Mumtaz Mahal
.jpg)
| |
| padyszachini (padyszach begam) | |
| Okres | |
|---|---|
| Jako żona | |
| Poprzedniczka | |
| Następczyni | |
| Dane biograficzne | |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Miejsce spoczynku |
Zainebad w Barhanpur, 1632 szczątki przeniesione do Tadź Mahal w Agrze |
| Ojciec |
Abul Hasan (Asaf Chan IV) |
| Mąż |
Szahdżahan |
Ardżumand Banu Begam[1] (Ardżumand-banu Begam[2]), Malika-i Dżahan[3], Mumtaz Mahal[3][4][5](Mumtaz-i Mahal[1]) (ur. 6 kwietnia 1593 w Agrze, zm. 17 czerwca 1631 w Barhanpur) – synowa Dżahangira, druga żona Churrama (Szahdżahana).
Urodziła się w Agrze w Indiach, jako córka Asaf-Chana Bahadura – wielkiego wezyra na dworze Dżahangira i Diwandźi Banu Begam. Jej ciotka cesarzowa Nurdżahan była główną żoną cesarza Dżahangira. Rodzina Ardżumand wywodziła się od Mirzy Ghijas-bega. Wyszła za mąż w wieku 19 lat za księcia Churrama (Szahdżahana). Była jego drugą, ulubioną małżonką. Zmarła w Barhanpur w czasie kampanii dekańskiej (obecnie w stanie Madhya Pradesh), rodząc czternaste dziecko, córkę Gauhararę Banu Begam. Jej ciało, po zakończeniu budowy grobowca, zostało pochowane w Tadź Mahal w Agrze.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Frédéric 1998b ↓, s. 67.
- ↑ Hansen 1980 ↓, s. 443.
- ↑ a b Banks Findly 1993 ↓, s. 94.
- ↑ Hansen 1980 ↓, s. 43, 47, 48, 56 ,66, 77, 91–93,443.
- ↑ Kieniewicz 1998 ↓, s. 301, 303, 697.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ellison Banks Findly, Nur Jahan. Empress of Mughal India, New York – Oxford: Oxford University Press, 1993, ISBN 0-19-507488-2.
- Louis Frédéric, Słownik cywilizacji indyjskiej, t. 1, Katowice: Wydawnictwo "Książnica", 1998a, ISBN 83-7132-369-7.
- Louis Frédéric, Słownik cywilizacji indyjskiej, t. 2, Katowice: Wydawnictwo "Książnica", 1998b, ISBN 83-7132-370-0.
- Waldemar Hansen, Pawi Tron. Dramat Indii Wielkich Mogołów, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1980, ISBN 83-06-00034-X.
- Jan Kieniewicz, Historia Indii, Wrocław – Warszawa – Kraków: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2003, ISBN 83-04-04642-3.