Przejdź do zawartości

Sally Pearson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sally Pearson
Ilustracja
Sally Pearson podczas mistrzostw świata w Londynie (2017)
Data i miejsce urodzenia

19 września 1986
Sydney

Wzrost

167 cm

Informacje klubowe
Klub

Gold Coast Victory

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Australia
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 2012 bieg na 100 m przez płotki
srebro Pekin 2008 bieg na 100 m przez płotki
Mistrzostwa świata
złoto Taegu 2011 bieg na 100 m przez płotki
złoto Londyn 2017 bieg na 100 m przez płotki
srebro Moskwa 2013 bieg na 100 m przez płotki
Halowe mistrzostwa świata
złoto Stambuł 2012 bieg na 60 m przez płotki
srebro Sopot 2014 bieg na 60 m przez płotki
Igrzyska Wspólnoty Narodów
złoto Nowe Delhi 2010 bieg na 100 m przez płotki
złoto Glasgow 2014 bieg na 100 m przez płotki
brąz Melbourne 2006 sztafeta 4 × 100 m

Sally McLellan-Pearson (ur. 19 września 1986 w Sydney) – australijska lekkoatletka specjalizująca się w biegach przez płotki.

Uczestniczka igrzysk olimpijskich – w 2008 zdobyła srebrny medal w biegu na 100 metrów przez płotki. Medalistka mistrzostw świata, halowych mistrzostw świata oraz igrzysk Wspólnoty Narodów. Sukcesy odnosiła już jako juniorka młodsza zostając mistrzynią świata w tej kategorii wiekowej. Mieszka w Gold Coast – w 2011 została ambasadorką kandydatury (zakończonej sukcesem) tego miasta do organizacji igrzysk Wspólnoty Narodów w 2018[1]. Jest żoną Kierana Pearsona[2].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Początki

[edytuj | edytuj kod]

Australijka urodziła się w Sydney, a w wieku ośmiu lat wraz z rodziną przeniosła się do Gold Coast, gdzie w szkole podstawowej jej sportowy talent odkrył Sharon Hannan. Początkowo zajmowała się pływaniem i gimnastyką[2]. Już 2001 roku jako czternastolatka została mistrzynią Australii juniorek w biegu na 100 metrów[2]. 9 grudnia 2001 w Melbourne poprawiła czasem 12,51 rekord Australii młodzików w biegu na 90 metrów przez płotki, a 21 października tego samego roku poprawiła rekord Australii młodzików w biegu na 200 metrów przez płotki (28,15)[2]. Pierwsze międzynarodowe sukcesy odniosła w 2003 roku w Sherbrooke – na mistrzostwach świata juniorów młodszych była piąta w biegu na 200 metrów oraz zdobyła złoty medal w biegu na 100 metrów przez płotki (wysokość płotków – 76,2 cm)[3]. Jako szesnastolatka wystąpiła w biegu rozstawnym 4 × 100 metrów na mistrzostwach świata w Paryżu (2003)[4]. Latem 2004 startowała w mistrzostwach świata juniorów – w biegu na 100 metrów zdobyła brązowy medal, na tym samym dystansie w biegu płotkarskim zajęła czwarte miejsce, a w sztafecie 4 × 100 metrów była piąta[5]. Na koniec sezonu 2004 wystąpiła w igrzyskach Wspólnoty Narodów młodzieży zdobywając brąz w biegu na 100 metrów oraz złoto w biegu na 100 metrów przez płotki[6]. Podczas tych zawodów wystąpiła także w sztafecie 4 × 100 metrów (srebrny medal) i sztafecie szwedzkiej (brązowy medal)[6].

2005-2008

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2005 startowała wyłącznie w Australii wieńcząc sezon ustanowieniem 26 listopada w Brisbane rekordu Australii i Oceanii juniorów (13,01) w biegu na 100 metrów przez płotki[7].

Na początku pierwszego roku w gronie seniorów (2006) wystąpiła w Melbourne w igrzyskach Wspólnoty Narodów zajmując siódme miejsce w biegu na 100 metrów, odpadła już w eliminacjach biegu na 100 metrów przez płotki oraz wraz z partnerkami z ekipy australijskiej wywalczyła brązowy medal w biegu rozstawnym 4 × 100 metrów[8]. Została powołana do reprezentacji swojego kontynentu na wrześniowe zawody pucharu świata w Atenach – podczas tych zawodów wystartowała w biegu na 100 metrów (8. miejsce), biegu na 100 metrów przez płotki (4. miejsce) oraz sztafecie 4 × 100 metrów (5. miejsce)[9].

