Patrick Marleau
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
188 cm |
| Pozycja |
środkowy |
| Uchwyt |
lewy |
| Informacje klubowe | |
| Klub | |
| Draft |
NHL 1997, numer: 2 (1 runda) |
Patrick Denis Marleau (ur. 15 września 1979 w Swift Current, Saskatchewan) – kanadyjski hokeista, reprezentant Kanady, dwukrotny olimpijczyk.
Lata dzieciństwa
[edytuj | edytuj kod]Patrick dorastał na swoim rodzinnym gospodarstwie w niewielkim Aneroid w prowincji Saskatchewan[1][2]. Urodził się jednak 70 kilometrów na północny wschód od tej miejscowości w Swift Current, ponieważ w Aneroid nie ma szpitala.
Kariera hokejowa
[edytuj | edytuj kod]
Swift Current Legionnaires (1993–1995)
Seattle Thunderbirds (1995–1997)- San Jose Sharks (1997-2017)
- Toronto Maple Leafs (2017–2019)
- San Jose Sharks (2019–2020)
- Pittsburgh Penguins (2020)
- San Jose Sharks (2020-)
Hokej juniorski
[edytuj | edytuj kod]Marleau rozpoczął swoją karierę hokejową w klubie Seattle Thunderbirds, który gra w Western Hockey League. W klubie tym zagrał dwa sezony. W jego debiutanckim sezonie strzelił 32 bramki, przy czym zdobył 74 punkty. W play-offach jego drużyna przegrała wtedy z Kamloops Blazers, obrońcami Memorial Cup. W kolejnym sezonie zawodnik został kapitanem drużyny z Seattle. Jego drużyna w sezonie zasadniczym zajęła drugie miejsce w swojej dywizji, a sam zawodnik zdobył 51 goli i 125 punktów, będąc wśród trzech najlepszych zawodników ligi pod względem zdobytych punktów. W playoffach Marleau doprowadził Thunderbirds do pierwszego i jak dotychczas jedynego finału WHL, gdzie jednak przegrali w czterech spotkaniach z Lethbridge Hurricanes. Patrick na koniec sezonu miał szansę zdobyć Four Broncos Memorial Trophy, jednak w głosowaniu przegrał z zawodnikiem Brandon Wheat Kings – Peterem Schaeferem.
San Jose Sharks
[edytuj | edytuj kod]Po dwóch sezonach w juniorskich rozgrywkach 21 czerwca 1997 roku został wybrany numerem dwa w pierwszej rundzie draftu NHL w 1997 roku przez drużynę San Jose Sharks. Jako pierwszy wybrany wtedy został przez Boston Bruins – Joe Thornton. Swój pierwszy mecz w National Hockey League rozegrał 1 października 1997 roku. Przeciwnikiem zespołu Sharks była wtedy drużyna Edmonton Oilers. Do historycznych momentów jego kariery można zaliczyć również zdobycie pierwszego punktu w NHL (11 października) oraz pierwsza bramka w NHL (19 października 1997), którą strzelił w meczu z Phoenix Coyotes[3].
W sezonie 2003/2004 został kapitanem zespołu Sharks. Stało się to po tym jak Owen Nolan zakończył grę w drużynie Rekinów. Od tego momentu trzech kolejnych zawodników Mike Ricci, Vincent Damphousse i Alyn McCauley wybierano za kapitana zespołu. Ten ostatni zasugerował ówczesnemu trenerowi rekinów Wilsonowi, aby powierzył tę funkcję Patrickowi[4]. Od tej pory Marleau jest kapitanem zespołu.
Z powodu lokautu w NHL nie zagrał w żadnym meczu tej ligi, jednak już w następnym sezonie powrócił do klubu z San Jose zatwierdzając trzyletni kontrakt z tym klubem opiewającą na kwotę 12,5 miliona dolarów. Sezon 2005/2006 jest jak dotychczas najlepszym sezonem tego zawodnika w NHL. łącznie w całym sezonie zdobył 100 punktów w klasyfikacji kanadyjskiej, strzelając przy tym 43 bramki i 57-krotnie asystując przy bramkach kolegów z drużyny. Sam 19 marca 2006 roku w meczu przeciwko Colorado Avalanche zdobył czterechsetny punkt w karierze[5], zbliżając się tym samym do najlepszego wyniku w historii klubu, czyli zdobytych 451 punktów przez Owena Nolana. Pod koniec sezonu Marleau został zgłoszony jak jeden z trzech kandydatów do Lady Byng Memorial Trophy, nagrody przyznawanej w każdym sezonie najuczciwszemu zawodnikowi ligi. Ostatecznie Patrick nie dostał tego trofeum, które powędrowało do Rosjanina Daciuka.
