Mosze Gonczarok
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Narodowość | |
Język | |
Dziedzina sztuki |
Mosze Gonczarok (ros. Моше Гончарок, jid. משה גאָנטשאַראָק), właśc. Michaił Gonczarok (ros. Михаил Гончарок, ur. 1962 w Leningradzie) – izraelski historyk żydowskiego ruchu anarchistycznego, prozaik i publicysta.
Urodził się w 1962 roku w Leningradzie (obecnie Petersburg). W 1984 roku ukończył fakultet historii w leningradzkim Uniwersytecie im. Aleksandra Hercena. W latach 1979–1984 współtworzył w Petersburgu grupę anarchistyczną Czornyj Pieriedieł 2[1], tam też uczestniczył w ruchu żydowskim. Od 1990 roku mieszka w Izraelu, w Jerozolimie. Jest pracownikiem naukowym Centralnego Archiwum Syjonistycznego w Jerozolimie.
Jest autorem kilku monografii żydowskiego ruchu anarchistycznego w Rosji, m.in. Wiek wolności. Rosyjski anarchizm i Żydzi[2], czy Popiół naszych ognisk. Szkice z historii żydowskiego ruchu anarchistycznego (Jidysz anarchizm)[3] oraz tomiku prozy Wspomnienia marginała[4]. Po napisaniu tego ostatniego jeszcze w tym samym roku został przyjęty do Stowarzyszenia Rosyjskojęzycznych Pisarzy Izraela, a rok później do Międzynarodowej Federacji Pisarzy Rosyjskich.
Pisze po rosyjsku, w jidysz i po hebrajsku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nazwa nawiązywała do dziewiętnastowiecznej organizacji narodnickiej Czornyj Pieriedieł.
- ↑ Mosze Gonczarok, Wiek woli. Russkij anarchizm i jewriei (XIX–XX w.), Jeruszalajim: Miszmieret Szalom, 1996.
- ↑ Mosze Gonczarok, Oczerki po istorii jewriejskogo anarchiczeskogo dwiżenija (idisz-anarchizm), Jeruszalajim: „Problemen”, 1998.
- ↑ Michaił Gonczarok, Zapiski marginała, Boston: M. Graphics Publishing, 2007, ISBN 978-0-9792808-5-6.