Przejdź do zawartości

OV4-1R

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
OV4-1R
Ilustracja
Start rakiety Titan 3C z kapsułą Gemini B, makietą stacji kosmicznej MOL, a wśród ładunków dodatkowych satelitą OV4-1R
Indeks COSPAR

1966-099B

Indeks NORAD

2526

Państwo

 Stany Zjednoczone

Zaangażowani

USAF

Rakieta nośna

Titan 3C

Miejsce startu

Cape Canaveral Air Force Station

Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum

291 km

Apogeum

298 km

Okres obiegu

90,4 min

Nachylenie

32,8°

Czas trwania
Początek misji

3 listopada 1966 13:55 UTC

Wymiary
Masa całkowita

136 kg

OV4-1R (Orbiting Vehicle 4-1R) – amerykański wojskowy satelita technologiczny z serii OV4, który badał metodę komunikowania się satelitów między sobą dzięki odbijaniu się fal radiowych od górnych warstw jonosfery w ramach eksperymentu "Whispering gallery". Wyniesiony w listopadzie 1966 roku na orbitę satelita był ładunkiem dodatkowym misji, której głównym celem było wyniesienie podczas lotu suborbitalnego prototypu kapsuły Gemini B, a także wyniesienie na niską orbitę okołoziemską makiety stacji kosmicznej MOL.

Opis i działanie

[edytuj | edytuj kod]

OV4-1R został zbudowany przez firmę Raytheon na zlecenie United States Air Force w ramach projektu badawczego "Whispering gallery"[1], którego celem było doskonalenie metod przekazywania sygnałów radiowych między satelitami, dzięki wykorzystaniu właściwości warstwy F jonosfery do odbijania fal radiowych[2].

W ramach eksperymentu wyniesiono na orbitę dwa satelity, OV4-1R, który miał odbierać sygnały radiowe i OV4-1T, który był wyposażony w nadajnik do wysyłania sygnałów radiowych. OV4-1T miał wysyłać sygnały radiowe na częstotliwościach 20 MHz, 34 MHz i 46 MHz. OV4-1T wyposażony był w mały silnik rakietowy, dzięki któremu oba satelity podczas działania były od siebie oddalone, tak że fale radiowe aby dotrzeć do OV4-1R musiały odbić się od warstwy F jonosfery a nie trafić do satelity odbierającego sygnał w linii prostej[2]. Satelita miał masę 136 kg[3].

Misja rozpoczęła się 3 listopada 1966 roku, kiedy rakieta Titan 3C wyniosła z kosmodromu Cape Canaveral Air Force Station[1] na niską orbitę okołoziemską, jako ładunek dodatkowy satelity technologiczne OV4, wśród których był OV4-1R. Po znalezieniu się na orbicie OV4-1R otrzymał oznaczenie COSPAR 1966-99B[3].

Satelita po wykonaniu swojej misji spłonął w górnych warstwach atmosfery 5 stycznia 1967 roku[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Orbiting Vehicle. Designation-Systems. [dostęp 2022-12-04]. (ang.).
  • OV 4 1R. Gunter's Space Page. [dostęp 2021-02-27]. (ang.).
  • Mark Wade: OV4. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2022-12-04]. (ang.).
  • OV 4-1R. [w:] NSSDCA Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2022-12-04]. (ang.).
  • Trajectory details 1966 99B. [w:] NSSDCA Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2022-12-04]. (ang.).