W sezonie 2006/2007 Marleau poprawił rekordy Nolana. 4 stycznia 2007 roku przeciwko Detroit Red Wings zdobył bramkę oraz trzykrotnie asystował przy strzałach kolegów z zespołu, stając się najlepszym zawodnikiem klubu podwzględem zdobytych punktów[6]. Tydzień później został również najlepszym strzelcem w historii klubu strzelając 207. gola w meczu przeciwko Los Angeles Kings[7]. Marleau w sezonie zasadniczym zdobył 78 punktów w 77 rozegranych meczach, co było drugim osiągnięciem w zespole (lepszy był tylko Joe Thornton, który zdobył 114 punktów). Dobra gra w lidze zaowocowała grą po raz drugi w karierze w meczu gwiazd NHL, gdzie zdobył bramkę. W sierpniu 2007 roku podpisał dwuletni kontrakt z San Jose Sharks. W tym czasie zawodnik ma zarobić 12,6 miliona dolarów, zatrzymując zawodnika do końca sezonu 2009/2010. Po tym sezonie Patrick doszedł do liczby 500 zdobytych punktów w NHL. Wyczyn ten ustanowił 14 listopada 2007 w meczu przeciwko Phoenix Coyotes, jednak jego zdobyć punktowa tego sezonu była najniższa od 2002 roku, zdobywając jedynie 48 punktów w 78 meczach. W 2009 roku jak dotychczas po raz ostatni uczestniczył w meczu gwiazd NHL.
Latem 2009 roku Marleau został pozbawiony miana kapitana zespołu[8]. Trener Todd McLellan w miejsce Kanadyjczyka mianował Roba Blake’a. W czasie sezonu Patrick został wybrany jako asystent kapitana.
Efektem straty miana kapitana był najlepszy sezon w historii startów lidze NHL pod względem strzelonych bramek, których zdobył w 82 spotkaniach sezonu zasadniczego 44. W tym sezonie został pierwszym zawodnikiem „Rekinów”, który zdobył 300 bramek. Barierę tę pokonał w Boxing Day w 2009 w zwycięskim meczu przeciwko Anaheim Ducks. Szesnaście dni później – 12 stycznia zdobył trzydziestą bramkę w sezonie zasadniczym ustanawiając rekord najszybszej zdobyczy tej ilości bramek w organizacji[9]. Na osiągnięcie tego sukcesu wystarczyło mu rozegranie 47 spotkań. W fazie playoff zagrał w czternastu spotkaniach. Zdobył zwycięskie bramki w trzecim i piątym spotkaniu drugiej rundy przeciwko Detroit Red Wings, zaś w trzeciej rundzie w przegranej serii z późniejszym mistrzem Chicago Blackhawks zdobył dla drużyny pięć z siedmiu bramek. Po zakończeniu sezonu 24 czerwca podpisał kolejny kontrakt z San Jose Sharks, według którego w ciągu czterech lat ma zarobić 27,6 miliona dolarów, co daje 6,9 mln dolarów za sezon[10][11].
Podczas sezonu 2010/2011 osiągnął 1000 spotkań w karierze lidze NHL. Miało to miejsce 17 stycznia 2011 roku w wieku 31 lat i 124 dni[12][13]. Wyczynem tym został najmłodszym zawodnikiem ligi, który rozegrał 1000 spotkań w jednym klubie oraz trzecim pod tym względem wśród wszystkich zawodników. Młodsi byli tylko: Dale Hawerchuk (30 lat 306 dni) oraz Vincent Damphousse (31 lat, 110 dni). Podczas rozgrywek playoff był jednym z czołowych zawodników zespołu. Uczestniczył we wszystkich osiemnastu spotkaniach zdobywając 13 punktów (7 bramek, 6 asyst). W kolejnym sezonie był trzecim najskuteczniejszym zawodnikiem sezonu zasadniczego w zespole, jednak podczas playoff nie zdobył ani jednego punktu.
