Karus

Karus
Marcus Aurelius Carus
	Cesarz rzymski
Okres	od 282; do 283
Poprzednik	Probus
Następca	Numerian
	Dane biograficzne
Dynastia	cesarze iliryjscy
Data i miejsce urodzenia	ok. 230 ; Narbona
Data i miejsce śmierci	283 ; Ktezyfon
Przyczyna śmierci	rażony piorunem (prawdopodobnie)
Dzieci	Karynus, Numerian
	Moneta
	; Antoninian Karusa
	Multimedia w Wikimedia Commons

Marek Aureliusz Karus, Marcus Aurelius Carus (ur. ok. 230 w Narbo w Galii Narbońskiej^[1], zm. latem 283 w Ktezyfonie) – cesarz rzymski panujący w latach 282–283.

Sprawował urząd prefekta pretorianów za czasów cesarza Probusa. Ogłoszony cesarzem przez wojsko nad górnym Dunajem po buncie i zamordowaniu Probusa, do których doszło w Sirmium. Po stłumieniu buntu i ukaraniu zabójców cesarza, jesienią 282 pokonał Kwadów i Sarmatów. Ustanowił cezarami dwóch swoich synów – Karynusa i Numeriana^[2].

Pod koniec 282 wyruszył z Sirmium z armią przeciwko Persom. Wkroczył do Mezopotamii i zdobył Seleucję i Ktezyfon. Dzięki tym zwycięstwom przybrał tytuł Persicus Maximus. Zginął podczas tej wyprawy prawdopodobnie rażony piorunem wkrótce po zdobyciu Ktezyfonu^[3]^[4]^[5].

Przypisy

↑ Krawczuk 1991 ↓, s. 138. Inne lokalizacje miejsca narodzin Karusa podawane przez źródła starożytne to: Panonia, Iliria, Mediolan lub Rzym.
↑ Krawczuk 1991 ↓, s. 138.
↑ Krawczuk 1991 ↓, s. 139.
↑ Cary i Scullard 1992 ↓, s. 365.
↑ Historia Augusta ↓, Karus, Karynus i Numerian 8,3.

Bibliografia

Max Cary, Howard Hayes Scullard: Dzieje Rzymu: Od najdawniejszych czasów do Konstantyna. T. 2. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1992. ISBN 83-06-01859-1.
Aleksander Krawczuk: Poczet cesarzy rzymskich. Dominat. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo "Iskry", 1991, s. 137–140. ISBN 83-207-1099-5.
Historycy cesarstwa rzymskiego. Żywoty cesarzy od Hadriana do Numeriana. Hanna Szelest (tłum. i opr.). Warszawa: Czytelnik, 1966.
Brewiaria dziejów rzymskich. Przemysław Nehring (opr.). Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2010. ISBN 978-83-235-0416-0.

Linki zewnętrzne

Zbiór monet Karusa na stronie wildwinds.com. [dostęp 2016-06-09]. (ang.).

[1] Krawczuk 1991 ↓, s. 138. Inne lokalizacje miejsca narodzin Karusa podawane przez źródła starożytne to: Panonia, Iliria, Mediolan lub Rzym.

[CITEREFKrawczuk1991138-2] Krawczuk 1991 ↓, s. 138.

[CITEREFKrawczuk1991139-3] Krawczuk 1991 ↓, s. 139.

[CITEREFCaryScullard1992365-4] Cary i Scullard 1992 ↓, s. 365.

[CITEREFHistoria_AugustaKarus,_Karynus_i_Numerian_8,3-5] Historia Augusta ↓, Karus, Karynus i Numerian 8,3.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Dynastia julijsko-klaudyjska	Oktawian August (27 p.n.e. – 14 n.e.) Tyberiusz (14–37) Kaligula (37–41) Klaudiusz (41–54) Neron (54–68)
Rok czterech cesarzy	Galba (68–69) Oton (69) Witeliusz (69)
Flawiusze	Wespazjan (69–79) Tytus (79–81) Domicjan (81–96)
Dynastia Antoninów	Nerwa (96–98) Trajan (98–117) Hadrian (117–138) Antoninus Pius (138–161) Marek Aureliusz (161–180) Lucjusz Werus (161–169) Kommodus (180–192)
Bez dynastii	Pertynaks (193) Didiusz Julianus (193)
Sewerowie	Septymiusz Sewer (193–211) Geta (211–212) Karakalla (211–217) Makrynus (217–218) Diadumenian (218) Heliogabal (218–222) Aleksander Sewer (222–235)
Kryzys wieku III	Maksymin Trak (235–238) Gordian I i Gordian II (238) Pupien i Balbin (238) Gordian III (238–244) Filip I Arab (244–249) Filip II (247–249) Decjusz (249–251), Herenniusz i Hostylian (251) Trebonian Gallus i Woluzjan (251–253) Emilian (253) Walerian I (253–260) Galien (253–268) Klaudiusz II Gocki (268–270) Kwintyllus (270) Aurelian (270–275) Tacyt (275–276) Florian (276) Probus (276–282) Karus (282–283) Numerian (283–284) i Karinus (283–285)
Tetrarchia i Dynastia konstantyńska	Dioklecjan (284–305) Maksymian (286–305) Konstancjusz I Chlorus (293–306) Galeriusz (293–311), Sewer II (305–307), Maksymin Daja (305–313) Maksencjusz (306–312) Konstantyn I Wielki (306–337), Licyniusz (308–324) i Licyniusz II (317–324) Konstantyn II (337–340) Konstans I (337–350) i Konstancjusz II (337–361) Julian Apostata (361–363) Jowian (363–364)
Dynastia walentyniańska	Walentynian I (364–375), Walens (364–378), Gracjan (367–383), Walentynian II (375–392) i Eugenius (392–394)
Dynastia teodozjańska	Teodozjusz I Wielki (392–395)
Cesarstwo zachodniorzymskie	Honoriusz (395–423) Konstancjusz III (421) Jan (423–425) Walentynian III (425–455) Petroniusz Maksymus (455) Awitus (455–456) Majorian (457–461) Libiusz Sewer (461–465) Antemiusz (467–472) Olibriusz (472) Gliceriusz (473–474) Juliusz Nepos (474–475) Romulus Augustulus (475–476)