Przejdź do zawartości

Michaił Byczwarow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Byczwarow
Михаил Бъчваров
Pełne imię i nazwisko

Michaił Jordanow Byczwarow

Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1935
Jamboł

Data i miejsce śmierci

7 lipca 2009
Sofia

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Bułgaria
Odznaczenia
Order Stara Płanina (Bułgaria)

Michaił Jordanow Byczwarow (bułg. Михаил Йорданов Бъчваров; ur. 29 grudnia 1935 w Jambole, zm. 7 lipca 2009 w Sofii) – bułgarski lekkoatleta, sprinter.

Lata młodości

[edytuj | edytuj kod]

W młodości trenował piłkę nożną w klubach DNA Jamboł i Lewski Sofia[1].

Kariera lekkoatletyczna

[edytuj | edytuj kod]

W 1953 roku został włączony do bułgarskiej kadry narodowej[1]. W 1958 zdobył 4 medale mistrzostw Bułgarii – na 100, 200 i 400 m oraz w sztafecie 4 × 100 m[1].

W 1960 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w biegu na 100 i 200 m, jednakże w obu konkurencjach odpadł w eliminacjach, zajmując w obu przypadkach 5. miejsce w swoim biegu[2]. Dwukrotny brązowy medalista uniwersjady w biegu na 100 m: z 1957 i 1962[3]. Dwukrotnie startował na mistrzostwach Europy: w 1958 odpadł w półfinale biegu na 100 i 200 m[4], natomiast w 1962 był 5. w sztafecie 4 × 100 m oraz odpadł w półfinale biegu na 100 m[5].

Mistrz Bałkanów w biegu na 100 m z 1957, 1958, 1960, 1963 i 1964 oraz na 200 m z 1957, 1958 i 1960[6]. Zdobywał też mistrzostwo Bałkanów w sztafecie 4 × 100 m – ma łącznie 15 tytułów tej imprezy[1]. Reprezentant kraju w zawodach Pucharu Europy[7]. 28 razy wygrywał mistrzostwa Bułgarii[8]. Zasłużony Mistrz Sportu Bułgarii[9]. Wielokrotnie ustanawiał rekordy Bułgarii w biegach sprinterskich[9][10].

Dalsze losy

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1960–1966 i 1980–2002 był wykładowcą w katedrze lekkoatletyki na Narodowej Akademii Sportowej im. Wasiła Lewskiego, a w latach 1995–1998 był kierownikiem tej katedry[9]. W latach 1971–1987 był prowadzącym programu „Byrzi, smeli, sryczni” (bułg. Бързи, смели, сръчни), emitowanego w Bułgarskiej Telewizji Narodowej[1]. W latach 1982–1986 był trenerem kadry narodowej sprinterów[9]. W 1994 odpowiadał za przygotowanie kondycyjne piłkarskiej reprezentacji Bułgarii, która zajęła 4. miejsce na mistrzostwach świata[1][9]. Za to osiągnięcie został odznaczony orderem Stara Płanina II stopnia[9]. Zasłużony Trener Bułgarii[9]; przygotował 12 zasłużonych mistrzów sportu, 123 mistrzów Bułgarii i 7 rekordzistów Bułgarii[1][9], nie tylko w sprintach oraz biegach z przeszkodami, ale też w biegach średniodystansowych[1]. Wydał ponad 200 publikacji, był promotorem 9 doktoratów[9]. Został również odznaczony złotym, srebrnym i brązowym Narodowym Orderem Pracy oraz medalem 1300-lecia Bułgarii[9].

Ostatnie lata życia spędził w Prawcu[11]. Zmarł 7 lipca 2009 w Sofii[8]. Pochowany został 3 dni później w Prawcu[12].

Życie osobiste

[edytuj | edytuj kod]

Miał starszego brata Dimczo oraz syna Bojana[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Aleksandyr Wangełow: Спомен за бате Мишо - Михаил Бъчваров щеше да навърши 80. bgathletic.com, 2015-12-29. [dostęp 2017-09-23]. (bułg.).
  2. Mikhail Bachvarov. sports-reference.com. [dostęp 2017-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-18)]. (ang.).
  3. World Student Games (UIE). gbrathletics.com. [dostęp 2017-09-23]. (ang.).
  4. European Athletics Championships – Stockholm 1958. european-athletics.org. [dostęp 2017-09-23]. (ang.).
  5. European Athletics Championships – Beograd 1962. european-athletics.org. [dostęp 2017-09-23]. (ang.).
  6. Balkan Games/Championships. gbrathletics.com. [dostęp 2017-09-23]. (ang.).
  7. Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984, s. 186, 187.
  8. a b Почина Михаил Бъчваров. standartnews.com, 2009-07-08. [dostęp 2017-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-24)]. (bułg.).
  9. a b c d e f g h i j проф. Михаил Бъчваров. nsa.bg. [dostęp 2017-09-23]. (bułg.).
  10. Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 12, 21, 185. ISBN 978-83-62033-30-0.
  11. Инсулт покоси легендарния бате Мишо Бъчваров. 24chasa.bg, 2009-07-08. [dostęp 2017-09-23]. (bułg.).
  12. Погребват проф. Михаил Бъчваров в Правец. botevgrad.com, 2009-07-10. [dostęp 2017-09-23]. (bułg.).