Imants Lieģis

Imants Lieģis
Data i miejsce urodzenia	30 kwietnia 1955 ; Meriden
	Minister obrony Łotwy
Okres	od 12 marca 2009; do 3 listopada 2010
Przynależność polityczna	Związek Obywatelski
Poprzednik	Vinets Veldre
Następca	Artis Pabriks
	Multimedia w Wikimedia Commons

Imants Viesturs Lieģis (ur. 30 kwietnia 1955 w Meriden w Wielkiej Brytanii) – łotewski polityk i dyplomata, minister obrony w gabinecie Valdisa Dombrovskisa (2009–2010), były poseł na Sejm, ambasador Łotwy m.in. w Belgii, Holandii, przy NATO, na Węgrzech i we Francji.

Życiorys

W latach 1973–1976 studiował na wydziale prawa Newcastle University, później naukę kontynuował w The College of Law w Guildford. Od 1979 do 1991 zatrudniony jako notariusz w prywatnych spółkach w Londynie i Nottingham. W latach 1989–1991 był reprezentantem międzynarodowego związku zrzeszającego Bałtów. W 1992 podjął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Republiki Łotewskiej, gdzie odpowiadał za kontakty z Radą Europy i Wspólnotami Europejskimi, później zatrudniony w charakterze radcy w ambasadzie łotewskiej w Londynie (1993), podsekretarza stanu w MSZ (1993–1994), radcy w ambasadzie w Sztokholmie (1994–1997) oraz chargé d’affaires w Brukseli (1997). Następnie pełnił obowiązki ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego w Belgii, Holandii i Luksemburgu z siedzibą w Brukseli (1997–2000) oraz ambasadora przy NATO (2000–2004). W 2008 mianowany na krótko ambasadorem w Hiszpanii.

12 marca 2009 z rekomendacji Związku Obywatelskiego objął obowiązki ministra obrony w pierwszym rządzie Valdisa Dombrovskisa. Rok później został pełniącym obowiązki ministra sprawiedliwości po odejściu z koalicji rządowej Partii Ludowej. Obie funkcje sprawował do 3 listopada 2010. W wyborach w 2010 uzyskał mandat posła na Sejm z ramienia Jedności, został wybrany przewodniczącym komisji spraw europejskich^[1]. Nie ubiegał się o reelekcję w wyborach w 2011.

Jesienią 2012 został nowym łotewskim ambasadorem na Węgrzech^[2], zaś latem 2013 także w Czarnogórze^[3]. W kwietniu 2014 złożył listy uwierzytelniające prezydentowi Słowenii, zaś w czerwcu – prezydentowi Chorwacji^[4]^[5]. Misję na Węgrzech i na Bałkanach pełnił do początku 2016. W marcu tegoż roku został ambasadorem Łotwy we Francji, a także przedstawicielem swojego państwa w Monako, Algierii i Maroko^[6].

Przypisy

↑ Saeimā dala komisijas un mandātus ministru aizvietotājiem. zinas.nra.lv, 5 listopada 2010. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).
↑ Ungārijā akreditējas jaunais Latvijas vēstnieks Imants Lieģis. mfa.gov.lv, 5 listopada 2012. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).
↑ Valsts prezidents pasniedz akreditācijas vēstules jaunajam Latvijas vēstniekam Melnkalnē Imantam Lieģim. mfa.gov.lv, 11 lipca 2013. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).
↑ Latvijas vēstnieks Imants Lieģis akreditējas Slovēnijā. mfa.gov.lv, 14 kwietnia 2014. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).
↑ Latvijas vēstnieks Imants Lieģis akreditējas Horvātijā. mfa.gov.lv, 3 czerwca 2014. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).
↑ Vēstnieks: Imants Lieģis. mfa.gov.lv, 6 września 2017. [dostęp 2019-07-11]. (łot.).

Bibliografia

Imants Viesturs Lieģis. vienotiba.lv. [dostęp 2019-07-11]. (łot.).
10.Saeima: Imants Lieģis. saeima.lv. [dostęp 2019-07-11]. (łot.).
Vēstnieks: Imants Lieģis. mfa.gov.lv, 6 września 2017. [dostęp 2019-07-11]. (łot.).

[1] Saeimā dala komisijas un mandātus ministru aizvietotājiem. zinas.nra.lv, 5 listopada 2010. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).

[2] Ungārijā akreditējas jaunais Latvijas vēstnieks Imants Lieģis. mfa.gov.lv, 5 listopada 2012. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).

[3] Valsts prezidents pasniedz akreditācijas vēstules jaunajam Latvijas vēstniekam Melnkalnē Imantam Lieģim. mfa.gov.lv, 11 lipca 2013. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).

[4] Latvijas vēstnieks Imants Lieģis akreditējas Slovēnijā. mfa.gov.lv, 14 kwietnia 2014. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).

[5] Latvijas vēstnieks Imants Lieģis akreditējas Horvātijā. mfa.gov.lv, 3 czerwca 2014. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).

[6] Vēstnieks: Imants Lieģis. mfa.gov.lv, 6 września 2017. [dostęp 2019-07-11]. (łot.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]