Przejdź do zawartości

Rafał Stradomski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rafał Stradomski
Data i miejsce urodzenia

13 października 1958
Warszawa

Pochodzenie

polskie

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna, muzyka współczesna

Zawód

kompozytor, pianista, pisarz

Rafał Stradomski (ur. 13 października 1958 w Warszawie) – polski kompozytor, pianista i pisarz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył kompozycję pod kierunkiem prof. Tadeusza Paciorkiewicza oraz wydział instrumentalny (obój) w warszawskiej Akademii Muzycznej. W latach 1992-1993 był stypendystą rządu francuskiego; studiował kompozycję École normale de musique de Paris.

W 1986 r. otrzymał dwie nagrody: na Konkursie Młodych Kompozytorów ZKP za Kwintet dęty i na Konkursie im. G. Fitelberga za A tre na wielką orkiestrę symfoniczną. W 1988 r. jego utwór 555 znalazł się, jako jeden z sześciu, w finale I Międzynarodowego Konkursu na Kwintet saksofonowy w Paryżu.

W latach 1984-2001 organizował koncerty Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. W 1992 r. założył wydawnictwo Felix Victor.

Mąż Wandy oraz ojciec dwóch synów Feliksa i Bolesława. Jest stryjecznym wnukiem Józefa Turczyńskiego - znanego polskiego pianisty i współredaktora wydania narodowego Dzieł Wszystkich Fryderyka Chopina.

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

kompozytorska

[edytuj | edytuj kod]

W swych utworach poszukuje nowych rozwiązań raczej w sferze konstrukcji niż w wynajdywaniu nowych efektów brzmieniowych; korzysta zarówno ze zdobyczy serializmu jak i techniki dodekafonicznej, nie traktowanej jednak rygorystycznie; wykorzystuje elementy jazzu i możliwości aleatoryzmu; stosuje także różne, wymyślone przez siebie (często na użytek jednego tylko utworu) techniki kompozytorskie; niektóre jego utwory brzmią tonalnie, choć tonalne nie są inne (Scherzo na fortepian, piosenki, Rondo na harfę) noszą znamiona systemu dur-moll.

literacka

[edytuj | edytuj kod]

W 1995 zadebiutował również jako pisarz. Jest autorem sześciu książek: Widok z pokoju bez okien (2000), Życie seksualne Muminków, czyli ucieczka ze świata bajki (1995), Ruski sikor albo wieczna miłość, Wszystkie dziewczyny prezydenta, Powrót prezydenta, Tajemnica prezydenta oraz czterech sztuk teatralnych: Trawnik, Syn chrzestny, Przygłup i Kontrafagocista.

Ważniejsze kompozycje

[edytuj | edytuj kod]
  • Trio stroikowe (1981)
  • Kwartet smyczkowy (1982-83)
  • MCXIII na saksofon (1983)
  • Trzy dość rytmiczne utwory na fortepian (1983)
  • Preludium, fuga i improwizacja na flet solo (1984)
  • Fuga na fortepian (1984)
  • Koncert klarnetowy (1984-85)
  • Temat na fortepian (1985)
  • Sonata na klarnet i fortepian (1985)
  • Kwintet dęty (1986)
  • A tre na wielką orkiestrę symfoniczną (1986)
  • Ricercar na zespół fletów prostych (1986)
  • Ballada o samotnej pompie na sopran, obój i fortepian (1986)
  • Sonata na saksofon altowy i fortepian (1986-87)
  • Introdukcja i fuga na orkiestrę kameralną (1987)
  • Dla R. na saksofon tenorowy i fortepian (1987)
  • Canzona I na cztery krumhorny lub inne instrumenty dęte (1987)
  • Canzona II na cztery krumhorny lub inne instrumenty dęte (1987)
  • 6-8-7 na wielką orkiestrę symfoniczną (1987-88)
  • 555 na zespół saksofonów (1988)
  • Per Gato na saksofon altowy lub tenorowy i fortepian (1988)
  • Trio na obój, saksofon altowy i wiolonczelę (1989)
  • Passacaglia na flet i fortepian (1989)
  • Preludium na fortepian (1989)
  • Koncert na saksofon altowy i orkiestrę (1989-90)
  • Trzy preludia na fortepian (1990)
  • Sonatina na saksofon lub fagot albo obój solo (1990)
  • Dwanaście czarno-białych utworów symetrycznych na fortepian (1991)
  • Chaconne (według Haendla) na instrumenty dęte blaszane i kotły (1992)
  • Sonata na wiolonczelę i fortepian (1992)
  • Trzy charakterystyczne utwory na saksofon lub obój solo (1993)
  • La Folia na fortepian (1993)
  • Scherzo na fortepian (1993)
  • Capriccio na skrzypce solo (1993)
  • Cztery miniatury na fortepian (1993-94)
  • Cztery piosenki na głos i fortepian (1994)
  • Rondo na harfę (1994)
  • Trzy posępne utwory na klarnet i fortepian (1995)
  • Sonata na saksofon altowy i fortepian nr 2 (1995)
  • Wariacje na temat Telemanna na klawesyn lub fortepian (1995)
  • B-A-C-H. Studium kwint i oktaw równoległych na fortepian (1996)
  • Missa Latina na jednogłosowy chór głosów męskich dedykowana Janowi Pawłowi II (1997)
  • Fantazja na gitarę (1997)
  • Małe preludium na fortepian (1997)
  • Wariacje na temat Purcella na saksofon sopranowy i fortepian (1997)
  • Koncert na fortepian, kwartet saksofonowy i smyczki (1998)
  • Trzy pieśni miłosne do słów własnych (1998)
  • Kwartet smyczkowy d-moll nr 2 (1999)
  • Agnus Dei na głos i organy lub kwartet smyczkowy albo zespół fletów prostych (1999)
  • Czarna rozpacz na wiolonczelę lub altówkę i fortepian (2000)
  • Largo - Wariacje na temat na temat Chopina na fortepian (2000)
  • Missa Latina II na chór mieszany (2001)
  • Ballada o prokuratorze na głos żeński i fortepian do słów własnych (2002)
  • Elegia na fagot i fortepian (2002)
  • Notturno – wariacje na temat Chopina (2004)
  • Gloria (Janowi Pawłowi II) na chór mieszany a cappella (2004)
  • Rapsodia Symfoniczna Ukraina (2004-2005)
  • Credo na chór mieszany, pamięci Jana Pawła II (2006)
  • Cztery małe wariacje na fortepian (2006)
  • Marsz notariuszy na fortepian (2007)
  • Letnie popołudnie na fortepian (2007)
  • Mazowsze, 5 utworów na fortepian (2008)
  • Wariacje na temat Beethovena na fortepian (2008)
  • Rapsodia bułgarska na wielką orkiestrę symfoniczną (2008)
  • Korea, 3 utwory na fortepian (2008)
  • Wariacje na temat Paganiniego na tubę albo kontrafagot solo (2008);
  • Pezzo un po triste na fortepian (2008).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]