Podczas lokautu w lidze NHL nie uczestniczył w żadnych rozgrywkach ligowych. Wraz z rozpoczęciem sezonu 2012/2013 w dniu 20 stycznia 2013 roku rozpoczął serię czterech meczów ze zdobyciem co najmniej dwóch bramek w spotkaniu (W meczach przeciwko Calgary, Edmonton, Phoenix i Colorado). Passa ta jest wyrównaniem najdłuższej takiej passy w historii NHL[14]. Ostatni raz wyczyn ten miał miejsce w sezonie 1917/1918, kiedy to również Cy Denneny w czterech pierwszych meczach zdobył przynajmniej dwie bramki[15]. Dzięki temu wyczynowi uzyskał tytuł gracza tygodnia w pierwszym tygodniu rozgrywek oraz tytuł drugiego najlepszego zawodnika miesiąca styczeń[16]. Sam jako pierwszy zawodnik w historii drużyny z San Jose uzyskując w pierwszych pięciu meczach przynajmniej jedną bramkę[17]. W styczniu 2014 przedłużył kontrakt z klubem o trzy lata[18].
Dalsza kariera
[edytuj | edytuj kod]Od lipca 2017 zawodnik Toronto Maple Leafs, związany trzyletnim kontraktem[19].
W czerwcu 2019 przeszedł do Carolina Hurricanes[20]. Pod koniec tego miesiąca klub wykupił jego kontrakt[21][22]. W październiku 2019 ponownie został zawodnikiem San Jose Sharks[23]. W lutym 2020 przeszedł do Pittsburgh Penguins[24]. W październiku 2020 ponownie został zawodnikiem San Jose Sharks[25].
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]
Zawodnik wielokrotnie uczestniczył w meczach międzynarodowych reprezentacji Kanady.
Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata 1999, 2001, 2003, 2005 oraz zimowych igrzysk olimpijskich 2010, 2014.
Po raz pierwszy zagrał na Mistrzostwach Świata w 1999 roku. W rozgrywanym w Norwegii turnieju zagrał w siedmiu spotkaniach zdobywając jedną bramkę (w meczu półfinałowym[26]) oraz dwie asysty (w fazie grupowej oraz w meczu o trzecie miejsce). Ostatecznie zespół Kanady zajął czwarte miejsce na tym czempionacie.
Kolejne starty na mistrzostwach świata zawodnik odbywał co dwa lata. W 2001 roku rozegrał siedem spotkań. Jednakże tym razem odpadł w ćwierćfinale przegrywając z Amerykanami. Zawodnik otworzył wynik tego spotkania. Ostatecznie Kanada przegrała to spotkanie po dogrywce[27].
Kolejne dwa starty na mistrzostwach zakończyły się zdobyciem medali. W 2003 roku podczas turnieju w Finlandii Marleau zdobył jedynie cztery punkty do klasyfikacji kanadyjskiej, wszystkie po asystach w tym dwie podczas półfinałowego spotkania z Czechami[28]. Kanada w finale pokonała Szwecję po dogrywce, dzięki czemu Marleau zdobył swój pierwszy i jak dotąd jedyny złoty krążek mistrzostw świata. Dwa lata później zdobył srebrny medal przegrywając w finałowym spotkaniu z Czechami. Był to jak dotychczas ostatni start na mistrzostwach świata tego zawodnika.
Jednak nie tylko w mistrzostwach świata Marleau uczestniczył. W 2004 roku był członkiem zwycięskiej drużyny podczas Pucharu Świata. Po tym ostatnim sukcesie został powołany na obóz drużyny narodowej przygotowujący drużynę do Igrzysk Olimpijskich w Turynie[29]. Ostatecznie został pominięty w składzie na tę imprezę. W dniach 24–27 sierpnia 2009 uczestniczył w podobnym obozie drużyny przygotowującej się do Igrzysk Olimpijskich w Vancouver[30]. Jednakże tym razem został włączony do drużyny narodowej na tę imprezę. 30 grudnia 2010 roku został powołany przez trenera Mike’a Babcocka[31][32]. Podczas turnieju rozegrał siedem spotkań, podczas których strzelił dwie bramki, a przy trzech asystował. Osiągnięciami tymi przyczynił się do zwycięstwa reprezentacji Kanady w turnieju olimpijskim.
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]- Reprezentacyjne
Złoty medal zimowych igrzysk olimpijskich: 2010, 2014
- Uczestnik meczu gwiazd ligi WHL grając dla drużyny Zachodu w roku 1997.
