SM U-10 (1911)
SM U-11 bliźniaczy do SM U-10 | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Początek budowy |
15 lipca 1908 |
Wodowanie |
24 stycznia 1911 |
Kaiserliche Marine | |
Wejście do służby |
31 sierpnia 1911 |
Wycofanie ze służby |
30 czerwca 1916 |
Los okrętu |
zatopiony prawdopodobnie na minie w Zatoce Fińskiej |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość |
57,4 m |
Szerokość |
6 m |
Zanurzenie |
3,1 m |
Zanurzenie maksymalne |
50 m |
Napęd | |
na powierzchni: 4 silniki gaźnikowe o łącznej mocy 1200 KM pod wodą: 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1160 KM | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Zasięg |
na powierzchni: 3250 Mm (przy prędkości 9 węzłów) |
Uzbrojenie | |
4 wyrzutnie torpedowe kal. 450 mm | |
Załoga |
4 oficerów, 25 podoficerów i marynarzy |
SM U-10 – niemiecki okręt podwodny typu U-9 zbudowany w Kaiserliche Werft, Gdańsk w latach 1908-1911. Wodowany 24 stycznia 1911 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 3 sierpnia 1911 roku, a jego dowódcą został kapitan Fritz Stuhr[1]. U-10 w czasie sześciu patroli zatopił 7 statków o łącznej wyporności 1,651 GRT. 1 sierpnia 1914 roku został przydzielony do I Flotylli. 7 lipca 1915 roku przeniesiony do Flotylli Bałtyckiej.
W czasie patrolu bojowego na Morzu Północnym, na przełomie marca i kwietnia 1915 roku, dowodzony przez kapitana Fritz Stuhra U-10 zatopił pięć niedużych statków. 31 marca, w okolicach Sunderland norweski statek żaglowy „Nor” o wyporności 544 GRT, 1 kwietnia trzy brytyjskie trawlery, a 5 kwietnia kolejny brytyjski trawler „Acantha”[2].
7 lipca 1915 roku okręt został przeniesiony do Flotylli Bałtyckiej. W czasie prawie rocznej służby na Bałtyku odniósł tylko jedno zwycięstwo. 6 listopada 1916 roku u wybrzeży Łotwy zatopił fiński parowiec o wyporności 226 GRT[3].
30 czerwca 1916 roku w Zatoce Fińskiej U-10 zaginął, prawdopodobnie wpadł na minę. Cała 29 osobowa załoga zginęła.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Fritz Stuhr (28 listopada 1883 - 1 czerwca 1916), pierwszy i jedyny dowódca okrętu. - Uboat.net WWI U-boat commanders.
- ↑ Ships hit during WWI - Acantha, Ubout.net
- ↑ Ships hit during WWI - Birgit, Ubout.net
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 20. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 175. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 93. ISBN 1-85367-623-3.