Przejdź do zawartości

Sathya Sai Baba

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł dotyczy współczesnego hinduskiego nauczyciela duchowego. Zobacz też: inni przywódcy religijni noszący ten tytuł.
Sathya Sai Baba
సత్య సాయిబాబా
Ilustracja
Imię i nazwisko urodzenia

Sathyanarayana Raju Ratnakaram

Data i miejsce urodzenia

23 listopada 1926
Puttaparthi

Data i miejsce śmierci

24 kwietnia 2011
Puttaparthi

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Sathya Sai Baba (telugu సత్య సాయిబాబా, właśc. Sathyanarayana Raju Ratnakaram, ur. 23 listopada 1926 w Puttaparthi, zm. 24 kwietnia 2011[1], tamże) – hinduski mistrz duchowy, guru, przywódca religijny. Sathya Sai Baba uważał się za reinkarnację indyjskiego guru Shirdi Sai Baby.

Liczba wyznawców Sathya Sai Baby nie jest dokładnie znana. Organizacja Sathya Sai posiada 1200 ośrodków w 126 krajach świata[2].

Nauki

[edytuj | edytuj kod]

Nauki moralne Sai Baby spisane są w licznych książkach i dyskursach, a także dwóch polskich czasopismach – „Świetle Miłości” i „Sai Ram”. Codziennie w Prashanti Nilajam wypisywane są na tablicy myśli dnia Sai Baby. Głosił on jedność wszystkich religii, pogodzenie się z samym sobą, pomoc innym, a także honor i godność.

  • życie zgodnie z pięcioma tzw. Wartościami Ludzkimi: miłość (prema), pokój (śanti), prawda (satya), właściwe postępowanie (dharma), niekrzywdzenie (ahimsa)
  • miłość wobec wszelkich stworzeń oraz przedmiotów
  • wegetarianizm
  • powstrzymanie się od spożycia alkoholu, palenia papierosów i zażywania narkotyków
  • nieprzywiązywanie się do świata materialnego
  • bezinteresowna, bezosobowa służba dla innych
  • świadome ograniczanie własnych pragnień
  • wszystko, co stworzone jest iluzją (mają), jedynie Bóg jest rzeczywisty
  • Bóg jest w każdej istocie i każdym przedmiocie i każda istota i każdy przedmiot jest częścią Boga, chociaż większość z nich nie jest tego świadoma
  • medytacja – w formie powtarzania imienia Boga, mantr wizualizowania postaci Boga, siedzenia w ciszy lub medytacji światła.
  • akceptacja i szacunek dla wszystkich religii oraz zawartych w nich nauk
  • równość i jednakowa świętość wszystkich wiar
  • szacunek dla rodziców i osób starszych
  • pozbycie się negatywnych myśli, uczuć, emocji i wad charakteru
  • rozwijanie zalet takich jak cierpliwość, współczucie, kontrola zmysłów
  • oddanie Bogu
  • wielka istotność kobiet (zwłaszcza matek) w funkcjonowaniu dobrego społeczeństwa
  • szacunek i miłość dla osób, niezależnie od wyznania, rasy, narodu, płci czy wieku
  • edukacja powinna gwarantować przede wszystkim rozwój duchowy i moralny i nie przesadzać z nauczaniem wiedzy "książkowej"
  • odrębność człowieka od ciała i umysłu - człowiek jest Atmą, która jest niczym innym jak Bóg
  • wszystkie istoty są tak naprawdę jednym i tym samym Bogiem
  • altruizm

Cuda

[edytuj | edytuj kod]

Sathya Sai Baba, zdaniem swoich zwolenników, potrafił tworzyć wibhuti i małe przedmioty, takie jak pierścienie, statuetki, naszyjniki, zdjęcia, krzyżyki, słodycze, zegarki, amrytę, lingamy (święte złote jaja związane z kultem boga Śiwy), owoce oraz żywe zwierzęta. Twierdził, że materializuje je ze swoich myśli. Według jego wielbicieli pojawiały się nie tylko przy nim, lecz również bardzo daleko od niego, czasami tysiące kilometrów dalej.

Jego zwolennicy opowiadają też o spektakularnych cudach, takich jak uleczenia chorych, wskrzeszenia zmarłych, bilokacja[3], czytanie w myślach, pomaganie im w chwilach potrzeby czy jasnowidzenie. Narayana Kasturi w książce "Sathyam Shivam Sundaram part I" pisze o tym, jak Sai Baba zamienił wodę w benzynę poprzez włożenie ręki do wody.

Powyższe zjawiska nigdy nie zostały naukowo potwierdzone. Sathya Sai Baba odmówił poddania się naukowej weryfikacji[4].

