Kościół Matki Bożej Zwycięskiej w Krakowie
nr rej. A-240/M z 25 maja 1990[1] | |||||||||||
Kościół parafialny | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||
Miejscowość | |||||||||||
Adres | |||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Parafia | |||||||||||
Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||||||||||
Położenie na mapie Krakowa | |||||||||||
50°00′27,63″N 19°55′33,36″E/50,007675 19,925933 |
Kościół Matki Bożej Zwycięskiej – zabytkowy parafialny kościół rzymskokatolicki znajdujący się w Krakowie, w dzielnicy IX Łagiewniki-Borek Fałęcki przy ul. Zakopiańskiej 86, na Górze Borkowskiej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Parafianie do 1947 roku korzystali z kościoła baraku zbudowanego przez ks. Adama Gałuszkiewicza w latach 1920–1922[2]. Ponieważ rosła liczba wiernych w 1936 roku podjęto decyzję o budowie nowego kościoła[3]. Inicjatorem budowy był ks. Adolf Zagrodzki, a przewodniczącym Komitetu budowy został Franciszek Wadas[3]. Modernistyczny budynek z żelbetu i cegły zaprojektował inż. Tadeusz Ruttié[4]. Kamień węgielny wmurowano 14 listopada 1937 roku, a do 1939 roku kościół stał w stanie surowym[3].
Wybuch II wojny światowej spowodował przerwanie prac. Niemcy urządzili w budynku magazyn amunicji oraz wykorzystywali go jako przejściowy obóz segregacyjny podczas łapanek[3]. Proboszcz ks. Mączyński i prefekt ks. Dercz zostali na początku wojny aresztowani i zginęli w obozie[3].
Po wojnie przywrócono budowli funkcje sakralne. 1 stycznia 1947 roku proboszcz Władysław Ryba kontynuował prace wykończeniowe oraz przy urządzaniu wnętrza[3]. Budowę ukończono w 1947 roku, a 15 sierpnia kościół poświęcił ks. biskup Rospond[5].
Konsekrował kościół, w dniu 26 października 1975 r. kardynał Karol Wojtyła.
Świątynia to jednonawowy, orientowany, budynek z dwuspadowym dachem. Prezbiterium trójbocznie zamknięte. Przed fasadą znajduje się wolno stojąca wieża–dzwonnica z ażurowym szczytem. W ołtarzu głównym, zaprojektowanym przez Jana Budziłę a wykonanym w 1978 przez Antoniego Oremusa, znajduje się kamienna figura Matki Bożej, dzieło rzeźbiarza Konstantego Laszczki z 1916 roku, podarowana parafii przez metropolitę krakowskiego Adama Sapiehę[2]. W oknach prezbiterium i nawy znajdują się witraże projektu Wacława Taranczewskiego, powstałe w latach 60. XX wieku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2014-11-04] .
- ↑ a b O Parafii - Katolicki.net [online], www.borek.katolicki.net [dostęp 2018-11-23] (pol.).
- ↑ a b c d e f Kazimierz Zimnal. Borek Fałęcki ukończył budowę kościoła. Uroczyste poświęcenie 15 b. m. Dziennik Polski 1947 nr 220 z 14 sierpnia
- ↑ In memoriam - Pamięci Architektów Polskich - Tadeusz Ruttie [online], archimemory.pl [dostęp 2018-11-23] .
- ↑ KZ Poświęcenie kościoła w Borku Fałęckim Dziennik Polski 1947 nr 223 z 17 sierpnia
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Michał Rożek, Barbara Gondkowa Leksykon kościołów Krakowa, Wydawnictwo Verso Kraków, 2003, ISBN 83-919281-0-1
- Encyklopedia Krakowa, Antoni Henryk Stachowski (red.), Elżbieta Adamczyk, Warszawa: PWN, 2000, ISBN 83-01-13325-2, OCLC 830213257 .
- Strona parafii. [dostęp 2011-08-17].