Pierre-Étienne Flandin (ur. 12 kwietnia1889 w Paryżu, zm. 13 czerwca1958) – francuski polityk czasów III Republiki, konserwatysta, lider Sojuszu Demokratyczno Republikańskiego, dwukrotny premier Francji, a także minister lotnictwa, handlu, skarbu oraz robót publicznych.
W 1914 roku został po raz pierwszy wybrany jako deputowany do Zgromadzenia Narodowego. Reprezentował departament Yonne. Od początku kariery politycznej związany z Sojuszem Demokratyczno Republikańskim a od początku lat 30. XX wieku czołowy członek tej partii.
W 1917 roku został dyrektorem międzyalianckiej służby lotniczej.
8 listopada 1934 roku został mianowany premierem Francji. Stanowisko to piastował do 1 czerwca 1935. Następnie w trzecim rządzie Pierre’a Lavala objął tekę ministra spraw zagranicznych. Swój urząd pełnił m.in. w trakcie kiedy Adolf Hitler w 1936 roku dokonał remilitaryzacji Nadrenii.
Arnaud Chomette, „Sauver une France libérale : Pierre-Etienne Flandin entre stratégie centriste et attraction autoritaire”, dans Gilles Morin et Gilles Richard, Les Deux France du Front populaire, L'Harmattan, 2008.
Olivier Wieviorka, „Vichy a-t-il été libéral, le sens de l'intermède Flandin”, Vingtième siècle, juillet-septembre 1986, pp. 55–65.