Przejdź do zawartości

Jeremy Sheffield

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jeremy Sheffield
Data i miejsce urodzenia

17 marca 1966
Kelvedon w hrabstwie Essex, Anglia, Wielka Brytania

Strona internetowa

Jeremy Sheffield (ur. 17 marca 1966 w miasteczku Kelvedon, w hrabstwie Essex) – angielski aktor i tancerz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jest synem biznesmena i nauczycielki. Studiował balet klasyczny. W 1983 roku pojawił się jako tancerz w teledysku zespołu Queen do przeboju „I Want to Break Free”. Występował z The Royal Ballet w Covent Garden, m.in. w przedstawieniu Dziadek do orzechów w Royal Opera House (1985). Wystąpił w roli Parysa w spektaklu Williama Shakespeare’a Romeo i Julia (1990).

Karierę baletową zakończończył w wieku dwudziestu siedmiu lat, kiedy złamał wielki palec u nogi i zerwał więzadło. Zadebiutował w filmie Bezpieczna przystań (Safe Haven, 1995) u boku Donalda Pleasence’a z muzyką Stanisława Syrewicza. W 1997 roku wystąpił w teledysku Natalie Imbruglii do hitu pt. „Torn” oraz znalazł się w obsadzie adaptacji powieści Lwa Tołstoja Anna Karenina (1997) z Sophie Marceau. W telewizyjnym filmie fantasy Hallmark/NBC Merlin (1998) z Samem Neillem, Heleną Bonham Carter, Mirandą Richardson, Rutgerem Hauerem i Isabellą Rossellini pojawił się jako Sir Lancelot du Lac.

Popularność przyniosła mu telewizyjna kreacja doktora Aleksa Adamsa w serialu BBC Szpital Holby City (Holby City, 20002003). Można go było zobaczyć w thrillerze Lęk (Creep, 2004), w którym zagrał przy boku Franki Potente. W komedii romantycznej Pretty Man, czyli chłopak do wynajęcia (The Wedding Date, 2005) z Debrą Messing i Dermotem Mulroney wcielił się w postać prostackiego Jeffreya. W 2008 roku wcielił się w rolę Robbiego w filmie Dzieci.

Zagrał także w teatrze, m.in. w tragedii Williama Shakespeare’a Troilus i Kresyda w Royal Shakespeare Company jako Patroklos (1996) oraz Jedna twoja miłość (The One You Love) na scenie prestiżowego Royal Court Theatre w Londynie.

Jest gejem[1][2]. Dokonał publicznego coming outu w wieku 26 lat, ale rzadko publicznie porusza temat swojej seksualności[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. DOCTOR LOVE. jeremysheffield.tvheaven.com. Dostęp 2009-04-22 (ang.).
  2. Źródło: flixster.com. Dostęp 2009-10-14 (ang.).
  3. Charly Lester, Should We Still Use Sexuality as a Social Descriptor? | The Soulmates Blog [online], soulmates.theguardian.com, 22 sierpnia 2018 [dostęp 2021-09-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-22].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]