- Tytuł Sharks Rookie of the Year dla najlepszego debiutanta zespołu Sharks[a][33]
- Złoty medalista Mistrzostw Świata wraz z reprezentacją Kanady w roku 2003.
- Uczestnik meczu gwiazd ligi NHL w latach 2004, 2007 i 2009.
- Najlepszym zawodnikiem San Jose Sharks w sezonie 2003/2004, 2008/2009 i 2009/2010[34].
- Zwycięzca Pucharu Świata w roku 2004.
- Przez San Jose Mercury News nazwany Sportowcem roku South Bay roku 2006.
- Nominowany do Lady Byng Memorial Trophy w roku 2007.
- Zdobywca Presidents’ Trophy z San Jose Sharks w roku 2008.
Rekordy
[edytuj | edytuj kod]- Najlepszy zawodnik San Jose Sharks w liczbie strzelonych goli – 387 (po sezonie 2011/2012)
- Najlepszy zawodnik San Jose Sharks w liczbie zdobytych punktów – 830 (po sezonie 2011/2012)
- Najszybciej strzelone 10 bramek dla San Jose Sharks w sezonie – po 13 meczach (po sezonie 2010/2011)
- Najszybciej strzelone 30 bramek dla San Jose Sharks w sezonie – po 47 meczach (po sezonie 2010/2011)
- Najmłodszy zawodnik w historii NHL, który rozegrał 1000 spotkań w jednym zespole – 31 lat 124 dni
- Trzeci najszybszy zawodnik, który rozegrał 1000 spotkań w historii NHL – 31 lat 124 dni
Statystyki
[edytuj | edytuj kod]Klubowe
[edytuj | edytuj kod]| Sezon zasadniczy | Playoff | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sezon | Drużyna | Liga | M | G | A | Pkt | MIN | M | G | A | Pkt | MIN | ||
| 1995/1996 | Seattle Thunderbirds | WHL | 72 | 32 | 42 | 74 | 22 | 5 | 3 | 4 | 7 | 4 | ||
| 1996/1997 | Seattle Thunderbirds | WHL | 71 | 51 | 74 | 125 | 37 | 15 | 7 | 16 | 23 | 12 | ||
| 1997/1998 | San Jose Sharks | NHL | 74 | 13 | 19 | 32 | 14 | 5 | 0 | 1 | 1 | 0 | ||
| 1998/1999 | San Jose Sharks | NHL | 81 | 21 | 24 | 45 | 24 | 6 | 2 | 1 | 3 | 4 | ||
| 1999/2000 | San Jose Sharks | NHL | 81 | 17 | 23 | 40 | 36 | 5 | 1 | 1 | 2 | 2 | ||
| 2000/2001 | San Jose Sharks | NHL | 81 | 25 | 27 | 52 | 22 | 6 | 2 | 0 | 2 | 4 | ||
| 2001/2002 | San Jose Sharks | NHL | 79 | 21 | 23 | 44 | 40 | 12 | 6 | 5 | 11 | 6 | ||
| 2002/2003 | San Jose Sharks | NHL | 82 | 28 | 29 | 57 | 33 | – | – | – | – | – | ||
| 2003/2004 | San Jose Sharks | NHL | 80 | 28 | 29 | 57 | 24 | 17 | 8 | 4 | 12 | 6 | ||
| 2004/2005 | Nie grał z powodu Lokaut w NHL | |||||||||||||
| 2005/2006 | San Jose Sharks | NHL | 82 | 34 | 52 | 86 | 26 | 11 | 9 | 5 | 14 | 8 | ||
| 2006/2007 | San Jose Sharks | NHL | 77 | 32 | 46 | 78 | 33 | 11 | 3 | 3 | 6 | 2 | ||
| 2007/2008 | San Jose Sharks | NHL | 78 | 19 | 29 | 48 | 33 | 13 | 4 | 4 | 8 | 2 | ||
| 2008/2009 | San Jose Sharks | NHL | 76 | 38 | 33 | 71 | 18 | 6 | 2 | 1 | 3 | 8 | ||
| 2009/2010 | San Jose Sharks | NHL | 82 | 44 | 39 | 83 | 22 | 14 | 8 | 5 | 13 | 8 | ||
| 2010/2011 | San Jose Sharks | NHL | 82 | 37 | 36 | 73 | 16 | 18 | 7 | 6 | 13 | 9 | ||
| 2011/2012 | San Jose Sharks | NHL | 82 | 30 | 34 | 64 | 26 | 5 | 0 | 0 | 0 | 4 | ||
| 2012/2013 | San Jose Sharks | NHL | 48 | 17 | 14 | 31 | 24 | 11 | 5 | 3 | 8 | 2 | ||
