Język sikule

Sikule
Obszar	Simeulue (Aceh, Indonezja)
Liczba mówiących	20 tys.
Klasyfikacja genetyczna
	Języki austronezyjskie; Języki malajsko-polinezyjskie; Język sikule;
Status oficjalny
Ethnologue	6b zagrożony↗
Kody języka
ISO 639-3	skh
IETF	skh
Glottolog	siku1242
Ethnologue	skh
BPS	0013 0
WALS	skl
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Zobacz też: język, języki świata
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język sikule (a. sichule, sigulai, sikhule), także: salang, simeulue barat, wali banuah^[1]^[2] – język austronezyjski używany przez grupę ludności na wyspie Simeulue, u zachodniego wybrzeża Sumatry w Indonezji. Według danych szacunkowych (SIL International) posługuje się nim 20 tys. osób^[1].

Jego obszar obejmuje zachodni fragment wyspy (kecamatany Salang i Simeulue Barat)^[3].

Jeden z dwóch lokalnych języków wyspy; drugim z nich jest simeulue (simalur)^[3]^[4]. Wyróżnia się dwa dialekty: lekon (leukon), tapah^[1]^[2]. Sikule jest blisko spokrewniony z językiem nias^[1].

Zagrożony wymarciem, jest częściowo wypierany przez język indonezyjski (na obszarze dialektu lekon)^[1]. Pewne informacje nt. tego języka opublikował Hans Kähler(inne języki)^[4]^[5].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Sikule, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
↑ ^a ^b Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Sikule. Glottolog 4.6. [dostęp 2024-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-08-28)]. (ang.).
↑ ^a ^b Abdullah Faridan, A. Murad Em Ajies, Umar Usman, Nuriah T. A.: Struktur bahasa Simeulue. Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1981, s. 1. OCLC 12998871. [dostęp 2024-08-28]. (indonez.).
↑ ^a ^b C. Hooykaas. Hans Kähler: Simalur-deutsches Wörterbuch mit deutsch-simaluresischem Wörterverzeichnis. (Veröffentlichungen des Seminars für Indonesische und Südseesprachen der Universität Hamburg, Bd. 3.) [i], ix, 281 pp. Berlin: Dietrich Reimer, 1961. DM. 20.. „Bulletin of the School of Oriental and African Studies”. 25 (2), s. 421–422, 1962. DOI: 10.1017/s0041977x00064612. ISSN 0041-977X. (ang.).
↑ Hans Kähler: Die Sichule-Sprache auf der Insel Simalur an der Westküste von Sumatra. Berlin: Reimer, 1955, seria: Afrika und Übersee: Beiheft 27. OCLC 896343210. (niem.).

[Ethnologue-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Sikule, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).

[Glottolog-2] Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Sikule. Glottolog 4.6. [dostęp 2024-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-08-28)]. (ang.).

[struktur1981-3] Abdullah Faridan, A. Murad Em Ajies, Umar Usman, Nuriah T. A.: Struktur bahasa Simeulue. Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1981, s. 1. OCLC 12998871. [dostęp 2024-08-28]. (indonez.).

[worterbuch-re-4] C. Hooykaas. Hans Kähler: Simalur-deutsches Wörterbuch mit deutsch-simaluresischem Wörterverzeichnis. (Veröffentlichungen des Seminars für Indonesische und Südseesprachen der Universität Hamburg, Bd. 3.) [i], ix, 281 pp. Berlin: Dietrich Reimer, 1961. DM. 20.. „Bulletin of the School of Oriental and African Studies”. 25 (2), s. 421–422, 1962. DOI: 10.1017/s0041977x00064612. ISSN 0041-977X. (ang.).

[sichule-5] Hans Kähler: Die Sichule-Sprache auf der Insel Simalur an der Westküste von Sumatra. Berlin: Reimer, 1955, seria: Afrika und Übersee: Beiheft 27. OCLC 896343210. (niem.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]