Ponikło skąpokwiatowe

Ponikło skąpokwiatowe
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	ciborowate
Rodzaj	ponikło
Gatunek	ponikło skąpokwiatowe
	Nazwa systematyczna
	Eleocharis quinqueflora (Hartmann) O.Schwarz; Mitt. Thüring. Bot. Ges. 1: 89 1949
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ponikło skąpokwiatowe (Eleocharis quinqueflora (Hartmann) O.Schwarz) – gatunek rośliny z rodziny ciborowatych. Gatunek kosmopolityczny^[4]. W Polsce jest gatunkiem rzadkim; rośnie w rozproszeniu na terenie całego kraju^[5].

Morfologia

Łodyga: Sztywna, o wysokości 5-25 cm.
Liście: Dolne pochwy liściowe brunatno-czerwonawe.
Kwiaty: Zebrane w 2-7-kwiatowy kłos o długości 4-8 mm. Dolna podsadka sięga powyżej połowy długości kłosa. Okwiat złożony z sześciu szorstkich szczecinek, nie dłuższych od owocu. Trzy pręciki. Trzy znamiona. Przysadki tępe, brunatnoczerwoanawe, z zieloną smugą. Najniższa przysadka prawie tak długa jak kłos, obejmuje cały kłos swą nasadą. Szyjka słupka nie zgrubiała u nasady, tworząca mały i cienki dzióbek, który nie jest oddzielony od owocu członowatym wcięciem.
Owoc: Delikatnie punktowany orzeszek^[6]^[7].

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit, hydrofit. Kwitnie od maja do czerwca. Rośnie na brzegach wód, na zatorfionych łąkach i torfowiskach. Liczba chromosomów 2n = 132^[6]. Gatunek charakterystyczny eutroficznych młak niskoturzycowych z rzędu Caricetalia davallianae^[8].

Zagrożenia i ochrona

Roślina umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii VU (narażony)^[9]. Znajduje się także w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych w kategorii LC (najmniejszej troski)^[10].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-11-27] (ang.).
↑ Eleocharis quinqueflora, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Eleocharis quinqueflorana Plants of the World. [dostęp 2017-11-27]. (ang.).
↑ Zając A., Zając M.: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej, Instytut Botaniki, Uniwersytet Jagielloński, 2001. ISBN 978-83-61191-72-8.
↑ ^a ^b Rutkowski Lucjan: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
↑ Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
↑ Matuszkiewicz Władysław: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: PWN, 2001. ISBN 83-01-13520-4.
↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
↑ H.H. Akhani H.H., B.B. Zehzad B.B., Eleocharis quinqueflora, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2017-11-27] (ang.).

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-11-27] (ang.).

[iucn-3] Eleocharis quinqueflora, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[4] Eleocharis quinqueflorana Plants of the World. [dostęp 2017-11-27]. (ang.).

[5] Zając A., Zając M.: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej, Instytut Botaniki, Uniwersytet Jagielloński, 2001. ISBN 978-83-61191-72-8.

[klucz-6] Rutkowski Lucjan: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[7] Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.

[8] Matuszkiewicz Władysław: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: PWN, 2001. ISBN 83-01-13520-4.

[9] Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

[10] H.H. Akhani H.H., B.B. Zehzad B.B., Eleocharis quinqueflora, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2017-11-27] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]