Jakob Friedrich Ehrhart

Jakob Friedrich Ehrhart
W taksonomii: Ehrh.^[1]
Data i miejsce urodzenia	4 listopada 1742 ; Holderbank AG
Data i miejsce śmierci	26 czerwca 1795 ; Hanower
Zawód, zajęcie	Botanik
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jakob Friedrich Ehrhart (ur. 4 listopada 1742 roku w Holderbank AG, zm. 26 czerwca 1795 roku w Hanowerze) – niemiecki aptekarz i botanik szwajcarskiego pochodzenia.

Życiorys

Jakob Friedrich Ehrhart urodził się 4 listopada 1742 roku w Holderbank AG w Szwajcarii^[2]. Już jako młody chłopiec interesował się botaniką, a jego wiedza zrobiła wrażenie na Albrechcie von Hallerze (1708–1777)^[2]. Razem z ojcem zajmował się prowadzeniem gospodarstwa rolnego i sadu, lecz po śmierci ojca udał się w 1765 roku na praktykę aptekarską do Norymbergi^[3] i został aptekarzem^[2].

W 1770 roku podjął pracę w aptece u Johanna G. R. Andreae w Hanowerze^[2]^[4]. Adreae wspierał Ehrharta w rozwijaniu jego pasji botanicznej. Wkrótce Ehrhart wyjechał do Szwecji, gdzie pracował w aptekach w Sztokholmie i Uppsali^[3]. Podczas pobytu w Uppsali chodził na zajęcia prowadzone przez Karola Linneusza (1707–1778) oraz jego syna Karola Linneusza Młodszego (1741–1783)^[3]^[2]. Studiował botanikę, zoologię, chemię, mineralogię i systematykę roślin^[4].

W 1776 roku wrócił do Hanoweru, gdzie zajął się porządkowaniem zielnika Andreae^[3]^[2]. W 1781 roku wydał pracę młodszego Linneusza Supplementum systematis vegetabilium, generum et specierum plantarum^[2]. W latach 1780–1783 podróżował po regionie hanowerskim z urzędowym mandatem badań botanicznych^[3]^[2]. Następnie został mianowany botanikiem książęcym w ogrodach w Herrenhausen^[2].

Zmarł 26 czerwca 1795 roku w Hanowerze^[2].

Działalność naukowa

Jako uczeń Karola Linneusza (1707–1778) zaangażował się w kontynuacje pracy nauczyciela – udoskonalając oznaczenia Linneusza i opisując po raz pierwszy wiele gatunków roślin z rodziny ciborowatych, a także paproci i mszaków^[2]. Odkrył i opisał 184 rodzaje roślin^[4].

Opowiadał się za zmianami w systemie Linneusza – ograniczeniem go do 13 klas pierwszych^[2]. Wysunął nowatorskie tezy na temat zapylania roślin przez owady oraz przyrostu wtórnego^[2].

W służbie Hanoweru, odkrywał i badał różne źródła wody swoistej, m.in. solanki w Badenstedt^[4] i źródło siarkowe Limmerbrunnen^[2].

Publikacje

Lista publikacji podana za Allgemeine Deutsche Biographie (ADB)^[3]:

1787–1792 Beiträge zur Naturkunde und den damit verbundenen Wissenschaften
Plantae cryptogamicae, 34 Decc.; Calamariae, Gramina et Tripetaloideae, 14 Decc.; Plantae officinales, 46 Decc.; Herbae, 16 Decc.; Arbores, 16 Decc.

Upamiętnienie

W 1901 roku imieniem Ehrharta nazwano jedną z ulic w Davenstedt^[4].

Przypisy

↑ The International Plant Names Index: Ehrh. – Jakob Friedrich Ehrhart 1742–1795. [dostęp 2017-10-22]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Martin Müllerott: Ehrhart, Friedrich. W: Neue Deutsche Biographie 4. 1959, s. 358. [dostęp 2017-10-22]. (niem.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f von L.: Ehrhart, Friedrich. W: Allgemeine Deutsche Biographie 5. 1877, s. 713-714. [dostęp 2017-10-22]. (niem.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Dirk Böttcher: Hannoversches biographisches Lexikon: von den Anfängen bis in die Gegenwart. Schlütersche, 2002, s. 106. ISBN 978-3-87706-706-2. [dostęp 2017-10-22]. (niem.).

[IPNI-1] The International Plant Names Index: Ehrh. – Jakob Friedrich Ehrhart 1742–1795. [dostęp 2017-10-22]. (ang.).

[NDB-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Martin Müllerott: Ehrhart, Friedrich. W: Neue Deutsche Biographie 4. 1959, s. 358. [dostęp 2017-10-22]. (niem.).

[ADB-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f von L.: Ehrhart, Friedrich. W: Allgemeine Deutsche Biographie 5. 1877, s. 713-714. [dostęp 2017-10-22]. (niem.).

[Böttcher106-4] Dirk Böttcher: Hannoversches biographisches Lexikon: von den Anfängen bis in die Gegenwart. Schlütersche, 2002, s. 106. ISBN 978-3-87706-706-2. [dostęp 2017-10-22]. (niem.).

[1]

[2]

[3]

[4]