Od stycznia startowała w Australii, a 11 marca podczas mistrzostw kraju w Brisbane zdobyła złoty medal i czasem 12,92 ustanowiła nowy rekord kontynentu w biegu na 100 metrów przez płotki – rezultat ten poprawiła 5 maja pokonując dystans płotkarski w Osace w czasie 12,71[10]. W czerwcu i lipcu ponownie startowała w swojej ojczyźnie, a na przełomie sierpnia i września brała udział w mistrzostwach świata. Na światowym czempionacie nie odniosła jednak sukcesów docierając do półfinałów biegów na 100 i 100 metrów przez płotki oraz wraz z koleżankami odpadając już w eliminacjach sztafety 4 × 100 metrów.

W styczniu 2008 startowała w Australii, a kolejne występy miała dopiero w czerwcu. 16 lipca w Lucernie czasem 12,58 poprawiła własny rekord kontynentu w biegu na 100 metrów przez płotki – swój rekordowy wynik poprawiła ponownie 29 lipca w Monako[10]. Kolejny start w karierze Australijki to igrzyska olimpijskie w Pekinie, podczas których w finale osiągnęła czas 12,64 i zdobyła srebrny medal przegrywając z Amerykanką Dawn Harper[11].

2009-2012

[edytuj | edytuj kod]

Zimą 2009 ustanowiła w Stanach Zjednoczonych dwa halowe rekordy Australii i Oceanii – 7,30 w biegu na 60 metrów oraz 7,96 w biegu na 60 metrów przez płotki. W styczniu i lutym startowała na stadionie w Australii zdobywając m.in. w marcu złote medale mistrzostw kraju. 28 lipca na mityngu Herculis w Monako wynikiem 12,50 ustanowiła rekord życiowy oraz rekord kontynentu w biegu na 100 metrów przez płotki. Na mistrzostwach świata w Berlinie zajęła w biegu przez płotki piąte miejsce z czasem 12,70[12].

Latem 2010 startowała głównie w mityngach rozgrywanych w Europie zwyciężając m.in. w biegu przez płotki na zawodach DN Galan 2010 w Sztokholmie. We wrześniu była reprezentantką Azji i Oceanii podczas pucharu interkontynentalnego w Splicie[13]. Wygrała bieg na 100 metrów podczas igrzysk Wspólnoty Narodów w Nowym Delhi jednak kilka godzin po biegu została zdyskwalifikowana za falstart i pozbawiono ją złotego medalu[14][15]. Podczas tych samych zawodów zdobyła także złoty medal w biegu na 100 metrów przez płotki[16][17]. Była członkinią australijskiej sztafety 4 × 400 metrów, która na igrzyskach zajęła czwarte miejsce[17].

Od stycznia do kwietnia 2011 startowała wyłącznie w swojej ojczyźnie zdobywając m.in. kolejne medale mistrzostw Australii[18]. Latem skupiła się na biegu na 100 metrów przez płotki odnosząc zwycięstwa na tym dystansie m.in. podczas mityngów Aviva British Grand Prix 2011 w Birmingham[19] oraz Herculis 2011 w Monako[20]. Złota medalistka mistrzostw świata w Taegu – w finale osiągnęła czas 12,28 (wówczas czwarty w historii biegu na 100 metrów przez płotki kobiet), a dodatkowo w półfinale uzyskała rezultat 12,36[21][22]. Została wybrana lekkoatletką roku 2011 w plebiscycie IAAF World Athlete of the Year[23][24]. Jako cel na sezon 2012 wyznaczyła sobie zdobycie złotego medalu igrzysk olimpijskich oraz poprawienie rekordu świata w biegu na 100 metrów przez płotki[25].

