Przejdź do zawartości

Jerzy Kiciński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Kiciński
pułkownik w stanie spoczynku pułkownik w stanie spoczynku
Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1965
Gdynia

Przebieg służby
Lata służby

1991–2002: UOP
2002–2010: ABW

Siły zbrojne

Urząd Ochrony Państwa
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego

Stanowiska

p.o. szefa ABW (2007)

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi
Odznaka Honorowa imienia gen. Stefana Roweckiego „Grota”

Jerzy Mario Kiciński (ur. 3 listopada 1965[1] w Gdyni[2]) – polski funkcjonariusz cywilnych służb specjalnych w stopniu pułkownika, urzędnik państwowy, w 2007 p.o. szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1991 ukończył politologię na Uniwersytecie Gdańskim, a w 1999 studia podyplomowe w Instytucie Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk. Podczas studiów był działaczem Niezależnego Zrzeszenia Studentów[2]. Od grudnia 1991 pracował w Urzędzie Ochrony Państwa (początkowo w jego gdańskiej delegaturze) i Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Zajmował się kontrwywiadem i dosłużył się stopnia pułkownika. Uchodził za związanego ze Zbigniewem Wassermannem[3], w 2007 był radcą Prezesa Rady Ministrów w Departamencie Bezpieczeństwa Narodowego KPRM[4]. 2 listopada 2007 powierzono mu obowiązki Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, podał się do dymisji 15 listopada tegoż roku (dzień przed odwołaniem rządu Jarosława Kaczyńskiego)[5][6]. Później został ekspertem tzw. komisji smoleńskiej. W 2010 przeszedł na emeryturę[4], został członkiem rady Fundacji Pomocy Rodzinom Funkcjonariuszy i Pracowników UOP i ABW[1]. Wypowiadał się jako zwolennik likwidacji ABW oraz powołania Narodowej Służby Śledczej i Agencji Bezpieczeństwa Łączności[7].

Żonaty, ma dwie córki. Należał do Aeroklubu Gdańskiego, uzyskał uprawnienia pilota szybowcowego i skoczka spadochronowego[2].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

W 2011 odznaczony Odznaką Honorową imienia gen. Stefana Roweckiego „Grota” jako jedna z pierwszych jedenastu osób[8]. Wyróżniony też Brązowym Krzyżem Zasługi (2002)[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Jerzy Kiciński. rejestr.io. [dostęp 2021-08-11].
  2. ↑ a b c p.o. Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego ppłk Jerzy Kiciński. abw.gov.pl. [dostęp 2021-08-11].
  3. ↑ ABW ma znowu nowego szefa. rp.pl, 3 listopada 2007. [dostęp 2021-08-11].
  4. ↑ a b Jerzy Kiciński: Wyrzucić esbeków ze służb. Tylko w „Gazecie Polskiej” projekt reformy służb specjalnych. niezalezna.pl, 5 listopada 2015. [dostęp 2021-08-11].
  5. ↑ Byli szefowie UOP i ABW. Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego. [dostęp 2021-08-11].
  6. ↑ Tajemnicza dymisja szefa ABW. wprost.pl, 16 listopada 2007. [dostęp 2021-08-11].
  7. ↑ Kazimierz Kraj: Tajne służby Rzeczypospolitej Polskiej. e-terroryzm.pl, 10 czerwca 2017. [dostęp 2021-08-11].
  8. ↑ Marek Szczur-Sadowski: Uroczystość wręczenia Odznaki Honorowej im. gen. Stefana Roweckiego „Grota”. abw.gov.pl, 6 maja 2011. [dostęp 2021-08-11].
  9. ↑ M.P. z 2003 r. nr 25, poz. 361
Szefowie służb specjalnych III Rzeczypospolitej
UOP
WSI
ABW
AW
SWW
SKW
CBA

Godło Polski

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jerzy_Kiciński&oldid=72678211”