Przejdź do zawartości

Instrument bazowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Instrument bazowy (również baza instrumentów pochodnych[1]) – obserwowalna zmienna (np. kurs akcji, wartość indeksu giełdowego), od której zależy wycena instrumentu finansowego zwanego instrumentem pochodnym (np. kontraktu terminowego, opcji).

Charakterystyka instrumentu bazowego (np. źródło danych, sposób jego kalkulacji) jest elementem z góry określonego standardu danego instrumentu pochodnego. Wysoka przejrzystość instrumentów bazowych wpływa pozytywnie na zainteresowanie uczestników rynku obrotem danym instrumentem pochodnym. Z tego względu często rolę instrumentów bazowych pełnią ceny aktywów będących przedmiotem obrotu na rynkach regulowanych lub innych zorganizowanych platformach obrotu.

W przypadku instrumentów pochodnych z fizyczną dostawą (nierozliczanych finansowo), instrument bazowy stanowi również przedmiot transakcji na warunkach (takich jak cena i data) określonych w dniu zawarcia transakcji instrumentem pochodnym.

Instrumentem bazowym mogą być także dowolne, obserwowalne zmienne niefinansowe, takie jak średnia temperatura lub wielkość opadów w określonym czasie na danej lokalizacji.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ustawa o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz.U. z 2023 r. poz. 681).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • J.C. Hull: Options, futures and other derivatives. Prentice Hall. ISBN 978-0132777421.
  • R.K. Sundaram, S.R. Das: Derivatives: Principles and Practise. McGrawHill, 2011. ISBN 978-007-124480-0.