Karabin maszynowy MG3
 Karabin maszynowy MG3 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Prototypy | |
| Produkcja |
1968 – do chwili obecnej |
| Wyprodukowano |
ponad 180 000 egz. (do 1993 roku) |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
7,62 mm |
| Nabój | |
| Wymiary | |
| Długość |
1225 mm (z kolbą) |
| Długość lufy |
531 mm (bez komory ryglowej) |
| Długość linii celowniczej |
430 mm |
| Masa | |
| broni |
27,05 kg (na podstawie trójnożnej) |
| karabinu właściwego |
11,05 kg |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku |
~820 m/s |
| Szybkostrzelność teoretyczna |
700 lub 1100 strz./min |
| Zasięg skuteczny |
800 m (z dwójnogu) |
Maschinengewehr 3 (MG3) – niemiecki uniwersalny karabin maszynowy produkowany przez firmę Rheinmetall AG z Ratingen. Jest to wersja ukm-u MG 42 przystosowana do zasilania nabojem 7,62 x 51 mm NATO. Używany przez armie ponad 30 państw.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pod koniec lat 50. XX wieku niemiecka armia (Bundeswehra) zamówiła w firmie Rheinmetall GmbH uniwersalne karabiny maszynowe. Nowa broń miała być wersją pochodzącego z lat 40. ukm-u MG 42. Ponieważ oryginalna dokumentacja produkcyjna tej broni została zniszczona, konieczne było jej odtworzenie na podstawie pomiarów MG 42 wyprodukowanych przed 1945 rokiem.
Produkcję MG1 rozpoczęto w 1958 roku. Jedyną różnicą pomiędzy tą bronią a MG 42 ostatnich serii produkcyjnych było zastosowanie kolby z tworzywa sztucznego w miejsce kolby drewnianej. Produkcja pierwszej wersji MG1 trwała bardzo krótko, ponieważ jeszcze w 1958 roku została ona zastąpiona wersją MG1A1 (spotykana także nazwa MG 42/58), wyposażoną w nową lufę o chromowanym przewodzie i przyrządy celownicze. Wersje MG1 i MG1A1 były zasilane nabojem 7,92 x 57 mm Mauser.
W 1959 roku powstała wersja MG1A2 (MG 42/59). Nowa wersja mogła być wyposażana w zamek V950 o zwiększonej masie (950 g zamiast 550 g zamka V550), dzięki czemu szybkostrzelność teoretyczna spadła do 900 strz./min. Zastosowanie nowego zamka wymusiło skonstruowanie nowego zderzaka zamka (typ N). Jednocześnie oba zamki, lekki i ciężki, wyposażono w sprężynowy opóźniacz montowany w trzonie zamkowym. Po obróceniu opóźniacza o 180 stopni, możliwe było zmniejszenie szybkostrzelności MG1 do poziomu 600-700 strz./min.
Wersja MG1A2 była pierwszą przystosowaną do zasilania nabojem 7,62 x 51 mm NATO. Zastosowanie nowego naboju wymusiło przekonstruowanie mechanizmu przesuwu taśmy i przystosowanie go do współpracy z nową niemiecką taśmą segmentową DM1 i amerykańską taśmą rozsypną M13. Zmieniono także konstrukcję celownika, przystosowując jego nastawy do parametrów balistycznych pocisku nowego naboju.
W następnych latach powstała nowa wersja MG1A3, w której udoskonalono konstrukcję zamka, uproszczono urządzenie wylotowe i dwójnóg, a także zwiększono okno wyrzutowe łusek. W latach 60. prawa do produkcji licencyjnej tej broni zakupiły Włochy i Hiszpania (MG1A2) oraz Pakistan (MG1A3). Zmodernizowano także część wyprodukowanych MG1 i MG1A1, przystosowując je do zasilania amunicją 7,62 mm. Zmodernizowane karabiny maszynowe otrzymały oznaczenie MG2.
W 1968 roku rozpoczęto produkcję karabinu maszynowego MG3. Była to wersja ukm-u MG1A3. Nowy km został przystosowany do zasilania nową taśmą rozsypną DM6 (zachowano możliwość zasilania przy pomocy taśm DM1 i M13). MG3 został wyposażony w celownik przeciwlotniczy oraz nowy typ zasobnika na taśmę. Udoskonalono także konstrukcję donośnika przesuwakowego.
W następnych latach MG3 wyparł z uzbrojenia Bundeswehry karabiny maszynowe MG1 i MG2 (starsze wersje są nadal używane przez inne armie, np. armia włoska używa do dziś MG1A2). MG3 został także przyjęty do uzbrojenia ponad 30 armii świata, a produkowany jest poza Niemcami także w Iranie, Grecji i Turcji.
Od 2001 roku ukm MG3 znajduje się na uzbrojeniu Wojska Polskiego. Ok. 600 tych karabinów maszynowych stanowi uzbrojenie 247 czołgów Leopard 2 10 Brygady Kawalerii Pancernej oraz wozów zabezpieczenia technicznego Bergepanzer 3
Po 2005 roku część używanych przez Bundeswehrę MG3 została zastąpiona 5,56 mm rkm MG4. Następcą pozostałych będzie prawdopodobnie zaprezentowany w 2011 roku ukm HK121.
Opis konstrukcji
[edytuj | edytuj kod]MG3 jest zespołową bronią samoczynną. Zasada działania oparta na krótkim odrzucie lufy. Rolę rygli pełnią rolki rozchylne, umieszczone w dwuczęściowym zamku. Mechanizm spustowy umożliwia tylko ogień ciągły. Mechanizm uderzeniowy, bijnikowy (rolę bijnika spełnia trzon zaporowy zamka). Zasilanie taśmowe, lewostronne. Taśma rozsypna DM6. Jeśli broń jest używana jako rkm, taśma o pojemności 100 naboi jest umieszczona w bębnowym pojemniku z tworzywa sztucznego, mocowanym do zaczepów z lewej strony komory zamkowej. Karabin posiada lufę szybkowymienną, zakończoną wielofunkcyjnym urządzeniem wylotowym pełniącym rolę tłumika płomieni i odrzutnika. Przyrządy celownicze składają się z muszki stałej i celownika krzywiznowego (nastawy 200-1200 m). Przed celownikiem krzywiznowym umieszczony jest składany celownik do strzelań przeciwlotniczych.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Kochański, Broń strzelecka lat osiemdziesiątych, Warszawa: Bellona, 1991, ISBN 83-11-07784-3, OCLC 233499382.
- Tomasz Nowakowski, MG-42 i jego następcy (II), Nowa Technika Wojskowa 6/93 ISSN 1230-1655 1230-1655
- Józef Gacek, Przemysław Kupidura, Ryszard Woźniak, Mirosław Zahor, Współczesne karabiny maszynowe na 7,62x51 mm nabój NATO cz. II, Nowa Technika Wojskowa 9/99. ISSN 1230-1655