Poprawiając własny halowy rekord Australii i Oceanii zdobyła w marcu 2012 halowe mistrzostwo świata w biegu na 60 metrów przez płotki[26].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Zawodniczka podczas halowych mistrzostw świata w Stambule
Rok Impreza Miejsce Konkurencja Pozycja Wynik
2003 Mistrzostwa świata juniorów młodszych Kanada Sherbrooke bieg na 200 m 5. miejsce 24,01
bieg na 100 m przez płotki[a] 1. miejsce 13,42
Mistrzostwa świata Francja Paryż sztafeta 4 × 100 m eliminacje 44,11
2004 Mistrzostwa świata juniorów Włochy Grosseto bieg na 100 m 3. miejsce 11,40
bieg na 100 m przez płotki 4. miejsce 13,41
sztafeta 4 × 100 m 5. miejsce 45,10
Igrzyska Wspólnoty Narodów młodzieży Australia Bendigo bieg na 100 m 3. miejsce 12,26
bieg na 100 m przez płotki 1. miejsce 14,11
sztafeta 4 × 100 m 2. miejsce 46,08
sztafeta szwedzka 3. miejsce 3:56,57
2006 Igrzyska Wspólnoty Narodów Australia Melbourne bieg na 100 m 7. miejsce 11,50
bieg na 100 m przez płotki eliminacje 13,02
sztafeta 4 × 100 m 3. miejsce 44,25
Puchar świata Grecja Ateny bieg na 100 m 8. miejsce 11,44
bieg na 100 m przez płotki 4. miejsce 12,95
sztafeta 4 × 100 m 5. miejsce 44,26
2007 Mistrzostwa świata Japonia Osaka bieg na 100 m półfinał 11,32
bieg na 100 m przez płotki półfinał 12,82
sztafeta 4 × 100 m eliminacje 43,91
2008 Igrzyska olimpijskie Pekin bieg na 100 m przez płotki 2. miejsce 12,64
Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Niemcy Stuttgart bieg na 100 m przez płotki 6. miejsce 12,82
2009 Mistrzostwa świata Niemcy Berlin bieg na 100 m przez płotki 5. miejsce 12,70
2010 Puchar interkontynentalny Chorwacja Split bieg na 100 m przez płotki 1. miejsce 12,65
Igrzyska Wspólnoty Narodów Indie Nowe Delhi bieg na 100 m przez płotki 1. miejsce 12,67
sztafeta 4 × 400 m 4. miejsce 3:30,29
2011 Mistrzostwa świata Korea Południowa Daegu bieg na 100 m przez płotki 1. miejsce 12,28
2012 Halowe mistrzostwa świata Turcja Stambuł bieg na 60 m przez płotki 1. miejsce 7,73
Igrzyska olimpijskie Wielka Brytania Londyn bieg na 100 m przez płotki 1. miejsce 12,35
2013 Mistrzostwa świata Rosja Moskwa bieg na 100 m przez płotki 2. miejsce 12,50
2014 Halowe mistrzostwa świata Polska Sopot bieg na 60 m przez płotki 2. miejsce 7,85
Igrzyska Wspólnoty Narodów Szkocja Glasgow bieg na 100 m przez płotki 1. miejsce 12,67
2017 Mistrzostwa świata Wielka Brytania Londyn bieg na 100 m przez płotki 1. miejsce 12,59
2018 Halowe mistrzostwa świata Wielka Brytania Birmingham bieg na 60 metrów przez płotki półfinał 7,92

Progresja wyników

[edytuj | edytuj kod]
Płotkarka (druga od lewej) podczas mityngu Memorial Van Damme 2010 w Brukseli

Bieg na 100 m przez płotki

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Wiek Wynik Miejsce Data Wynik na świecie
2004 18 lat 13,30 Włochy Grosseto 0000-07-15 15 lipca(dts) br 118.
2005 19 lat 13,01 Australia Brisbane 0000-11-26 26 listopada(dts) br 46.
2006 20 lat 12,95 Grecja Ateny 0000-09-17 17 września(dts) br 42.
2007 21 lat 12,71 Japonia Osaka 0000-05-05 5 maja(dts) br 12.
2008 22 lata 12,53 Monako Monako 0000-07-29 29 lipca(dts) br 5.
2009 23 lata 12,50 Monako Monako 0000-07-28 28 lipca(dts) br 5.
2010 24 lata 12,57 Szwecja Sztokholm 0000-08-06 6 sierpnia(dts) br 4.
2011 25 lat 12,28 Korea Południowa Daegu 0000-09-03 3 września(dts) br 1.[b]
2012 26 lat 12,35 Wielka Brytania Londyn 0000-08-07 7 sierpnia(dts) br 1.
2013 27 lat 12,50 Rosja Moskwa 0000-08-17 17 sierpnia(dts) br 5.
2014 28 lat 12,59 Australia Perth 0000-02-22 22 lutego(dts) br 8.
2015 29 lat 12,59 Australia Brisbane 0000-03-29 29 marca(dts) br 9.
2016 30 lat 13,14 Norwegia Oslo 0000-06-09 9 czerwca(dts) br 116.
2017 31 lat 12,48 Wielka Brytania Londyn 0000-07-09 9 lipca(dts) br 3.

