José Luis Ábalos
Data i miejsce urodzenia |
9 grudnia 1959 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk |
Stanowisko |
minister rozwoju (2018–2020), minister transportu, mobilności i spraw miejskich (2020–2021) |
José Luis Ábalos Meco (ur. 9 grudnia 1959 w Torrencie[1]) – hiszpański polityk i samorządowiec, działacz Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej (PSOE), poseł do Kongresu Deputowanych, minister rozwoju (2018–2020), minister transportu, mobilności i spraw miejskich (2020–2021).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Z wykształcenia i zawodu nauczyciel w szkołach podstawowych. W 1976 dołączył do młodzieżówki komunistycznej, a dwa lata później wstąpił do Komunistycznej Partii Hiszpanii. W 1981 przeszedł do PSPV, oddziału Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej w Walencji. Pracował w administracji miasta i wspólnoty autonomicznej, a także we frakcji radnych swojego ugrupowania. Pełnił różne funkcje w partyjnej strukturze, w 1988 został członkiem komitetu krajowego PSPV-PSOE. W 1995 powołany na sekretarza generalnego partii w mieście Walencja, w latach 2000–2004 był zastępcą sekretarza generalnego socjalistów na poziomie wspólnoty autonomicznej[1].
W latach 1999–2009 wchodził w skład zgromadzenia miejskiego Walencji. Od 2003 do 2007 był członkiem Diputación Provincial de Valencia, kolegialnego organu zarządzającego prowincją. W 2009 objął mandat posła do Kongresu Deputowanych; z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach w 2011, 2015, 2016[2], kwietniu 2019[3], listopadzie 2019[4] i 2023[5].
Kierował strukturami socjalistów na poziomie prowincji[2], w 2017 został sekretarzem hiszpańskich struktur PSOE do spraw organizacyjnych[6]. W czerwcu 2018 objął stanowisko ministra rozwoju w nowo powołanym rządzie Pedra Sáncheza[7]. W styczniu 2020 w drugim gabinecie dotychczasowego premiera przeszedł na funkcję ministra transportu, mobilności i spraw miejskich[8][9]. Zakończył urzędowanie w lipcu 2021[10].
W 2024 jego bliski współpracownik został zatrzymany pod zarzutami korupcyjnymi. Kierownictwo PSOE zażądało od byłego ministra rezygnacji z mandatu poselskiego. José Luis Ábalos odmówił podporządkowania się tym oczekiwaniom[11], odchodząc w związku z tym z partii.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b José Luis Ábalos. pspv-psoevalencia.org. [dostęp 2018-06-02]. (hiszp.).
- ↑ a b Ábalos Meco, José Luis. congreso.es. [dostęp 2018-06-02]. (hiszp.).
- ↑ Un Congreso casi paritario: estos son los nombres de los nuevos diputados por provincias. elespanol.com, 29 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-29]. (hiszp.).
- ↑ Estos son los 350 diputados elegidos el 10-N para el nuevo Congreso. servimedia.es, 11 listopada 2019. [dostęp 2019-11-11]. (hiszp.).
- ↑ Dámaris Fernández: Lista completa de los 350 diputados tras las elecciones generales del 23J. larazon.es, 24 lipca 2023. [dostęp 2023-07-24]. (hiszp.).
- ↑ Pedro Sánchez nombrará secretario de Organización del PSOE a José Luis Ábalos. elmundo.es, 12 czerwca 2017. [dostęp 2018-06-02]. (hiszp.).
- ↑ El presidente del Gobierno asiste a la promesa de los miembros del Ejecutivo ante el Rey. lamoncloa.gob.es, 7 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-07]. (hiszp.).
- ↑ Pedro Sánchez presenta a los 22 miembros del primer Gobierno de coalición de la democracia española. lamoncloa.gob.es, 12 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-13]. (hiszp.).
- ↑ Pedro Sánchez asiste a la promesa de los miembros del Ejecutivo ante el Rey. lamoncloa.gob.es, 13 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-13]. (hiszp.).
- ↑ In sweeping reshuffle, Spain’s Pedro Sánchez names younger Cabinet with more women. elpais.com, 12 lipca 2021. [dostęp 2021-07-13]. (ang.).
- ↑ Diego Rodríguez Veiga: Ábalos se planta y no renuncia al escaño: „Voy a defender mi honor hasta las últimas consecuencias”. elespanol.com, 27 lutego 2024. [dostęp 2024-04-07]. (hiszp.).