Mikrostyk
Mikrostyk Spółka Akcyjna – polski producent tłoczonych i wykrawanych wyrobów metalowych.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Gniewskie Zakłady Podzespołów Radiowych Porad (znane również jako T-20) zostały założone w 1957 r., w Gniewie przy ulicy Sobieskiego 11. Weszły w skład zjednoczenia Unitra. Były jednym z większych zakładów przemysłowych regionu[1].
W 1970 zakład został włączony do Eltry jako filia, przejmując część produkcji podzespołów stykowych.
W 1978 włączony w skład Przedsiębiorstwa Techniczno-Produkcyjnego Unitech. Zasadniczy profil produkcji nie uległ przy tym zmianie.
W 1990, po podziale Unitechu, utworzono samodzielnie przedsiębiorstwo pod nazwą Zakłady Podzespołów Elektroniki Unitra-Mikrostyk. W 1992 zmieniono nazwę na Zakłady Podzespołów ElektronikiMikrostyk.
W 1998 zakład został sprywatyzowany i obecnie jest spółką akcyjną o nazwie Mikrostyk S.A.
Produkcja
[edytuj | edytuj kod]W pierwszym okresie istnienia zakłady produkowały przełączniki (w tym obrotowe przełączniki zakresów do odbiorników radiowych), gniazda i wtyki radiowe, stabilizatory i filtry (w tym dla przemysłu okrętowego). Po przyłączeniu do Eltry rozszerzono zakres produkcji przejmując część asortymentu elementów złączowych. Produkowano także bloki regulacyjne do telewizorów.
Profil produkcji spółki został zdywersyfikowany i tworzy ona również m.in. dla branży elektroniki konsumpcyjnej, oświetleniowej, telekomunikacji, producentów sprzętu AGD, elektrotechniki oraz branży baterii[2]. Od 2011 roku Mikrostyk poszerzył swoją ofertę o rozwiązania z dziedziny automatyzacji procesów produkcyjnych[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zmiany ustrojowe, radio zamiast wypłaty, wielka restrukturyzacja, „Nowiny Gniewskie”, listopad 2017, s. 22 .
- ↑ Trzy życia Mikrostyku, „pb.pl” [dostęp 2018-04-19] (pol.).
- ↑ Krzysztof Pograniczny , „Uwięzieni rewolucjoniści” Wywiad z prezesem Mikrostyku, Kaizen 1/2018, marzec 2018 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mieczysław Hutnik, Tadeusz Pachniewicz, Zarys historii polskiego przemysłu elektronicznego do 1985r, SEP, Zeszyt Historyczny nr 2, Warszawa 1994.