Przejdź do zawartości

Jóhannes Eðvaldsson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jóhannes Eðvaldsson
Data i miejsce urodzenia

3 września 1950
Reykjavík

Data i miejsce śmierci

24 stycznia 2021
Glasgow

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1970–1972 Valur 38 (5)
1972 Cape Town City 10 (2)
1972–1974 Valur 28 (8)
1975 Holbæk B&I 6 (2)
1975–1979 Celtic F.C. 122 (22)
1980–1981 Tulsa Roughnecks 64 (17)
1980–1981 Tulsa Roughnecks (indoor) 18 (15)
1981–1982 Hannover 96 21 (1)
1982–1984 Motherwell 55 (6)
1985 Þróttur 2 (0)
W sumie: 364 (78)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1971–1983  Islandia 34 (2)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jóhannes Eðvaldsson (ur. 3 września 1950 w Reykjavíku, zm. 24 stycznia 2021 w Glasgow[1]) – islandzki piłkarz estońskiego pochodzenia występujący na pozycji obrońcy. Jego brat Atli Eðvaldsson oraz ojciec Evald Mikson również byli piłkarzami.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Jóhannes karierę rozpoczynał w barwach Valura. W 1972 przeszedł do południowoafrykańskiego Cape Town City, ale rok później wrócił do Valura. W 1974 zdobył z nim Puchar Islandii. Na początku 1975 został graczem duńskiego Holbæk B&I, ale w połowie tego samego roku odszedł do szkockiego Celtiku. W ciągu czterech lat wywalczył z nim dwa mistrzostwa Szkocji (1977, 1979) oraz Puchar Szkocji (1979).

W 1980 Jóhannes przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie reprezentował barwy drużyny Tulsa Roughnecks z NASL, a także jej sekcji futsalowej. W 1981 odszedł do zachodnioniemieckiego drugoligowego klubu Hannover 96. Przez rok rozegrał tam 21 spotkań i zdobył jedną bramkę. Następnie przez dwa lata występował w szkockim Motherwell, a także w islandzkim zespole Þróttur, gdzie w 1985 zakończył karierę.

W 1974 został uznany Islandzkim Piłkarzem Roku, a w 1975 Islandzkim Sportowcem Roku.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Islandii Jóhannes zadebiutował 12 maja 1971 w zremisowanym 0:0 meczu kwalifikacji Letnich Igrzysk Olimpijskich 1972 z Francją. 5 maja 1975 w wygranym 2:1 pojedynku eliminacji mistrzostw Europy 1976 z Niemcami Wschodnimi strzelił pierwszego gola w drużynie narodowej. W latach 1971–1983 rozegrał w niej łącznie 34 spotkania i zdobył dwie bramki.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]