Przejdź do zawartości

Kościół Matki Bożej Zwycięskiej w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Matki Bożej Zwycięskiej
Zabytek: nr rej. A-240/M z 25 maja 1990[1]
Kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Adres

ul. Zakopiańska 86

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Parafia Matki Bożej Zwycięskiej

Wezwanie

Matka Boska Zwycięska

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Zwycięskiej”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Zwycięskiej”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Zwycięskiej”
Ziemia50°00′27,63″N 19°55′33,36″E/50,007675 19,925933

Kościół Matki Bożej Zwycięskiej – zabytkowy parafialny kościół rzymskokatolicki znajdujący się w Krakowie, w dzielnicy IX Łagiewniki-Borek Fałęcki przy ul. Zakopiańskiej 86, na Górze Borkowskiej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Parafianie do 1947 roku korzystali z kościoła baraku zbudowanego przez ks. Adama Gałuszkiewicza w latach 1920–1922[2]. Ponieważ rosła liczba wiernych w 1936 roku podjęto decyzję o budowie nowego kościoła[3]. Inicjatorem budowy był ks. Adolf Zagrodzki, a przewodniczącym Komitetu budowy został Franciszek Wadas[3]. Modernistyczny budynek z żelbetu i cegły zaprojektował inż. Tadeusz Ruttié[4]. Kamień węgielny wmurowano 14 listopada 1937 roku, a do 1939 roku kościół stał w stanie surowym[3].

Wybuch II wojny światowej spowodował przerwanie prac. Niemcy urządzili w budynku magazyn amunicji oraz wykorzystywali go jako przejściowy obóz segregacyjny podczas łapanek[3]. Proboszcz ks. Mączyński i prefekt ks. Dercz zostali na początku wojny aresztowani i zginęli w obozie[3].

Po wojnie przywrócono budowli funkcje sakralne. 1 stycznia 1947 roku proboszcz Władysław Ryba kontynuował prace wykończeniowe oraz przy urządzaniu wnętrza[3]. Budowę ukończono w 1947 roku, a 15 sierpnia kościół poświęcił ks. biskup Rospond[5].

Konsekrował kościół, w dniu 26 października 1975 r. kardynał Karol Wojtyła.

Świątynia to jednonawowy, orientowany, budynek z dwuspadowym dachem. Prezbiterium trójbocznie zamknięte. Przed fasadą znajduje się wolno stojąca wieża–dzwonnica z ażurowym szczytem. W ołtarzu głównym, zaprojektowanym przez Jana Budziłę a wykonanym w 1978 przez Antoniego Oremusa, znajduje się kamienna figura Matki Bożej, dzieło rzeźbiarza Konstantego Laszczki z 1916 roku, podarowana parafii przez metropolitę krakowskiego Adama Sapiehę[2]. W oknach prezbiterium i nawy znajdują się witraże projektu Wacława Taranczewskiego, powstałe w latach 60. XX wieku.

Wnętrze kościoła

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2014-11-04].
  2. a b O Parafii - Katolicki.net [online], www.borek.katolicki.net [dostęp 2018-11-23] (pol.).
  3. a b c d e f Kazimierz Zimnal. Borek Fałęcki ukończył budowę kościoła. Uroczyste poświęcenie 15 b. m. Dziennik Polski 1947 nr 220 z 14 sierpnia
  4. In memoriam - Pamięci Architektów Polskich - Tadeusz Ruttie [online], archimemory.pl [dostęp 2018-11-23].
  5. KZ Poświęcenie kościoła w Borku Fałęckim Dziennik Polski 1947 nr 223 z 17 sierpnia

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]