Przejdź do zawartości

Radmor 5102

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Odbiornik Radiowy RADMOR 5102 Stereo HiFi Quasi Quadro
Ilustracja
Typ

Amplituner stereofoniczny, tranzystorowy

Producent

Radmor

Państwo

 Polska

Lata produkcji

1979–1981

Dane techniczne
Zakresy fal
Fale długie

165–285 kHz

UKF

65,5–73 MHz

Czułość użytkowa
Fale długie

2 mV/m (ant. ferryt.)
80 μV (ant. zewn.)

UKF

35 μV (stereo) i 2 μV (mono)

Pasmo przenoszenia
Tor AM

100–3000 Hz

Tor FM

40–15000 Hz

Wzmacniacz

20–30000 Hz

Inne
Moc wzmacniacza

2×25 (przód) W i 2×15 (tył) W (4×4 Ω)

Napięcie zasilania

220 V

Pobór mocy (sieć)

130 VA

Wymiary

524 × 330 × 137 mm

Masa

10,5 kg

Radmor 5102
Wnętrze odbiornika

Odbiornik Radiowy RADMOR 5102 Stereo HiFi Quasi Quadro (Odbiornik stereofoniczny radiowy OR-5102) – amplituner stereofoniczny produkowany przez gdyński Radmor. Wprowadzony do produkcji w 1979 roku następca modelu Radmor 5100.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Odbiornik, podobnie jak jego poprzednik, został opracowany przy współpracy z oddziałem RTV Przemysłowego Instytutu Telekomunikacji i Ośrodka Wzornictwa Przemysłowego PTH „Unitech”. Od modelu 5100 różni się dodanym włącznikiem funkcji „kontur” i zmianą parametru włącznika wzmocnienie „–12dB” na wzmocnienie „–20dB”, oraz trzyczęściową obudową drewnianą z boczkami zachodzącymi na węższą niż w 5100 płytę czołową (pierwsze egzemplarze posiadały jeszcze jednoczęściową obudowę jak w 5100). Produkowany był w kolorach srebrnym lub czarnym, który pod wpływem słońca zmieniał z czasem odcień na brąz → miedź → złoto. Srebrne 5102 wyposażane były w zielone diody sensorów, natomiast w czarnych montowano czerwone diody (choć zdarzają się wyjątki). W 1981 roku japońskie wskaźniki z niebieskimi szybkami zostały zastąpione wskaźnikami polskiej produkcji, posiadającymi bezbarwne szybki, żółtawe podświetlenie oraz dość grube wskazówki. W związku z tą zmianą, zmieniono również źródło oświetlenia z żarówek osiowych 6,3 V we wskaźnikach japońskich na żarówki R5 w polskich. Produkcję zakończono w 1981 roku, stopniowo wprowadzając odmiany 5102-T i 5102-TE różniące się od pierwowzoru jedynie brakiem wskaźników wysterowania oraz diodowymi wskaźnikami zera detektora i siły sygnału radiowego. Dodatkowo model 5102-TE posiada gniazdo korektora graficznego, zwarte przy jego braku odpowiednią zworą.

Funkcje i budowa

[edytuj | edytuj kod]

Według folderu reklamowego oraz instrukcji obsługi Odbiornik stereofoniczny radiowy OR-5102[1]:

  • To luksusowy odbiornik klasy Hi-Fi, przystosowany do odbioru programów stereofonicznych na zakresie UKF oraz monofonicznych na zakresie fal długich i UKF
  • Daje możliwość współpracy z urządzeniami zewnętrznymi, takimi jak magnetofony, gramofony, zestawy miksujące i iluminofoniczne
  • Umożliwia odtwarzanie nagrań mono i stereofonicznych z taśm i płyt przy użyciu magnetofonów oraz gramofonów z przetwornikiem piezoelektrycznym lub magnetycznym
  • Daje możliwość podłączenia zewnętrznych źródeł dźwięku, takich jak pełnozakresowe odbiorniki radiowe i urządzenia miksujące
  • W odbiorniku zastosowano układy, takie jak: wyciszanie szumów, układy ARCz, podświetlane wskaźniki, przełączniki dotykowe, pamięć elektronową pozwalającą na szybkie wybranie jednej z ośmiu wcześniej zaprogramowanych stacji na zakresie UKF itp.
  • Zbudowany na podzespołach tranzystorowych, obwodach scalonych, filtrach ceramicznych i hybrydowych gwarantuje niezawodność w eksploatacji
  • Dzięki czterem wyjściom głośnikowym w systemie Quasi Quadro daje efekty akustyczne pseudokwadrofoniczne.

Budowa wewnętrzna Radmora 5102 nie różniła się znacznie od modelu 5100. Była to konstrukcja modułowa składająca się z 17 bloków/płytek. Płytki te mogły się nieznacznie od siebie różnić w różnych modelach (np. różne wartości rezystorów). Kolejną różnicą była zmiana rodzaju podświetlenia wskaźników, o której wspomniano wcześniej (inny typ żarówek)[2].

Dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]
FM – UKF (65,5–73 MHz)
Czułość użytkowa stereo 35 µV
Czułość użytkowa mono 2 µV
Próg ograniczenia 2 µV
Selektancja 50 dB
Pasmo przenoszenia (mono, stereo) 40–15000 Hz
Zniekształcenie nieliniowe stereo 0,7%
Zniekształcenie nieliniowe mono 0,3%
Tłumienie sygnałów lustrzanych 60 dB
Tłumienie przesłuch stereofonicznego 30 dB
Odstęp od szumów 60 dB
Rodzaj odbioru mono, stereo
Antena dipolowa 300 Ω
AM – fale długie (165–285 kHz)
Czułość użytkowa z anteny ferrytowej 2 mV / m
Czułość użytkowa z anteny zewnętrznej 80 µV
Selektancja 40 dB
Pasmo przenoszenia 100–3000 Hz
Zniekształcenie nieliniowe 6%
Tłumienie sygnałów lustrzanych 55 dB
Rodzaj odbioru mono
Antena wewnętrzna ferrytowa
Antena zewnętrzna długość z doprowadzeniami 10–15 m
Wzmacniacz m.cz.
Wielkość sygnału stereofonicznego na wejściu magnetofonu 300 mV
Czułość sygnału stereofonicznego na wejściu gramofonu 3 mV
Sygnał na wejściu magnetofonowym 0,1 mV / kΩ
Pasmo przenoszenia mocy 20–30.000 Hz
Zniekształcenia 0,3%
Zakres regulacji barwy dźwięku ± 12dB

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Folder Reklamowy.
  2. Unitra.eu.org.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Folder reklamowy Radmor OR-5102
  • Instrukcja obsługi Radmor OR-5102