Przejdź do zawartości

Józefat Szaniawski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józefat Konstanty Szaniawski
Herb
Junosza
Data urodzenia

ok. 1694

Data śmierci

17 sierpnia 1739

Ojciec

Hieronim Konstanty Szaniawski

Matka

Marianna Zaleska

Żona

Anna Ossolińska

Dzieci

Konstanty Felicjan
Ignacy
Anna
Franciszka
Teresa
Maria Józefa

Józefat Konstanty Szaniawski herbu Junosza (ur. ok. 1694, zm. 17 sierpnia 1739) – podstoli koronny w latach 17291739, starosta chęciński, starosta augustowski w 1719 roku[1], poseł na sejmy.

Był synem Hieronima Konstantego i jego pierwszej żony Marianny z Zaleskich, bratankiem Konstantego Felicjana. 12 marca 1718 otrzymał starostwo augustowskie w województwie podlaskim. W 1721 został starostą grodowym chęcińskim. 20 maja 1729 otrzymał nominację na podstolego koronnego. Był posłem województwa sandomierskiego na sejm 1729 roku. Reprezentował to województwo również na sejmie 1730, był obecny na sejmie pacyfikacyjnym 9 lipca 1736 w Warszawie przy podpisaniu dyplomu elekcji Augusta III. Wraz z braćmi stryjecznymi Fabianem Kazimierzem i Stanisławem odziedziczył majątek stryja Konstantego Felicjana. Dostał dobra Sobków, Korytnicę, Jawor, Adamów i Karsy. W powiecie tym posiadał również Łukową (darowaną przez stryja w 1724), Nieznanowice, Wojczę i Chomentów. Rezydował w Sobkowie, gdzie miał okazały pałac, został pochowany w kaplicy Szaniawskich w kościele parafialnym w Sobkowie, na marmurowym epitafium w Sobkowie widnieje data 1740.

W zawartym w 1723 na Jasnej Górze małżeństwie z Anną z Ossolińskich (zm. 1780), córką Franciszka Maksymiliana miał dwóch synów: Konstantego Felicjana (zm. 1787) i Ignacego (zm. 1758), zamordowanego w Nieznanowicach przez dwóch poddanych oraz cztery córki: Annę (zm. 1788), Franciszkę (zm. 1797), od r. 1745 norbertankę w Imbramowicach, Teresę (zm. 1798) i Marię Józefę.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo augustowskie, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 301.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]