Przejdź do zawartości

Ordre de Bataille dywizji piechoty PSZ w 1944

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Struktura organizacyjna dywizji piechoty PSZ – organizacja dywizji piechoty Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.

W latach 1943–1947 w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie sformowano trzy wielkie jednostki piechoty: 3 Dywizję Strzelców Karpackich, 4 Dywizję Piechoty i 5 Kresową Dywizję Piechoty.

Wymienione związki taktyczne zostały zorganizowane na podstawie brytyjskich etatów wojennych dywizji piechoty (ang. War Establishments for Infantry Divisional).

  • Kwatera Główna (ang. Divisional Headquarters)
  • 1 Brygada Piechoty
  • 2 Brygada Piechoty
  • 3 Brygada Piechoty
  • batalion ciężkich karabinów maszynowych (ang. Machine Gun Battalion)
  • Kwatera Główna Artylerii Dywizyjnej (ang. Headquarters, Infantry Divisional Artillery, etat WE II/117/3 z 14 grudnia 1943 roku)
    • 1 pułki artylerii lekkiej (ang. Field Regiment Royal Artillery, etat WE II/190B/1 z 22 grudnia 1943 roku)
    • 2 pułki artylerii lekkiej
    • 3 pułki artylerii lekkiej
    • pułk artylerii przeciwlotniczej lekkiej (ang. Light Anti-aircraft Regiment)
    • pułk artylerii przeciwpancernej (ang. Anti-tank Regiment)
  • rozpoznawczy pułk samochodów pancernych dywizji piechoty (ang. Reconnaissance Regiment)
  • batalion saperów
  • batalion łączności
  • szwadron żandarmerii (ang. Divisional Provost Company)

Organizacja brygada piechoty:

  • Kwatera Główna (ang. Brigade Headquarters)
  • pluton sztabowy
  • 1 batalion piechoty (ang. Infantry Battalion)
  • 2 batalion piechoty
  • 3 batalion piechoty
  • czołówka warsztatowo-naprawcza

Organizacja batalionu piechoty

  • kompania dowodzenia
    • pluton łączności
    • pluton saperów
    • pluton gospodarczy
  • cztery kompanie strzeleckie
    • poczet dowódcy
    • trzy plutony strzeleckie
      • trzy drużyny strzelców
      • sekcja moździerzy
  • kompania wsparcia
    • pluton moździerzy
    • pluton rozpoznawczy (13 carierów)
    • pluton przeciwpancerny (działa 6-funtowe)

Batalion etatowo liczył 39 oficerów i 744 szeregowych. Posiadał 55 samochodów.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Witold Biegański, Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, tom 5, Regularne jednostki Wojska Polskiego na zachodzie. Formowanie, działania bojowe, organizacja, metryki dywizji i brygad, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1967.
  • Tadeusz Rawski, Piechota w II wojnie światowej, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1984, ISBN 83-11-07065-2.