Patrol (wojsko)
Wygląd
Patrol – grupa żołnierzy, a także czołgi, bojowe wozy piechoty, samoloty, okręty mające za zadanie prowadzenie rozpoznania, ubezpieczenie wojsk i kontrolę.
Rodzaje patroli
[edytuj | edytuj kod]Patrole organizowane są w czasie działań bojowych, w marszu i na postoju. Wysyłają je zarówno oddziały, jak i związki taktyczne[1].
Zależnie od wykonywanych zadań rozróżnia się[2]:
- patrole bojowe (bojowy patrol rozpoznawczy)
- patrole rozpoznawcze (patrol rozpoznawczy, samodzielny patrol rozpoznawczy[a], inżynieryjny patrol rozpoznawczy)
- patrole rozpoznania skażeń
W marszu rozróżnia się[3]:
- patrole czołowe
- wysyłane są zazwyczaj na odległość 3 km ze szpicy czołowej lub ubezpieczonego pododdziału. Zadanie swoje wykonuje przez obserwację i walkę dążąc do zatrzymania jak największych sił przeciwnika do czasu podejścia sił ubezpieczanych. Ubezpiecza się drużyną patrolową, którą wysyła na odległość wzrokową zapewniającą w każdej sytuacji wsparcie ogniowe przez siły wysyłające[4].
- patrole boczne
- są w zasadzie elementem ubezpieczenia szpicy i ubezpieczają ją z zagrożonego skrzydła; zadanie swoje wykonuje maszerując równolegle do szpicy; przy napotkaniu przeciwnika niszczą go z marszu lub z dogodnych stanowisk ogniowych; w zależności od potrzeb zagrożone skrzydło patrol boczny może ubezpieczyć drużyną patrolową wysyłaną na odległość wzrokową[5]
- patrole tylne
- są wysłane ze szpicy tylnej z zadaniem niedopuszczenia do uderzenia elementów rozpoznawczych i ubezpieczających przeciwnika w siły główne szpicy; zadanie swoje wykonuje: poprzez walkę, niszczenie dróg, tworzenie zawał leśnych, niszczenie mostów i wiaduktów i wykonywanie zasadzek; patrol tylny może wysłać na odległość wzrokową drużynę patrolową tylną[6].
Inne patrole
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Termin historyczny.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sochal i Wierciński 1975 ↓, s. 141.
- ↑ Laprus (red.) 1979 ↓, s. 297.
- ↑ Elak 2014 ↓, s. 191.
- ↑ Dakudowicz (przew.) 2000 ↓, s. 323.
- ↑ Dakudowicz (przew.) 2000 ↓, s. 325.
- ↑ Dakudowicz (przew.) 2000 ↓, s. 326.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tadeusz Dakudowicz (przew.): Podręcznik walki pododdziałów wojsk zmechanizowanych. Warszawa: Dowództwo Wojsk Lądowych. Wyższa Szkoła Oficerska im. Tadeusza Kościuszki, 2000.
- Leszek Elak: Podstawy działań taktycznych. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2014. ISBN 978-83-7523-316-2.
- Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.
- Czesław Sochal, Ludwik Wierciński: Rozpoznanie wojskowe. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.