| 2013/2014 | San Jose Sharks | NHL | 82 | 33 | 37 | 70 | 18 | 7 | 3 | 4 | 7 | 2 | ||
| 2014/2015 | San Jose Sharks | NHL | 82 | 19 | 38 | 57 | 12 | – | – | – | – | – | ||
| 2015/2016 | San Jose Sharks | NHL | 82 | 25 | 23 | 48 | 10 | 24 | 5 | 8 | 13 | 8 | ||
| 2016/2017 | San Jose Sharks | NHL | 82 | 27 | 19 | 46 | 28 | 6 | 3 | 1 | 4 | 0 | ||
| NHL razem | 1493 | 508 | 574 | 1082 | 459 | 177 | 68 | 52 | 120 | 75 | ||||
| WHL razem | 143 | 83 | 116 | 199 | 59 | 20 | 10 | 20 | 30 | 16 | ||||
GP = mecze, G = gole, A = asysty, Pkt = Punktacja kanadyjska, MIN = minuty spędzone na ławce kar
Międzynarodowe
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Drużyna | Turniej | Zajęte miejsce | M | G | A | Pkt | MIN | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1999 | Kanada | MŚ 1999 | 4. | 7 | 1 | 2 | 3 | 0 | |
| 2001 | Kanada | MŚ 2001 | 5. | 7 | 2 | 3 | 5 | 4 | |
| 2003 | Kanada | MŚ 2003 | 
|
9 | 0 | 4 | 4 | 4 | |
| 2004 | Kanada | PŚ 2004 |
|
– | – | – | – | – | |
| 2005 | Kanada | MŚ 2005 | 
|
9 | 2 | 2 | 4 | 4 | |
| 2010 | Kanada | ZIO 2010 |
|
7 | 2 | 3 | 5 | 0 | |
| 2014 | Kanada | ZIO 2014 |
|
6 | 0 | 4 | 4 | 2 | |
| Mecze seniorskie | 39 | 7 | 14 | 21 | 12 | ||||
GP = mecze, G = gole, A = asysty, Pkt = Punktacja kanadyjska, MIN = minuty spędzone na ławce kar
Inne
[edytuj | edytuj kod]Marleau wraz z byłym zawodnikiem NHL – Trentem McCleary’m w 2001 roku założył Trent McCleary – Patrick Marleau Sport and Recreation Foundation. Organizacja ta wspiera finansowo biedne dzieci i młodzież o potencjale sportowym w wieku od 6 do 18 lat, aby mogły one rozwijać swoje umiejętności. Od 2007 roku fundację wspiera również Travis Moen w wyniku czego organizacja zmieniła nazwę na Trent McCleary – Patrick Marleau – Travis Moen Sports and Recreation Foundation.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nicholas J. Cotsonika: Why Sharks-Kings might be the most meaningful outdoor game to date. Yahoo! Sports, 2015-02-21. [dostęp 2016-10-30]. (ang.).
- ↑ Ross McKeon: Ramping Up For A Long Ride. nhl.com, 2007-11-09. [dostęp 2016-10-30]. (ang.).
- ↑ Statystyki zawodnika z sezonu 1997/1998.
- ↑ Larry Wigge: Marleau epitomizes what it means to be a captain. nhl.com, 2009-04-19. [dostęp 2016-10-30]. (ang.).
- ↑ Senators Shut Out Devils and Regain First Place Wiadomość z New York Times z dnia 20.03.2006.
- ↑ Sharks rebound to the nines Wiadomość z San Francisco Chronicle z dnia 5.01.2007.
- ↑ Record-setter boosts Sharks Wiadomość z San Francisco Chronicle z dnia 12.01.2007.
- ↑ David Pollak: “As of now, nobody’s our captain,” says Coach Todd McLellan – plus training camp dates. mercurynews.com. [dostęp 2009-08-17]. (ang.).
- ↑ San Jose Sharks Staff: Sharks In First Place at Halfway Point – San Jose Sharks – News. sharks.nhl.com. [dostęp 2010-01-13]. (ang.).
- ↑ San Jose Sharks Staff: 2010 NHL Unrestricted Free Agents by Position. sportscity.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-29)]. (ang.).
