie 11 stanów dla sprawy liberałów[4]. W styczniu 1858 roku generał Jose de la Parra przeprowadził bunt przeciwko Comonfortowi, który zbiegł z kraju 21 stycznia 1858 roku[1] a tymczasowym prezydentem został Zuloaga[4].
Comonfort powrócił do Meksyku w 1861 roku[1]. W październiku 1863 roku został ministrem wojny i głównodowodzącym armią, by stawić czoła francuskiej interwencji[1].
Zmarł 13 listopada 1863 roku w Molino de Soria w stanie Guanajuato[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j PRESIDENCIA DE LA REPÚBLICA, MÉXICO: IGNACIO COMONFORT. [w:] calderon.presidencia.gob.mx [on-line]. [dostęp 2017-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-30)]. (hiszp.).
- ↑ Juana Vázquez Gómez: Dictionary of Mexican Rulers, 1325-1997. Greenwood Publishing Group, 1997, s. 82. ISBN 978-0-313-30049-3. [dostęp 2017-07-16]. (ang.).
- ↑ Juan Álvarez, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-07-21] (ang.).
- ↑ a b c d e f Jeffrey S. Dixon, Meredith Reid Sarkees: A Guide to Intra-state Wars: An Examination of Civil, Regional, and Intercommunal Wars, 1816-2014. CQ Press, 2015, s. 53–54. ISBN 978-1-5063-1798-4. [dostęp 2017-07-21]. (ang.).
- ↑ a b William H. Beezley, Michael Meyer: The Oxford History of Mexico. Oxford University Press, USA, 2010, s. 353. ISBN 978-0-19-973198-5. [dostęp 2017-07-21]. (ang.).
- ↑ Jarosław Wojtczak: Wojna Meksykańska 1861–1867. Bellona, 2009, s. 42–3. ISBN 978-83-11-11520-0. (pol.).
