Przejdź do zawartości

Oilioll II Finn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oilioll II Finn
legendarny zwierzchni król Irlandii
Okres

od 401 p.n.e.
do 392 p.n.e.

Poprzednik

Fiacha IV Tolgrach

Następca

Eochaid VII

Dane biograficzne
Dynastia

Milezjanie

Ojciec

Art II mac Lugaid

Dzieci

Eochaid VII

Oilioll II Finn lub Ailill II Fionn – legendarny zwierzchni król Irlandii z dynastii Milezjan (linia Emera) w latach 401-392 p.n.e. Syn Arta II mac Lugaid, zwierzchniego króla Irlandii.

Oilioll używał przydomka „Finn”, który posiada wiele znaczeń, np. „Piękny”, „Sprawiedliwy”, „Jasnowłosy” lub „Biały”. Według średniowiecznych Roczników Czterech Mistrzów został on zwierzchnim królem w wyniku zabójstwa poprzednika oraz zabójcy swego ojca, Fiachy IV Tolgracha. Inaczej przedstawia sytuację Księga najazdów Irlandii („Lebor Gabála Érenn”), która podała, że on został zwierzchnim królem po śmierci ojca z rąk Fiachy Tolgracha i jego syna Duacha Ladgracha. Źródła różnią się także, co do lat jego panowania. Po swych jedenastoletnich lub dziewięcioletnich rządach miał zginąć w bitwie pod Odhbha, z rąk dwóch osób: Airgetmara, syna arcykróla Sirlama, oraz Duacha Ladgracha, syna arcykróla Fiachy IV Tolgracha, przyszłych zwierzchnich królów Irlandii. Zaś według „Księgi najazdów”, został zabity z ręki Airgetmara oraz Fiachy, syna Duacha Ladgracha. Źródła zgodnie zaś podały, że jego następcą na tronie irlandzkim został syn Eochaid VII.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Annala Rioghachta Éireann. Annals of the Kingdom of Ireland by the Four Masters, Vol. I, ed. with translation J. O’Donovan, Second Edition, Dublin 1856, s. 66-67.
  • Lebor Gabála Érenn. The Book of the Taking of Ireland, Part V, ed. and translation R. A. Stewart Macalister, Irish Texts Society, Dublin 1956, s. 258-261.
  • Truhart P., Regents of Nations. Systematic Chronology of States and Their Political Representatives in Past and Present. A Biographical Reference Book, Part 1: Antiquity Worldwide, München 2000, s. 373, ISBN 3-598-21543-6 (Korekta datacji z powodu braku Fiachy IV na liście).