- ↑ David Pollak: New four-year contracts in place for Patrick Marleau and Joe Pavelski. mercurynews.com. [dostęp 2010-06-24]. (ang.).
- ↑ David Pollak: New four-year contracts in place for Patrick Marleau and Joe Pavelski. mercurynews.com. [dostęp 2011-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 lutego 2011)]. (ang.).
- ↑ IAR/PAP: Uczcić golem tysiąc spotkań w lidze NHL. polskieradio.pl. [dostęp 2011-01-18]. (pol.).
- ↑ David Pollak: San Jose Sharks stay perfect with 4-1 win over Vancouver Canucks. mercurynews.com. [dostęp 2013-01-27]. (ang.).
- ↑ John Kreiser: Sizzling Marleau off to historic start in record time. nhl.com. [dostęp 2013-01-28]. (ang.).
- ↑ Anderson, Marleau, Vanek are January’s ‘Three Stars’. nhl.com. [dostęp 2013-02-01]. (ang.).
- ↑ Marleau Named NHL ‘First Star’ of the Week. nhl.com. [dostęp 2013-01-28]. (ang.).
- ↑ Thornton & Marleau Agree to Three-Year Extensions | NHL.com [online], sharks.nhl.com [dostęp 2017-11-25] (ang.).
- ↑ Leafs PR sur Twitter: „The #Leafs announced today the signing of F Patrick Marleau to a 3-year contract. The annual average value of the contract is $6.25 million.” [online], twitter.com [dostęp 2017-11-25] (fr.).
- ↑ Canes Acquire 2020 First-Round Pick and Patrick Marleau from Toronto | NHL.com [online], nhl.com [dostęp 2019-06-25] (ang.).
- ↑ Carolina Hurricanes Buy Out Patrick Marleau [online], prohockeyrumors.com [dostęp 2019-06-29] (ang.).
- ↑ Canes Buy Out Patrick Marleau | NHL.com [online], nhl.com [dostęp 2020-02-27] (ang.).
- ↑ San Jose Sharks sign forward Patrick Marleau to one-year, $700K deal – TSN.ca [online], tsn.ca [dostęp 2020-02-27] (ang.).
- ↑ Penguins Acquire Forward Patrick Marleau from the San Jose Sharks | NHL.com [online], nhl.com [dostęp 2020-02-27] (ang.).
- ↑ Sharks Sign Forward Patrick Marleau | San Jose Sharks [online], nhl.com [dostęp 2024-04-25] (ang.).
- ↑ Marc Branchu: République Tchèque – Canada (13 mai 1999). hockey365.celeonet.fr. (fr.).
- ↑ Marc Branchu: Canada – États-Unis (10 mai 2001). hockey365.celeonet.fr. (fr.).
- ↑ Marc Branchu: Canada – République Tchèque (9 mai 2003). hockey365.celeonet.fr. (fr.).
- ↑ 36 kanadyjskich hokeistów w kadrze olimpijskiej.
- ↑ Hockey Canada invites 46 players to Canada’s National Men’s Tean Orientation Camp In Calgary From August 24-27.
- ↑ Jarosław Grabowski: Yzerman podał kadrę Kanady. hokej.net. [dostęp 2010-12-30]. (pol.).
- ↑ Canadian Olympic Hockey Team: 2010 Roster Released. huffingtonpost.com. [dostęp 2010-12-30]. (ang.).
- ↑ Mitchell Is PlayStation ROTY. sharks.nhl.com, 2008-04-01. [dostęp 2016-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-16)]. (ang.).
- ↑ Brocade „Sharks Player of the Year”, sharks.nhl.com. [dostęp 30 października 2016].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Patrick Marleau w bazie Eliteprospects.com (ang.)
- Patrick Marleau w bazie The Internet Hockey Database (ang.)
- Patrick Marleau – profil na stronie NHL
- Profil zawodnika na stronie internetowej tsn.ca. tsn.ca. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-23)].
- Informacje o zawodniku na stronie San Jose Sharks. sharks.nhl.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-19)].
- Profil zawodnika na stronie internetowej Legends of hockey
- Scouting report. sportsnet.ca. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-25)].
- Oficjalna strona Trent McCleary – Patrick Marleau – Travis Moen Sports and Recreation Foundation. mcclearymarleaufoundation.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-11)].
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy |
|
| Trener |