Przejdź do zawartości

Portret Zofii Dzieduszyckiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Portret Zofii Dzieduszyckiej
Ilustracja
Autor

Henryk Rodakowski

Data powstania

1874

Medium

olej na płótnie

Wymiary

112,3 × 80 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Katowice

Lokalizacja

Muzeum Śląskie w Katowicach

Portret Zofii Dzieduszyckiej, także Portret Juliuszowej Dzieduszyckiej – obraz polskiego malarza Henryka Rodakowskiego z 1874, znajdujący się w Galerii Sztuki Polskiej 1800–1945 Muzeum Śląskiego w Katowicach.

Malarz przedstawił na portrecie o wymiarach 112,3 × 80 cm żonę swojego przyjaciela Juliusza Dzieduszyckiego. Dzieduszycki był m.in. właścicielem stadniny koni w Jarczowcach. Muzeum Narodowe w Warszawie posiada wykonany ołówkiem szkic do obrazu. Zofia z Bobrów Dzieduszycka (1830–1904)[1] ma zarzucony ciemny płaszcz obszyty futrem. Na szyi kilka naszyjników z pereł. Na głowie czarny welon. Do 1938 portret był własnością Marii Lubomirskiej. W 1939 Muzeum Śląskie zakupiło obraz wystawiony na sprzedaż w Domu Sztuki w Warszawie. Dzieło jest sygnowane na ⅓ wysokości: H. Rodakowski / 1874. Muzealny numer inwentarzowy: MŚK/SzM/462[2].

Zofia Dzieduszycka, przedstawiona na portrecie, była w 1844 roku adresatką wiersza W pamiętniku Zofii Bobrówny Juiliusza Słowackiego[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zofia Dzieduszycka (Bóbr-Piotrowicka) Bóbr-Piotrowicka. geni.com. [dostęp 2019-12-11]. (pol.).
  2. Portret Zofii Dzieduszyckiej. muzeumslaskie.pl. [dostęp 2019-12-11]. (pol.).
  3. Grzegorz Rąkowski: Wołyń. Przewodnik krajoznawczo-historyczny po Ukrainie Zachodniej. Część I. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2005, s. 396. ISBN 83-89188-32-5.