Judyta z Disibodenbergu
_wird_zu_Jutta_von_Sponheim_(Mitte_rechts)_auf_den_Disibodenberg_gebracht.jpg) Judyta z Disibodenbergu (centralna postać). | |
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1090 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1136 |
| Czczona przez | |
| Wspomnienie | |
| Atrybuty |
dwa anioły, lampa |
Judyta z Disibodenbergu (ur. ok. 1090 w Spanheim, zm. 1136 w Disibodenbergu)[1] – niemiecka pustelnica, rekluza i przełożona klasztoru benedyktynek (OSB), błogosławiona Kościoła katolickiego.
Pochodziła z rodziny grafów von Sponheim. O jej życiu dowiadujemy się z pism pozostawionych przez Guiberta (Wiberta) z Gembloux. Od 1106 roku żyła w pustelni Disibodenberg, która później stała się klasztorem. Będąc przełożoną wspólnoty wykształciła swoją następczynię św. Hildegardę z Bingen. Po śmierci, Judyta wcześnie została otoczona kultem.
Kult
[edytuj | edytuj kod]Wspominana jest w martyrologiach benedyktyńskich 22 grudnia.
W ikonografii przedstawiana jest w habicie benedyktyńskim. Jej atrybutami są dwa anioły i lampa[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Jutta von Sponheim. Ökumenisches Heiligenlexikon. [dostęp 2013-09-09]. (niem.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 3: H-Ł. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 371. ISBN 83-7097-464-3.