Przejdź do zawartości

Megaclite

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Megaclite
ilustracja
Planeta

Jowisz

Odkrywca

Scott Sheppard, David Jewitt, Yanga Fernández i Eugene A. Magnier

Data odkrycia

25 listopada 2000

Tymczasowe oznaczenie

S/2000 J 8

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

23 814 000 km[1]

Mimośród

0,4156[1]

Okres obiegu

752,88 d[1]

Nachylenie do ekliptyki

152,781°[1]

Długość węzła wstępującego

280,575°[1]

Argument perycentrum

288,882°[1]

Anomalia średnia

135,272°[1]

Własności fizyczne
Średnica równikowa

6 km[2]

Masa

~2,1 × 1014 kg

Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni

~0,0019 m/s²

Albedo

0,04

Jasność absolutna

15,0m[2]

Jasność obserwowana
(z Ziemi)

21,7m[2]

Megaclite (Jowisz XIX) – mały zewnętrzny księżyc Jowisza, odkryty 25 listopada 2000 roku przez grupę astronomów z Uniwersytetu Hawajskiego, kierowaną przez Scotta Shepparda.

Charakterystyka fizyczna

[edytuj | edytuj kod]

Megaclite jest jednym z mniejszych księżyców Jowisza, jego średnicę ocenia się na około 6 km. Średnia gęstość tego ciała ma wartość ok. 2,6 g/cm3, a składa się przeważnie z krzemianów. Powierzchnia Megaclite jest bardzo ciemna – jego albedo wynosi zaledwie 0,04. Z Ziemi można go zaobserwować jako obiekt o jasności wizualnej co najwyżej 21,7 magnitudo.

Satelita obiega Jowisza ruchem wstecznym, czyli w kierunku przeciwnym do obrotu planety wokół własnej osi. Należy do grupy Pazyfae.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).
  2. a b c Scott Sheppard, Moons of Jupiter [online], Carnegie Science [dostęp 2020-03-14] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Megaclite. [w:] Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2009-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-13)].
  • Megaclite. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-23]. (ang.).