Przejdź do zawartości

Ikar. Legenda Mietka Kosza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ikar. Legenda Mietka Kosza
Gatunek

biograficzny
dramat

Rok produkcji

2019

Data premiery

18 października 2019

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

122 minuty

Reżyseria

Maciej Pieprzyca

Scenariusz

Maciej Pieprzyca

Główne role

Dawid Ogrodnik
Cyprian Grabowski

Muzyka

Leszek Możdżer

Zdjęcia

Witold Płóciennik

Scenografia

Joanna Anastazja Wójcik

Kostiumy

Agata Culak

Montaż

Piotr Kmiecik

Produkcja

RE Studio

Dystrybucja

Next Film

Ikar. Legenda Mietka Kosza – polski dramat biograficzny z 2019 roku w reżyserii Macieja Pieprzycy. Polska premiera filmu miała miejsce 18 października 2019.

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Opowieść o życiu i karierze Mieczysława Kosza, wybitnie uzdolnionego ociemniałego pianisty, który pod koniec lat 60. XX w. stał się objawieniem na polskiej scenie jazzowej.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Film otrzymał 2 Orły na 22. Ceremonii Wręczenia Polskich Nagród Filmowych Orły w kategoriach: za najlepszą muzykę (Leszek Możdżer), najlepszy dźwięk (Maciej Pawłowski, Robert Czyżewicz)[1]. Film dostał dodatkowo 9 nienagrodzonych nominacji: Najlepszy film, Najlepsza główna rola męska (Dawid Ogrodnik), Najlepsza drugoplanowa rola kobieca (Jowita Budnik), Najlepsza reżyseria (Maciej Pieprzyca), Najlepszy scenariusz (Maciej Pieprzyca), Najlepszy montaż (Piotr Kmiecik), Najlepsza scenografia (Joanna Anastazja Wójcik), Najlepsze kostiumy (Agata Culak), Odkrycie roku – za najlepszą główną rolę męską (Cyprian Grabowski)[2].

Film otrzymał Srebrne Lwy na 44. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Ponadto zdobył pięć nagród indywidualnych: za główną rolę męską (Dawid Ogrodnik), za najlepsze zdjęcia (Witold Płóciennik), najlepszą muzykę (Leszek Możdżer), najlepszą charakteryzację (Jolanta Dańda), najlepsze kostiumy (Agata Culak)[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Laureaci Polskich Nagród Filmowych ORŁY 2020. pnf.pl. [dostęp 2020-11-20].
  2. Orły | 2020. pnf.pl. [dostęp 2020-11-03].
  3. Laureaci 44. FPFF. [dostęp 2019-09-22].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]