Liścionos okazały
Phyllostomus hastatus[1] | |||
(Pallas, 1767) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
liścionos okazały | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[11] | |||
Liścionos okazały[12] (Phyllostomus hastatus) – gatunek ssaka z podrodziny liścionosów (Phyllostominae) w obrębie liścionosowatych (Phyllostomidae).
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego nazwał w 1797 roku niemiecki przyrodnik Peter Simon Pallas nadając mu nazwę Vespertilio hastatus[2]. Holotyp pochodził z Surinamu[13].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają trzy podgatunki[14]. Podstawowe dane taksonomiczne podgatunków (oprócz nominatywnego) przedstawia poniższa tabelka:
Podgatunek | Oryginalna nazwa | Autor i rok opisu | Miejsce typowe |
---|---|---|---|
P h. aruma | Phyllostomus hastatus aruma | O. Thomas, 1924 | Taguatinga, Tocantins, Brazylia[15]. |
P h. panamensis | Phyllostomus hastatus panamensis | J.A. Allen, 1904 | Boqueron, Chiriqui, Panama[16]. |
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Phyllostomus: gr. φυλλον phullon „liść”; στομα stoma, στοματος stomatos „usta”[17].
- hastatus: łac. hastatus „oszczepowaty, noszący oszczep”, od hasta „oszczep, włócznia”[18].
- panamensis: Panama[19].
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Liścionos okazały występuje w Ameryce Środkowej i Południowej zamieszkując w zależności od podgatunku[14]:
- P. hastatus hastatus – większość Wenezueli (na wschód od jeziora Maracaibo i na południe od Cordillera de Mérida) do wschodniego Peru, północnej i wschodniej Boliwii, północnego Paragwaju i południowo-wschodniej Brazylii; także wyspy Margarita i Trynidad.
- P. hastatus aruma – znana tylko z miejsca typowego w Taguatindze, w Tocantins, środkowo-wschodniej Brazylii.
- P. hastatus panamensis – od południowego Belize i wschodniej Gwatemali na południe przez Amerykę Środkową, po obu stronach wybrzeża, na północ i zachód od jeziora Maracaibo w północno-zachodniej Wenezueli oraz do zachodniej Kolumbii i zachodniego Ekwadoru.
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 90–124 mm, długość ogona 12–31 mm, długość ucha 26–34 mm, długość tylnej stopy 18–25 mm, długość przedramienia 77–94 mm; masa ciała 55–140 g[20]. Kariotyp wynosi 2n = 32 i FN = 58[20]. Chromosom X jest submetacentryczny, a chromosom Y jest akrocentryczny[20]. Ma również dwa miejsca rDNA i dwa telomery[20].
Ekologia
[edytuj | edytuj kod]Tryb życia
[edytuj | edytuj kod]Liścionos okazały występuje w lasach i na terenach poprzerzynanych rozpadlinami. Jest jednym z największych liścionosów. Jest drapieżny i poluje niemal wyłącznie na drobne kręgowce, takie jak myszy, ptaki i niewielkie nietoperze, a tylko sporadycznie zjada owady i owoce. Nietoperze te zamieszkują w olbrzymich grupach jaskinie i opuszczone budynki. Również grupowo lecą na polowania.
Rozmnażanie
[edytuj | edytuj kod]W maju w specjalnych noclegowniach przychodzą na świat młode.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Phyllostomus hastatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b P.S. Pallas: Spicilegia zoologica: quibus novae imprimis et obscurae animalium species iconibus, descriptionibus atque commentariis illustrantur. Berolini: Prostant apud Gottl. August. Lange, 1767–1780, s. 7. (łac.).
- ↑ É. Geoffroy Saint-Hilaire: Catalogue des Mammifères du Muséum national d’Histoire naturelle. Paris: 1803, s. 60. (fr.).
- ↑ M. zu Wied-Neuwied: Reise nach Brasilien in den Jahren 1815 bis 1817. Cz. 2. Frankfurt am Men: H. L. Brönner, 1820-1821, s. 241 (przypis). (niem.).
- ↑ Allen 1904 ↓, s. 233.
- ↑ Á. Cabrera. Mamíferos del viaje al Pacífico verificado de 1862 a 1865 por una Comisión de Naturalistas enviada por el Gobierno Español. „Trabajos del Museo de Ciencias Naturales”. Serie zoológica. 31, s. 12, 1917. (hiszp.).
- ↑ J.A. Allen. List of mammals collected in Colombia by the American Museum of Natural History expeditions, 1910-1915. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 35 (18), s. 225, 1916. (ang.).
- ↑ Thomas 1924 ↓, s. 235.
- ↑ Thomas 1924 ↓, s. 236.
- ↑ Allen 1904 ↓, s. 234.
- ↑ R. Barquez & M. Diaz , Phyllostomus hastatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2021-3 [dostęp 2022-07-06] (ang.).
- ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 105. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Phyllostomus hastatus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-07-06].
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 166. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ Williams i Genoways 2005 ↓, s. 291.
- ↑ Williams i Genoways 2005 ↓, s. 292.
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 536, 1904. (ang.).
- ↑ hastatus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-07-07] (ang.).
- ↑ panamensis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-07-07] (ang.).
- ↑ a b c d S. Solari, R. Medellín, B. Rodríguez-Herrera, V. da Cunha Tavares, G. Garbino, M.A. Camacho, D.T. Saá, B. Lim, J. Arroyo-Cabrales, A. Rodríguez-Durán, E. Dumont, S. Burneo, L.F. A. Urioste, M. Tschapka & D. Espinosa: Family Phyllostomidae (New World Leaf-nosed Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 507. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- J.A. Allen. New bats from tropical America, with note on species of Otopterus. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 20 (20), s. 227–237, 1904. (ang.).
- O. Thomas. New South American small mammals. „The Annals and Magazine of Natural History”. Ninth series. 13 (94), s. 234–237, 1924. DOI: 10.1080/00222932408633035. (ang.).
- S.L. Williams & H.H. Genoways: Subfamily Phyllostominae. W: A.L. Gardner: Mammals of South America. Cz. 1: Marsupials, Xenarthrans, Shrews, and Bats. Chicago: University of Chicago Press, 2005, s. i–xx, 1–669. ISBN 978-0-226-28240-4. (ang.).