Przejdź do zawartości

Rod Dixon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rod Dixon
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1950
Nelson

Wzrost

186 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Nowa Zelandia
Igrzyska olimpijskie
brąz Monachium 1972 lekkoatletyka
(bieg na 1500 m)
Mistrzostwa świata w biegach przełajowych
brąz Waregem 1973 długi dystans indywidualnie
brąz Waregem 1973 długi dystans drużynowo
brąz Rzym 1982 długi dystans indywidualnie

Rod Dixon, właśc. Rodney Phillip Dixon (ur. 13 lipca 1950 w Nelson[1]) – nowozelandzki lekkoatleta (średnio- i długodystansowiec), medalista olimpijski z 1972.

Był jednym z trzech nowozelandzkich biegaczy (obok Johna Walkera i Dicka Quaxa), którzy w latach 70. odnosili znaczące sukcesy w biegach średnich i długich.

Zdobył brązowy medal w biegu na 1500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium (wyprzedzili go Pekka Vasala z Finlandii i Kipchoge Keino z Kenii)[1]. Na pierwszych mistrzostwach świata w biegach przełajowych w 1973 w Waregem zdobył brązowy medal indywidualnie, a także drużyna Nowej Zelandii uplasowała się na 3. miejscu[2].

Zajął 4. miejsce w biegu na 1500 metrów na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1974 w Christchurch, w którym Filbert Bayi z Tanzanii ustanowił rekord świata czasem 3:32,16[3]. Czas Dixona – 3:33,89 – był wówczas piątym rezultatem w historii biegu na tym dystansie[4].

Zajął 4. miejsce w biegu na 5000 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1]. Na Igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1978 w Edmonton był ósmy zarówno w biegu na 1500 metrów, jak i na 5000 metrów[3]. Zdobył brązowy medal na mistrzostwach świata w biegach przełajowych w 1982 w Rzymie[2].

Później Dixon skoncentrował się na biegach ulicznych. W 1983 zwyciężył w biegu maratońskim w Auckland, a następnie w Maratonie Nowojorskim. Na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles zajął 10. miejsce w maratonie[1].

Dixon był mistrzem Nowej Zelandii w biegu na 1500 metrów w 1978, w biegu na 5000 metrów w latach 1978-1981, w biegu na 10 000 metrów w 1981 i w biegu przełajowym w 1971 i 1977[5]. Był dwukrotnym rekordzistą Nowej Zelandii w biegu na 1500 metrów do wyniku 3:37,3 osiągniętego 24 lipca 1973 w Oslo, raz w biegu na 3000 metrów z przeszkodami z czasem 8:29,0 (23 sierpnia 1983 w Oslo), a do tej pory jest rekordzistą w biegu maratońskim z wynikiem 2:08:59 (23 października 1983 w Nowym Jorku)[6].

Od wielu lat jest propagatorem masowego biegania i zdrowego trybu życia. Prowadzi fundację Kidsmarathon, która uczy dzieci prawidłowego odżywiania się i regularnego wysiłku fizycznego, przygotowując je do przebiegnięcia maratonu[7].

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]
Konkurencja Data i miejsce Wynik
bieg na 800 metrów 15 września 1973, Rzym 1:47,6
bieg na 1000 metrów 30 lipca 1974, Oslo 2:17,2
bieg na 1500 metrów 2 lutego 1974, Christchurch 3:33,89
bieg na 1500 metrów (hala) 21 lutego 1976, San Diego 3:41,4
bieg na milę 30 czerwca 1975, Sztokholm 3:53,62
bieg na 2000 metrów 4 lipca 1975, Londyn 5:01,67
bieg na 3000 metrów 2 lipca 1974, Mediolan 7:41,0
bieg na 3000 metrów (hala) 22 lutego 1980, San Diego 7:51,8
bieg na 2 mile 18 lipca 1974, Sztokholm 8:14,32
bieg na 2 mile (hala) 22 lutego 1980, San Diego 8:24,1
bieg na 5000 metrów 5 lipca 1976, Sztokholm 13:17,27
bieg na 5000 metrów (hala) 16 lutego 1980, Houston 13:26,56
bieg na 10 000 metrów 31 stycznia 1981, Christchurch 28:35,69
bieg maratoński 23 października 1983, Nowy Jork 2:08:59
bieg na 3000 metrów z przeszkodami 23 sierpnia 1973, Oslo 8:29,0

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Rod Dixon [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-01] (ang.).
  2. a b IAAF World Cross Country Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2014-01-12] (ang.).
  3. a b Rodney P. Dixon [online], thecgf.com [dostęp 2021-05-01] (ang.).
  4. Rod Dixon [online], LA Marathon [dostęp 2015-03-08] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-11] (ang.).
  5. New Zealand Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2014-01-12] (ang.).
  6. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 45, 65 i 70. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  7. Strona fundacji Rod Dixon's KidsMarathon [online] [dostęp 2014-01-12] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]