Juliusz Ziomecki

Juliusz Ziomecki
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	18 grudnia 1928 ; Kobryń
Data śmierci	7 lipca 2014
	profesor nauk historycznych
Alma Mater	Uniwersytet Wrocławski
Doktorat	1963 ; Polska Akademia Nauk
Habilitacja	1973 ; Polska Akademia Nauk
	zatrudnienie
Uczelnia	Uniwersytet Wrocławski
Okres zatrudn.	1963–1998
	Odznaczenia
	;

Juliusz Ziomecki (ur. 18 grudnia 1928 w Kobryniu, zm. 7 lipca 2014 we Wrocławiu) – polski historyk i archeolog śródziemnomorski.

Życiorys

Urodzony 26 marca 1928 r. w Kobryniu. Pochodził z rodziny inteligenckiej. Wychowywał się w Tarnowie, gdzie uczęszczał na tajne nauczanie. Po wojnie zdał maturę, a w 1959 r. ukończył studia w historyczne na Uniwersytecie Wrocławskim. Pracował kolejno w Archiwum Państwowym, Muzeum Śląskim we Wrocławiu i w latach 1954–1963 w Zakładzie Archeologii Antycznej PAN w Warszawie^[1].

W Warszawie w 1963 r. obronił pracę doktorską, tam również uzyskał w 1973 r. habilitację. Po obronie pracy doktorskiej wrócił do Wrocławia i podjął pracę adiunkta na Uniwersytecie Wrocławskim, w 1974 r. awansował na stanowisko docenta, od 1991 r. na stanowisku profesora nadzwyczajnego. W latach 1981–1984 był dziekanem Wydziału Filozoficzno-Historycznego UWr, w latach 1988–1990 – prodziekanem^[1], a od 1993 r. kierownikiem Zakładu Historii Starożytnej w Instytucie Historycznym^[2]. Z Uniwersytetem Wrocławskim związany był zawodowo do emerytury. Ponadto w latach 1965–1971 prowadził wykłady w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. W 1998 r. przeszedł na emeryturę^[1].

Uczestniczył w wykopaliskach w Bułgarii i ZSRR, a od 1977 do 1989 r. kierował ekspedycją uczelni wrocławskiej w Novae w Bułgarii. Rozpropagował wówczas stosowanie metod zaczerpniętych z archeologii pradziejowej, m.in. metody stratygraficznej. Prowadził badania w zakresie kultury świata antycznego i ikonografii antycznej. Był promotorem dwóch prac doktorskich^[1]. Był członkiem komitetu redakcyjnego rocznika „Archeologia”^[2].

Działał we Wrocławskim Towarzystwie Naukowym, Polskim Towarzystwie Archeologicznym i Numizmatycznym, uczelnianej komisji NSZZ Solidarność, Komitecie Nauk o Kulturze Antycznej PAN, Komisji Nauk Humanistycznych i Komisji Archeologicznej PAN, Polskim Towarzystwie Filologicznym, Stowarzyszeniu Naukowym Archeologów Polskich, Polskim Towarzystwie Sztuk Pięknych, Wrocławskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, Klubie Inteligencji Katolickiej i PAX Christi^[1].

W latach 1990–1994 zasiadał w Radzie Miejskiej Wrocławia z listy Solidarnościowego Porozumienia Wyborczego^[1].

Zmarł 7 lipca 2014 r. we Wrocławiu^[1] i został pochowany na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu^[3].

Odznaczenia

Złoty Krzyż Zasługi (1988 r.)
Medal Komisji Edukacji Narodowej (2001 r.)
Srebrna Odznaka Ministerstwa Kultury i Sztuki „Za opiekę nad zabytkami” (1972 r.)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Juliusz Ziomecki (1928-2014). Stowarzyszenie Historyków Starożytności. [dostęp 2017-12-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-10)]. (pol.).
↑ ^a ^b MarekM. Szymczak MarekM., Zmarł prof. Juliusz Ziomecki [online], www.hist.uni.wroc.pl [dostęp 2017-12-09] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-09] (pol.).
↑ Uniwersyteckie Zaduszki 2014 — nowy przewodnik. Uniwersytet Wrocławski, 2014-10-22. [dostęp 2017-11-16]. (pol.).

[shs-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Juliusz Ziomecki (1928-2014). Stowarzyszenie Historyków Starożytności. [dostęp 2017-12-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-10)]. (pol.).

[:0-2] MarekM. Szymczak MarekM., Zmarł prof. Juliusz Ziomecki [online], www.hist.uni.wroc.pl [dostęp 2017-12-09] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-09] (pol.).

[uni-3] Uniwersyteckie Zaduszki 2014 — nowy przewodnik. Uniwersytet Wrocławski, 2014-10-22. [dostęp 2017-11-16]. (pol.).

[1]

[2]

[3]