Samuel Earnshaw

Samuel Earnshaw
Data i miejsce urodzenia	1 lutego 1805 ; Sheffield
Data i miejsce śmierci	6 grudnia 1888 ; Sheffield
Zawód, zajęcie	matematyk, fizyk, duchowny, nauczyciel
Alma Mater	University of Cambridge
Wydział	College of St. John

Samuel Earnshaw (ur. 1 lutego 1805 w Sheffield, zm. 6 grudnia 1888 tamże) – angielski duchowny, nauczyciel i uczony, matematyk i fizyk; znany z istotnego wkładu do fizyki matematycznej, twórca twierdzenia nazwanego jego imieniem.

Życiorys

Urodził się w Sheffield, jako syn Józefa i Marty. Jego ojciec był dyrektorem szkoły w Sheffield. W wieku 22 lat Earnshaw rozpoczął naukę w St John’s College na Uniwersytecie Cambridge^[1]. W czasie studiów uzyskiwał kolejne przywileje studenckie (Sizar, Exhibitioner, Scholar) oraz stypendia naukowe. W 1831 uzyskał prestiżowy tytuł Senior Wrangler^[1] oraz pierwszą nagrodę Smitha^[2]. W latach 1831–1847 pracował na Uniwersytecie w Cambridge, w Kolegium św. Jana, kontynuując studia. W 1832 został członkiem kolegium (Fellow). W tym samym roku poślubił Annę Wall, a w 1833 urodził się jego syn Walter^[3].

Mimo że uważany był za bardzo dobrego nauczyciela, matematyka i fizyka, zgodnie z panującym w tamtym czasie wśród pracowników uniwersytetu trendem, aspirował do stanu duchownego. W 1834 otrzymał święcenia diakonatu, a w 1846 prezbiteratu^[1], po czym został proboszczem kościoła św. Michała w Cambridge. W 1847 Earnshaw znacznie podupadł na zdrowiu, w związku z czym przeniósł się z powrotem do Sheffield^[3]. Został tam kapelanem Fundacji Królowej Marii (Queen Mary's Foundation). Pracował również jako nauczyciel i pomocnik w kościele parafialnym w Sheffield, ostatnią funkcję sprawując do końca swojego życia. Zmarł w wieku 83 lat w Sheffield.

Dzieła

Earnshaw opublikował kilkadziesiąt książek i artykułów z matematyki i fizyki. W jego najbardziej znanym osiągnięciu – twierdzeniu Earnshawa, opublikowanym w 1839 wykazuje, że nie jest możliwe uzyskanie stabilnej lewitacji w wyniku układu sił oddziałujących w polu elektrostatycznym lub magnetostatycznym. Inne jego prace dotyczyły w fizyce optyki, zjawisk falowych, akustyki, a w matematyce trygonometrii i równań różniczkowych. Jako duchowny opublikował kilka kazań i traktatów^[3].

Spuściznę pracy naukowej Earnshawa podzielić można na dwa okresy, pierwszy obejmujący pracę w Cambridge i drugi z czasów pobytu w Sheffield.

Pierwszy okres

Treatise on Dynamics (1833), II wydanie (1839)
The Theory of Statics (1834), II wydanie (1842), III wydanie rozszerzone (1845)
On the nature of the molecular forces which regulate the constitution of the luminiferous ether opublikowane w 1842 w Transactions of the Cambridge Philosophical Society zawiera po raz pierwszy opublikowane twierdzenie Earnshawa
The mathematical theory of the two great solitary waves of the first order

Drugi okres

Parental Responsibility
The Tradition of the Elders (1860)
The love of the World (1861)
Partial differential equations (1871)
Etherspheres (1879)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ACAD ↓.
↑ Nagroda Smitha przyznawana jest corocznie dwóm najlepszym studentom Uniwersytetu Cambridge, którzy osiągnęli wybitne wyniki w zakresie fizyki teoretycznej i matematyki
↑ ^a ^b ^c Samuel Earnshaw (1805–1888), Cleric and Mathematical Physicist, Originator of Earnshaw's Theorem. [dostęp 2012-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-06)]. (ang.).

Bibliografia

Earnshaw, Samuel. A Cambridge Alumni Database. [dostęp 2016-11-17]. (ang.).

[CITEREFACAD-1] ACAD ↓.

[Smith-2] Nagroda Smitha przyznawana jest corocznie dwóm najlepszym studentom Uniwersytetu Cambridge, którzy osiągnęli wybitne wyniki w zakresie fizyki teoretycznej i matematyki

[Yale-3] Samuel Earnshaw (1805–1888), Cleric and Mathematical Physicist, Originator of Earnshaw's Theorem. [dostęp 2012-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-06)]. (ang.).

[1]

[2]

[3]