Rozłóg
Rozłóg (niecka korazyjna) – rodzaj nieckowatej doliny, charakteryzującej się niewielkim spadkiem dna i łagodnymi zboczami, o dość stałym kącie nachylenia stoków, bez ich załamań. Granica między górną częścią doliny a graniczącą z nią wierzchowiną jest równie stopniowa i łagodna[1].
Rozłogi powstają na zboczach[1] zbudowanych ze skał małoprzepuszczalnych (iły, gliny), głównie w wyniku spełzywania oraz spłukiwania osadów przez deszcze[1], w mniejszym zakresie udział ma też erozja wodna[2]. W przypadku plejstoceńskich rozłogów istotną rolę w przemieszczaniu się osadów na stokach miała soliflukcja, która przekształciła debrze, wąwozy lub parowy w rozłogi[1].
Rozróżnia się rozłogi żywe – holoceńskie i martwe – plejstoceńskie[1].
Rozłogi mogą mierzyć do 5 km[1]. Rodzajem rozłogu jest niecka denudacyjna, która wyróżnia się małą długością i większym nachyleniem dna doliny[2].