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]
Konkurencja Rezultat Data Miejsce Zawody Uwagi
Bieg na 60 metrów (stadion) 7,16 2011-06-25 25 czerwca 2011(dts) Australia Gold Coast
Bieg na 60 metrów (hala) 7,30 2009-02-07 7 lutego 2009(dts) Stany Zjednoczone Boston Reebok były halowy rekord Australii i Oceanii[27], 9. wynik w historii światowej lekkoatletyki
Bieg na 60 metrów przez płotki (hala) 7,73 2012-03-10 10 marca 2012(dts) Turcja Stambuł halowe mistrzostwa świata halowy rekord Australii i Oceanii
Bieg na 100 metrów 11,14 2007-08-26 26 sierpnia 2007(dts) Japonia Osaka mistrzostwa świata
Bieg na 100 metrów przez płotki 12,28 2011-09-03 3 września 2011(dts) Korea Południowa Daegu mistrzostwa świata rekord Australii i Oceanii, 9. wynik w historii światowej lekkoatletyki
  1. Płotki o wysokości 76,2 cm.
  2. Jest to piąty wynik w historii lekkoatletyki, w chwili uzyskania był to najlepszy rezultat od 1992 roku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Maciek Jałoszyński, Sprintem przez świata [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-11-04] (pol.).
  2. a b c d Athlete profiles » Pearson, Sally [online], athletics.com.au [dostęp 2011-11-04] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-20] (ang.).
  3. World Youth Championships 2003. wjah.co.uk. [dostęp 2016-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  4. 2003 IAAF World Championships in Athletics – 4x100 Metres Relay – W Heats [online], iaaf.org [dostęp 2011-11-04] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-21] (ang.).
  5. World Junior Championships 2004. wjah.co.uk. [dostęp 2016-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  6. a b Commonwealth Youth Games 2004. wjah.co.uk. [dostęp 2016-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-22)]. (ang.).
  7. Classic Brisbane AUS 26 November 2005 [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-11-05] (ang.).
  8. CWG Melbourne AUS 19 – 25 March 2006 / 18th Commonwealth Games, Melbourne Cricket Ground [online], tilastopaja.org [dostęp 2014-07-08] (ang.).
  9. WCp Athína GRE 16 – 17 September 2006 / 10th World Cup, Olympic Stadium [online], tilastopaja.org [dostęp 2014-07-08] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
  10. a b Athlete career in 100 m hurdles [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-11-05] (ang.).
  11. Olympic Games, National Stadium – „Bird’s Nest” Beijing CHN 15 – 24 August 2008 [online], tilastopaja.org [dostęp 2014-07-08] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-23] (ang.).
  12. Steve Landells, Event Report – Women’s 100m Hurdles – Final [online], berlin.iaaf.org [dostęp 2011-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2009-08-21] (ang.).
  13. Laura Arcoleo, EVENT Report – Women’s 100 Metres Hurdles [online], iaaf.org [dostęp 2011-11-05] (ang.).
  14. Anja Herrlitz, Fehlstart-Drama um Sally Pearson [online], leichtatletik.de [dostęp 2020-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-31] (niem.).
  15. Janusz Rozum, O tym się mówi [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2020-10-17] (pol.).
  16. Mike Rowbottom, India sweeps women’s Discus Throw, Langat and Kipsiro complete doubles – Commonwealth Games Day Six [online], iaaf.org [dostęp 2011-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-29] (ang.).
  17. a b 19th Commonwealth Games, Jawaharlal Nehru Sports Complex Delhi IND 6 – 14 October 2010 [online], tilastopaja.org [dostęp 2014-07-08] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-03] (ang.).
  18. Len Johnson, Watt leaps 8.44m, Pearson scores triple victory as curtain falls on Melbourne’s Olympic Park [online], iaaf.org [dostęp 2011-11-05] (ang.).
  19. Pearson and Thorkildsen shine in a wet but atmospheric Alexander Stadium, Birmingham – Samsung Diamond League [online], iaaf.org [dostęp 2011-11-05] (ang.).
  20. Herculis 2011, Samsung Diamond League Monaco MON 22 July 2011 [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-11-05] (ang.).
  21. 2011 IAAF World Championships – Women’s 100 m Hurdles [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  22. Lauren Lee i David Martin, Women’s 100m Hurdles – Final – Pearson clocks sensational 12.28! [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  23. Bolt and Pearson are World Athletes of the Year – 2011 World Athletics Gala [online], iaaf.org [dostęp 2011-11-12] (ang.).
  24. IAAF: Usain Bolt i Sally Pearson najlepszymi lekkoatletami roku [online], Sport.pl [dostęp 2011-11-12] (pol.).
  25. Maciek Jałoszyński, Sprintem przez świat [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-11-05] (pol.).
  26. EVENT REPORT – Women’s 60 Metres Hurdles – Final [online], iaaf.org [dostęp 2012-03-10] (ang.).
  27. Records: Sprints – 60 Metres: Women – Senior – Indoor [online], iaaf.org [dostęp 2012-11-22] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]