Przejdź do zawartości

Plagiogyriaceae

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Plagiogyriaceae
Ilustracja
Plagiogyria tuberculata
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

telomowe

Gromada

naczyniowe

Klasa

paprocie

Podklasa

paprotkowe

Rząd

olbrzymkowce

Rodzina

Plagiogyriaceae

Nazwa systematyczna
Plagiogyriaceae Bower
Ann. Bot. (London) 40: 484. Apr 1926[3]
Typ nomenklatoryczny

Plagiogyria (Kunze) Mett. (1858)[3]

Plagiogyriaceaemonotypowa rodzina paproci z rzędu olbrzymkowców (Cyatheales). Obejmuje jeden rodzaj Plagiogyria z około 15 gatunkami[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Kłącze pełzające lub częściej prosto wzniesione, pozbawione łusek lub włosków. Liście dimorficzne z blaszką wcinaną lub pierzasto podzieloną. Wiązki przewodzące otwarte proste lub raz rozgałęzione widlasto, ew. na blaszkach z zarodniami łączące się anastamozami. Młode liście pokryte są gęstymi włoskami gruczołowatymi wydzielającymi śluz. Zalążnie powstają w końcowych odcinkach wiązek[4].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

W obrębie rzędu olbrzymkowców (Cyatheales) rodzina Plagiogyriaceae jest grupą siostrzaną dla rodziny Culcitaceae wraz z którą tworzy klad siostrzany dla rodziny Loxsomataceae[4].

Pozycja rodziny w rzędzie olbrzymkowców w systemie PPG I (2016)[2]
olbrzymkowce


olbrzymkowate Cyatheaceae




otężałkowate Cibotiaceae




Metaxyaceae



diksoniowate Dicksoniaceae









Culcitaceae



Plagiogyriaceae




Loxsomataceae




Thyrsopteridaceae




Podział rodziny

(wykaz gatunków o nazwach zaakceptowanych według Plants of the World online[5])

Rodzaj Plagiogyria (G. Kunze) Mettenius, Abh. Senckenberg. Naturf. Ges. 2: 265. 1858[6]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. a b The Pteridophyte Phylogeny Group, A community-derived classification for extant lycophytes and ferns, „Journal of Systematics and Evolution”, 54 (6), 2016, s. 563–603, DOI10.1111/jse.12229.
  3. a b James Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium. [dostęp 2012-02-05]. (ang.).
  4. a b c Smith, A. R., K. M. Pryer, E. Schuettpelz, P. Korall, H. Schneider & P. G. Wolf: A classification for extant ferns. Taxon 55(3): 705–731, 2006. [dostęp 2012-02-05]. (ang.).
  5. Plagiogyria (Kunze) Mett.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2020-12-26].
  6. Index Nominum Genericorum (ING). Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2012-02-01]. (ang.).