Przejdź do zawartości

Maria Dembowska (bibliograf)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maria Dembowska
Ilustracja
Zdjęcie z 1979 – archiwum Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich
Data i miejsce urodzenia

15 listopada 1914
Łódź

Data i miejsce śmierci

26 czerwca 2008
Warszawa

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: bibliotekoznawstwo i informacja naukowo-techniczna
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1960

Habilitacja

1965

Profesura

1973

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Łódzki
Uniwersytet Warszawski
Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Olsztynie

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
Grób Marii Dembowskej na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie

Maria Henryka Dembowska (ur. 15 listopada 1914 w Łodzi, zm. 26 czerwca 2008 w Warszawie) – polska bibliograf, bibliotekoznawca, specjalista z zakresu dokumentacji i informacji naukowej, naukoznawstwa; w latach 1966–1975 dyrektor Biblioteki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie.

Praca zawodowa i naukowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1939 ukończyła studia na Uniwersytecie Warszawskim. W czasie II wojny światowej brała udział w tajnym nauczaniu, po powstaniu warszawskim uczestniczyła w akcji ratowania warszawskich zbiorów bibliotecznych. Po wojnie pracowała w Państwowym Instytucie Książki w Łodzi jako adiunkt (i kierownik Wydziału Dokumentacji); jednocześnie współpracowała z pierwszą Katedrą Bibliotekoznawstwa powołaną na Uniwersytecie Łódzkim pod kierownictwem prof. Jana Muszkowskiego i była jego asystentką- wolontariuszką. Od 1949 związała się z Biblioteką Narodową, gdzie w latach 1949–1957 kierowała Zakładem Bibliografii Retrospektywnej, organizując warsztat polskiej narodowej bibliografii (Bibliografia polska 1901–1939) oraz Pracownią Problemów Dokumentacji i Informacji Naukowej. W 1960 obroniła doktorat, w 1965 habilitowała się. W czasie pracy na stanowisku dyrektora Biblioteki PAN została profesorem nadzwyczajnym (1973).

W latach 1974–1981 i 1984–1986 była profesorem w Zakładzie Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie. Wypromowała 43 magistrów i czterech doktorów[1].

Jako dyrektor Biblioteki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie zainicjowała opracowanie Słownika polskich towarzystw naukowych[2] oraz bibliografii naukoznawstwa.

Redagowała lub współredagowała:

  • „Biuletyn Informacyjny Biblioteki Narodowej” (1958–1962),

Była inicjatorką utworzenia Nagrody Naukowej im. Adama Łysakowskiego, pierwszą przewodniczącą Komisji ds. tej nagrody i jej sponsorem. W Stowarzyszeniu Bibliotekarzy Polskich pełniła funkcję Sekretarza Generalnego Zarządu Głównego (1957–1960, 1960–1963), otrzymała w 1985 tytuł członka honorowego tej organizacji[3].

Zmarła w Warszawie, pochowana na cmentarzu ewangelicko-reformowanym (kwatera 4-3-8)[4].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Łącznie ogłosiła ponad 180 publikacji[5], m.in.:

  • Terminologia bibliograficzna. „Biuletyn Instytutu Bibliograficznego”, 1954, t. 4, nr 5.
  • Metoda Bibliografii polskiej Karola Estreichera (1954; wyd. 2 rozszerzone i uzupełnione 1970, wyd. 3 w 2001 r.); w 1960 na podstawie tej pracy uzyskała stopień naukowy doktora na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Łódzkiego, inicjatorem przygotowania rozprawy był Adam Łysakowski, promotorem w przewodzie doktorskim – Helena Więckowska, recenzentem rozprawy – Aleksander Birkenmajer.
  • Dokumentacja i informacja naukowa : zarys problematyki i kierunki rozwoju. Warszawa : SBP, 1965 (rozprawa habilitacyjna).
  • Problemy bibliotek naukowych : z zagadnień informacji naukowej. Warszawa : Biblioteka PAN, 1971.
  • Informacja naukowa w Polsce : rozwój, stan obecny i perspektywy. Warszawa Biblioteka PAN, 1973.
  • Nauka o informacji naukowej (informatologia) : organizacja i problematyka badań w Polsce. Warszawa : IINTE, 1991.
  • Bibliotekarstwo polskie 1925–1951 w świetle korespondencji jego współtwórców. Wyboru z listów Adama Łysakowskiego, Mariana Łodyńskiego, Józefa Grycza i Heleny Hleb-Koszańskiej dokonała, wstępem, przypisami i indeksem opatrzyła Maria Dembowska. Warszawa : SBP, 1995 ISBN 83-85778-36-5.
  • Bibliologia, bibliografia, bibliotekoznawstwo, informacja naukowa : wybór prac. Warszawa : Biblioteka PAN, 1999 ISBN 83-901688-6-3.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jadwiga Sadowska, Dembowska Maria Henryka W: Słownik pracowników książki polskiej. Suplement III, Warszawa: Wydawnictwo SBP, 2010, s. 60-62, ISBN 978-83-61464-48-8.
  2. Słownik polskich towarzystw naukowych [online], rtn.pan.pl [dostęp 2020-03-22].
  3. Członkowie honorowi - Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich - Ogólnopolski portal bibliotekarski [online], sbp.pl [dostęp 2020-03-22].
  4. Wykaz miejsc spoczynku - Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich - Ogólnopolski portal bibliotekarski [online], sbp.pl [dostęp 2020-05-15] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-23].
  5. Maria Dembowska. W kręgu bibliografii, bibliotekoznawstwa i informacji naukowej. Księga jubileuszowa w 70-lecie pracy zawodowej, pod red. J. Sadowskiej. Warszawa: Biblioteka Narodowa, 2007.
  6. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]