Przejdź do zawartości

Marek Sowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marek Sowa
Ilustracja
Marek Sowa (2016)
Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1967
Libiąż

Marszałek województwa małopolskiego
Okres

od 2 grudnia 2010
do 25 października 2015

Przynależność polityczna

Platforma Obywatelska

Poprzednik

Marek Nawara

Następca

Jacek Krupa

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrna Odznaka „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej” Brązowa Odznaka „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej” Odznaka Honorowa za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego

Marek Jan Sowa (ur. 4 lutego 1967 w Libiążu) – polski samorządowiec i polityk, w latach 2006–2010 członek zarządu województwa, następnie do 2015 marszałek województwa małopolskiego, poseł na Sejm VIII, IX i X kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Liceum Zawodowe w Oświęcimiu, w 1996 studia licencjackie z zarządzania w Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Marketingu w Chrzanowie, a w 2002 studia magisterskie w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.

Na początku lat 90. pracował przez półtora roku w branży handlowej w Finlandii, następnie prowadził działalność gospodarczą w Polsce. W latach 1994–1998 był sołtysem wsi Bobrek w województwie bielskim. Następnie został przewodniczącym rady sołeckiej w tej samej miejscowości, należącej już do województwa małopolskiego, funkcję tę pełnił do 2003. Jednocześnie w latach 1994–2002 był radnym w Chełmku, gdzie latach 1994–1998 wchodził w skład zarządu miasta. Od 1999 pracował w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Małopolskiego, zajmował się m.in. przygotowaniem i realizacją Oświęcimskiego Strategicznego Programu Rządowego.

Jako członek Ruchu Stu w 1997 bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy Akcji Wyborczej Solidarność. Wraz z Pawłem Grasiem przeszedł później z Ruchu Stu do Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego[1]. W 2005 wstąpił do Platformy Obywatelskiej. W wyborach w 2006 uzyskał mandat radnego sejmiku małopolskiego[2]. W 2007 został pełnomocnikiem ds. funduszy pomocowych i rozwoju gminy w administracji Chrzanowie. W tym samym roku, po zmianie koalicji rządzącej województwem, został powołany w skład zarządu województwa małopolskiego. W 2008 wybrano go na przewodniczącego jednej z komisji przy Związku Województw RP. W 2010 uzyskał reelekcję do sejmiku[3].

2 grudnia 2010 został wybrany na urząd marszałka województwa[4]. W 2014 ponownie uzyskał mandat radnego sejmiku, 29 listopada tegoż roku po raz drugi objął stanowisko marszałka[5].

W 2015 wystartował w wyborach parlamentarnych jako lider listy wyborczej PO w okręgu chrzanowskim. Otrzymał 20 867 głosów, uzyskując tym samym mandat posła na Sejm VIII kadencji[6]. W konsekwencji zakończył pełnienie funkcji marszałka województwa. W listopadzie 2016 przeszedł do klubu poselskiego Nowoczesnej[7]. W grudniu 2018 przeszedł do klubu Platforma Obywatelska – Koalicja Obywatelska, zostając jego wiceprzewodniczącym[8]. Przystąpił także ponownie do PO. W wyborach w 2019 i 2023 ponownie uzyskiwał mandat poselski, kandydując z ramienia Koalicji Obywatelskiej i otrzymując odpowiednio 18 597 głosów oraz 24 652 głosy[9][10]. W grudniu 2023 powołany na wiceprzewodniczącego, a w czerwcu 2024 na przewodniczącego komisji śledczej ds. afery wizowej[11][12].

W 2024 z ramienia KO bez powodzenia startował w wyborach do Parlamentu Europejskiego z okręgu nr 10[13].

Wyniki w wyborach ogólnopolskich

[edytuj | edytuj kod]
Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
1997 Akcja Wyborcza Solidarność Sejm III kadencji nr 5 2758 (0,77%)N[14]
2015 Platforma Obywatelska Sejm VIII kadencji nr 12 20 867 (7,68%)T[6]
2019 Koalicja Obywatelska Sejm IX kadencji 18 597 (5,88%)T[9]
2023 Sejm X kadencji 24 652 (6,76%)T[10]
2024 Parlament Europejski X kadencji nr 10 41 170 (2,77%)N[13]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

W 2012 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[15]. W 2015 został uhonorowany Odznaką Honorową za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego[16]. Otrzymał Brązową (2010)[17] i Srebrną (2015)[18] Odznakę „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej”.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest młodszym bratem księdza Kazimierza Sowy[19]. Jest żonaty z Iwoną, ma dwóch synów.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zbigniew Bartuś: Marszałek Sowa: wół roboczy Tuska na małopolskich włościach. dziennikpolski24.pl, 9 sierpnia 2013. [dostęp 2016-11-16].
  2. Serwis PKW – Wybory 2006. pkw.gov.pl. [dostęp 2015-09-03].
  3. Serwis PKW – Wybory 2010. pkw.gov.pl. [dostęp 2015-09-03].
  4. Małopolskie. Marek Sowa marszałkiem województwa, „Gazeta Wyborcza” z 2 grudnia 2010.
  5. Zarząd Województwa Małopolskiego V kadencji wybrany. malopolskie.pl, 29 listopada 2014. [dostęp 2015-09-03].
  6. a b Serwis PKW – Wybory 2015. pkw.gov.pl. [dostęp 2015-10-27].
  7. Platforma traci posła. Marek Sowa przechodzi do Nowoczesnej. 300polityka.pl, 16 listopada 2016. [dostęp 2016-11-16].
  8. „Powstał wspólny klub Koalicji Obywatelskiej”. W nim siedmioro posłów Nowoczesnej. tvn24.pl, 5 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-05].
  9. a b Serwis PKW – Wybory 2019. pkw.gov.pl. [dostęp 2019-10-16].
  10. a b Serwis PKW – Wybory 2023. pkw.gov.pl. [dostęp 2023-10-20].
  11. Strona sejmowa posła X kadencji. [dostęp 2024-01-29].
  12. Marek Sowa (KO) nowym szefem komisji wizowej. bankier.pl, 14 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-14].
  13. a b Serwis PKW – Wybory 2024. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-14].
  14. Wybory do Sejmu w 1997 r.. kbw.gov.pl. [dostęp 2024-09-29].
  15. M.P. z 2012 r. poz. 848
  16. Sprawne państwo to sprawni samorządowcy – szef MAC podczas konferencji w Krakowie. mac.gov.pl, 23 września 2015. [dostęp 2015-11-12].
  17. Postanowienie nr 6/OP/2010 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Dziennik Urzędowy MSWiA, 24 sierpnia 2010. [dostęp 2019-01-12].
  18. Postanowienie nr 2/OP/2015 Ministra Spraw Wewnętrznych. Dziennik Urzędowy MSW, 27 kwietnia 2015. [dostęp 2019-01-12].
  19. Bartłomiej Kuraś: Koniec marszałka Nawary, czas marszałka Sowy. gazeta.pl, 23 listopada 2010. [dostęp 2015-09-03].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]