Piotr (Karpusiuk)
Wiktar Karpusiuk Віктар Карпусюк | |
Schibiskup zdzięcielski | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
5 stycznia 1959 |
Data śmierci |
6 czerwca 2020 |
Biskup zdzięcielski | |
Okres sprawowania |
2014–2016 |
Schibiskup zdzięcielski | |
Okres sprawowania |
2016–2020 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
18 marca 1982 |
Diakonat |
23 kwietnia 1982 |
Prezbiterat |
15 kwietnia 1989 |
Chirotonia biskupia |
24 lipca 1992 |
Data konsekracji |
24 lipca 1992 | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||
Miejsce | |||||||||||||||||||
Konsekrator | |||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy |
Maksym (Krocha), Walenty (Miszczuk), Dymitr (Drazdou), Stefan (Korzun), Arystarch (Stankiewicz) | ||||||||||||||||||
|
Piotr (białorus. i ros. Пётр; imię świeckie: białorus. Віктар Пятровіч Карпусюк – Wiktar Piatrowicz Karpusiuk; ros. Виктор Петрович Карпусюк – Wiktor Pietrowicz Karpusiuk; ur. 5 stycznia 1959 w Brześciu, zm. 6 czerwca 2020[1]) – biskup Egzarchatu Białoruskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej w latach 1977–1979 wstąpił do moskiewskiego seminarium duchownego. Po jego ukończeniu w 1982 podjął studia w Moskiewskiej Akademii Duchownej. W 1986 ukończył je, uzyskując tytuł naukowy kandydata nauk teologicznych. Jeszcze w czasie nauki, 18 marca 1982, złożył wieczyste śluby zakonne z imieniem Piotr, zaś 23 kwietnia tego samego roku został hierodiakonem. Święcenia kapłańskie przyjął 15 kwietnia 1989 i w tym samym roku otrzymał godność igumena. W 1990 został podniesiony do godności archimandryty. Zamieszkiwał w ławrze Troicko-Siergijewskiej, gdzie wypełniał obowiązki ekonoma. Od 1992 był kapelanem żeńskiego stauropigialnego monasteru Podwyższenia Krzyża Pańskiego w rejonie domodiedowskim obwodu moskiewskiego.
24 lipca 1992 w soborze Opieki Matki Bożej w Witebsku miała miejsce jego chirotonia na biskupa turowskiego i mozyrskiego. W 2004 został przeniesiony na katedrę bobrujską i osipowicką.
Po roku zarządzania eparchią Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego odsunął go od urzędu i czasowo nakazał mu zamieszkanie w monasterze Trójcy Świętej w Witebsku[2]. Ostatecznie w kwietniu 2006 zdecydowano o nadaniu mu godności biskupa druckiego, wikariusza eparchii witebskiej i orszańskiej.
W 2013 został przeniesiony do eparchii nowogródzkiej i lidzkiej jako jej biskup pomocniczy z tytułem biskupa smorgońskiego[3]. W 2014 jego tytuł uległ zmianie na biskup zdzięcielski[4].
19 marca 2016 r. złożył śluby wielkiej schimy, zachowując dotychczasowe imię zakonne; jego nowym patronem został św. męczennik Piotr, metropolita kruticki.
Zmarł w 2020 r., wskutek powikłań spowodowanych COVID-19[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Преставился ко Господу схиепископ Дятловский Петр. patriarchia.ru, 6 czerwca 2020. [dostęp 2020-06-06]. (ros.).
- ↑ ЖУРНАЛ №98 заседания Священного Синода Русской Православной Церкви от 27 декабря 2005 год
- ↑ Завершилось последнее в 2013 году заседание Священного Синода Русской Православной Церкви
- ↑ ЖУРНАЛ № 119
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Urodzeni w 1959
- Zmarli w 2020
- Biskupi Egzarchatu Białoruskiego
- Biskupi turowscy (Patriarchat Moskiewski)
- Zakonnicy Ławry Troicko-Siergijewskiej
- Absolwenci Moskiewskiej Akademii Duchownej
- Eparchia bobrujska i bychowska
- Eparchia witebska i orszańska
- Ludzie urodzeni w Brześciu
- Ludzie związani ze Zdzięciołem
- Zmarli na COVID-19 na Białorusi