Jean-Michel Blanquer

Jean-Michel Blanquer
Data i miejsce urodzenia	4 grudnia 1964 ; Paryż
Zawód, zajęcie	prawnik, nauczyciel akademicki
Stanowisko	minister edukacji narodowej (2017–2018), minister edukacji narodowej i młodzieży (2018–2020), minister edukacji narodowej, młodzieży i sportu (2020–2022)
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jean-Michel Blanquer (ur. 4 grudnia 1964 w Paryżu) – francuski prawnik i nauczyciel akademicki, dyrektor generalny ESSEC Business School, minister edukacji narodowej (2017–2018), minister edukacji narodowej i młodzieży (2018–2020), minister edukacji narodowej, młodzieży i sportu (2020–2022).

Życiorys

Absolwent filozofii na Université Panthéon-Sorbonne (1986), a także politologii w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu (1989). W 1991 kształcił się na Uniwersytecie Harvarda, zaś w 1993 uzyskał doktorat z prawa na Université Panthéon-Assas^[1]. W latach 1989–1991 pracował w instytucie naukowym w Bogocie, następnie na Université Panthéon-Assas, Université de Tours oraz w IEP w Lille. W latach 1998–2004 kierował instytutem studiów latynoamerykańskich IHEAL na Université Sorbonne-Nouvelle. W latach 2004–2006 był rektorem okręgu akademickiego Académie de la Guyane, po powrocie do Francji pełnił funkcję wicedyrektora gabinetu ministra edukacji narodowej. W latach 2007–2009 zajmował stanowisko rektora okręgu akademickiego Académie de Créteil, następnie był dyrektorem generalnym do spraw szkolnictwa wyższego w resorcie oświaty. W 2013 powołany na dyrektora generalnego europejskiej szkoły biznesowej ESSEC Business School^[1].

Autor licznych książek, m.in. biografii Michela Baroina, komisarza policji i wielkiego mistrza loży Wielki Wschód Francji^[2], a także publikacji dotyczących Ameryki Łacińskiej oraz reformy szkolnictwa we Francji.

W maju 2017 w nowo powołanym gabinecie Édouarda Philippe’a objął urząd ministra edukacji narodowej^[3]. Pozostał na tej funkcji również w utworzonym w czerwcu 2017 drugim rządzie tegoż premiera^[4]. W październiku 2018 dodatkowo powierzono mu sprawy młodzieży^[5]. Dołączył w międzyczasie do prezydenckiego ugrupowania La République en marche^[6]. W lipcu 2020 został ministrem edukacji narodowej, młodzieży i sportu w gabinecie Jeana Castex^[7]. Zakończył urzędowanie w maju 2022.

Odznaczenia

Odznaczony Legią Honorową V klasy (2011)^[8].

Wybrane publikacje

Jean-Michel Blanquer: Michel Baroin: les secrets d’une influence. Paryż: PLON, 1992, s. 339. ISBN 2-259-02493-9.
Jean-Michel Blanquer, Jérôme Cordelier: Le sérail. E.N.A. 1959: histoire d’une promotion. Paryż: Perrin, 1994, s. 229. ISBN 978-2-262-00030-1.
Jean-Michel Blanquer: L’instruction morale à l’école. Paryż: Canopé – CNDP, 2012, s. 334. ISBN 978-2-240-03306-2.
Jean-Michel Blanquer: La Colombie. Paryż: PUF, 2017, s. 128. ISBN 978-2-13-079015-0.

Przypisy

↑ ^a ^b Jean-Michel Blanquer: maître d’œuvre de l’internationalisation de l’ESSEC. „Business Magazine”. Nr 1278, 22–28 marca 2017. (fr.).
↑ Macron et les francs-maçons: le bras de fer. lefigaro.fr, 8 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-26]. (fr.).
↑ Gouvernement Édouard Philippe: qui sont les ministres de Macron. lefigaro.fr, 17 maja 2017. [dostęp 2017-05-17]. (fr.).
↑ Remaniement: Nicole Belloubet garde des Sceaux, Florence Parly ministre des Armées. lefigaro.fr, 21 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-21]. (fr.).
↑ Remaniement: Emmanuel Macron s’exprimera ce soir à 20h. lefigaro.fr, 16 października 2018. [dostęp 2018-10-16]. (fr.).
↑ L’invité politique de 24h Pujadas, l’info en questions du 31 octobre 2017: Jean-Michel Blanquer, ministre de l’Education nationale. lci.fr, 31 października 2017. [dostęp 2018-12-15]. (fr.).
↑ Remaniement: qui sont les ministres du gouvernement Castex. lefigaro.fr, 6 lipca 2020. [dostęp 2020-07-06]. (fr.).
↑ Décret du 22 avril 2011 portant promotion et nomination. legifrance.gouv.fr, 24 kwietnia 2011. [dostęp 2017-05-17]. (fr.).

[bio-1] Jean-Michel Blanquer: maître d’œuvre de l’internationalisation de l’ESSEC. „Business Magazine”. Nr 1278, 22–28 marca 2017. (fr.).

[lefigaro.fr-2] Macron et les francs-maçons: le bras de fer. lefigaro.fr, 8 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-26]. (fr.).

[3] Gouvernement Édouard Philippe: qui sont les ministres de Macron. lefigaro.fr, 17 maja 2017. [dostęp 2017-05-17]. (fr.).

[4] Remaniement: Nicole Belloubet garde des Sceaux, Florence Parly ministre des Armées. lefigaro.fr, 21 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-21]. (fr.).

[5] Remaniement: Emmanuel Macron s’exprimera ce soir à 20h. lefigaro.fr, 16 października 2018. [dostęp 2018-10-16]. (fr.).

[6] L’invité politique de 24h Pujadas, l’info en questions du 31 octobre 2017: Jean-Michel Blanquer, ministre de l’Education nationale. lci.fr, 31 października 2017. [dostęp 2018-12-15]. (fr.).

[7] Remaniement: qui sont les ministres du gouvernement Castex. lefigaro.fr, 6 lipca 2020. [dostęp 2020-07-06]. (fr.).

[8] Décret du 22 avril 2011 portant promotion et nomination. legifrance.gouv.fr, 24 kwietnia 2011. [dostęp 2017-05-17]. (fr.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

W dniu powstania	Édouard Philippe Gérard Collomb Nicolas Hulot Nicole Belloubet Jean-Yves Le Drian Florence Parly Jacques Mézard Agnès Buzyn Bruno Le Maire Françoise Nyssen Muriel Pénicaud Jean-Michel Blanquer Stéphane Travert Gérald Darmanin Frédérique Vidal Annick Girardin Laura Flessel
Późniejsi członkowie rządu	François de Rugy Roxana Maracineanu Christophe Castaner Franck Riester Didier Guillaume Jacqueline Gourault Élisabeth Borne Olivier Véran

W dniu powstania	Jean Castex Jean-Yves Le Drian Barbara Pompili Jean-Michel Blanquer Bruno Le Maire Florence Parly Gérald Darmanin Élisabeth Borne Sébastien Lecornu Jacqueline Gourault Éric Dupond-Moretti Roselyne Bachelot Olivier Véran Annick Girardin Frédérique Vidal Julien Denormandie Amélie de Montchalin
Późniejsi członkowie rządu	Joël Giraud