Rusa III

Rusa III

król Urartu
Okres	od 605 roku p.n.e. do 595 roku p.n.e.
Poprzednik	Erimena vel Sarduri IV
Następca	Rusa IV
Dane biograficzne
Data urodzenia	II połowa VII wieku p.n.e.
Data śmierci	605 rok p.n.e.
Ojciec	Erimena
Dzieci	Rusa IV

Rusa III – król Urartu w latach 605–595 p.n.e., syn Erimeny.

W 609 roku p.n.e. nastąpił upadek Asyrii – rywala Urartu na Bliskim Wschodzie. Na krótki okres Urartyjczycy odzyskali kontrolę nad centralną i południową częścią państwa, jednak pod naciskiem nowych wrogów, Babilończyków i Medów, zostali zmuszeni do cofnięcia się na północ do Zakaukazia. Przypuszczalnie po upadku Asyrii Urartu popadło w zależność od jej spadkobierczyni – Medii. Możliwe, że miasta urartyjskie posiadały względną autonomię przez krótki okres panowania Rusy III.

Podczas rządów Rusy III Urartu znalazło się w okresie głębokiego kryzysu. W ciągu ostatnich dziesięcioleci państwo stopniowo traciło kontrolę nad centrum. Stolica Urartu została przeniesiona z Tuszpy, położonej nad brzegiem jeziora Wan, do Tejszebaini na Zakaukaziu. Prawdopodobnie działalność Rusy III ograniczyła się do spraw gospodarki. Zachowało się kilka napisów królewskich o budowie nowych spichlerzy w Tuszpie, Erebuni i Argisztihinili.

Inskrypcja Rusy III, znaleziona na wzniesieniu Arin Berd. Zabytek znajduje się w Erywaniu. Inskrypcja: ...„Rusa, syn Erimeny, wzniósł ten spichlerz. Tu [umieszczono] 6848 kapi ziarna”.

Bibliografia

• Арутюнян Н.В., Биайнили (Урарту), Ереван 1970.
• „Древний Восток” 2 (1976).
• „Вестник Древней Истории” 2 (1951).