Dzieła

[edytuj | edytuj kod]
  • Bhagavatha Vahini - The story of God and his Devotees
  • Ramakatha Rasavahini. Part 1 - The Rama story, Stream of Sacred Sweetness
  • Ramakatha Rasavahini. Part 2 - The Rama story, Stream of Sacred Sweetness
  • Gîtâ Vahini: The Divine Gospel
  • Dhyana Vahini: Practice of Meditation
  • Dharma Vahini: The Path of Virtue
  • Jnana Vahini: The Stream of Eternal Wisdom
  • Leela Kaivalya Vahini: The Cosmic Play of God
  • Prashanthi Vahini: The Bliss of Supreme Peace
  • Prasnotthara Vahini: Answers to Spiritual Questions
  • Prema Vahini: The Stream of Divine Love
  • Sandeha Nivarini: Clearance of Spiritual Doubts
  • Sathya Sai Vahini: Spiritual Message of Sathya Sai
  • Sutra Vahini: Analytical Aphorisms on Supreme Reality
  • Upanishad Vahini: Essence of Vedic Knowledge
  • Vidya Vahini: Flow of Spiritual Education[5]

Działalność charytatywna

[edytuj | edytuj kod]

Sai Baba prowadził działalność charytatywną[6].

Założył trzy wysokiej klasy szpitale (dwa w Puttaparthi, jeden w Bengaluru)[7][8][9]. Z jego inicjatywy powstało w Indiach kilka uniwersytetów oraz setki szkół (do roku 2000 także poza Indiami założył 22 szkoły). Jeden z tych uniwersytetów - Sri Sathya Sai Institute of Higher Learning otrzymał status "A++" (najwyższy możliwy w rankingu indyjskim)[10][11][12].

Sai Baba ufundował również w 1994 i 2004 roku dwa projekty polegająca na dostarczeniu wody pitnej setkom wiosek indyjskich, które były jej pozbawione[13].

Większość projektów charytatywnych Sai Baby wspieranych było przez rząd, polityków indyjskich[14]. Na inaugurację jednego z założonych przez Sai Babę szpitali przybył prezydent Indii - Abdul Kalam[8][9].

Kontrowersje

[edytuj | edytuj kod]

Przez swoich przeciwników Sai Baba oskarżany był między innymi o fałszowanie cudów, molestowanie seksualne młodych mężczyzn[15].

Niewyjaśnione pozostają okoliczności morderstwa, do którego doszło w 1993 na terenie aśramu w Puttaparthi, kiedy czterech uzbrojonych w noże napastników zabiło dwóch swoich współmieszkańców, następnie zaś zostało zastrzelonych przez policję. Krytycy spekulują o możliwym powiązaniu samego Sai Baby z tą zbrodnią, jak również z innymi przypadkami śmierci, do których doszło w Puttaparthi[16].

Zwolennicy

[edytuj | edytuj kod]

Do zwolenników Sai Baby należą Atal Bihari Vajpayee (były premier Indii), Abdul Kalam (poprzedni prezydent Indii) oraz Manmohan Singh (były premier Indii)[17][18][19], były premier Nepalu Girija Prasad Koirala, Fiann Paul (jako Paweł Pietrzak był koordynatorem młodych polskiego stowarzyszenia Sathya Sai Baba)[20].

Ponadto, nauki Sathya Sai Baby były i są źródłem inspiracji dla: Alice Coltrane[21], Maynarda Fergusona i Dany Gillespie[22].

Program edukacyjny

[edytuj | edytuj kod]

Sathya Sai Baba jest autorem programu edukacyjnego Wychowanie w Wartościach Ludzkich (ang. Sathya Sai Education in Human Values SSEHV)[23]. Wersje tego programu istnieją od przeznaczonych dla uczniów na poziomie podstawowym po studentów. Głównym elementem tego systemu jest podział programu nauczania na trzy części: społeczny (zawiera w sobie pracę na rzecz społeczeństwa i na kształceniu moralnym), druga (kształcenie moralne), trzecia (nauczaniu wyłącznie umiejętności praktycznych, bez zbędnej wiedzy teoretycznej). Wychowanie w Wartościach Ludzkich dużo mówi o dialogu międzyreligijnym oraz tolerancji dla innych wyznań. Uczniowie szkół i studenci uniwersytetów z Wychowaniem w Wartościach Ludzkich uczą się technik medytacji.

Program na świecie

[edytuj | edytuj kod]

Program realizowany jest głównie w Indiach, gdzie został zaakceptowany przez większość rządów stanowych[24]. Powstało w Indiach kilkaset szkół oraz siedem uniwersytetów nauczających w tym programie[potrzebny przypis]. Szkoła Sathya Sai Schools realizujące program nauczania w ośrodkach znajdujących się w Tajlandii, Zambii, Australii, Indonezji i Republiki Południowej Afryki[25].

W Polsce Wychowanie w Wartościach Ludzkich propagowane jest głównie przez Organizację Sathya Sai[26]. Jej członkowie prowadzą kursy, warsztaty i rozmowy na temat dla nauczycieli oraz rodziców.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Sathya Sai Baba is dead, Press Trust of India / Puttuparthi April 24, 2011, 13:17 IST
  2. ↑ The Sai Organization
  3. ↑ Sai Baba visits London in 1993 according to devotee, but he was also in India at the time, Interview with devotee who saw and stayed with Sathya Sai Baba in London.
  4. ↑ Erlendur Haraldsson: Miracles are my visiting cards – An investigative inquiry on Sathya Sai Baba, (1997 revised and updated edition published by Sai Towers, Prasanthi Nilayam, India). s. 204-205. ISBN 81-86822-32-1.
  5. ↑ Sathya Sai Speaks [online], www.sathyasai.org [dostęp 2017-11-26].
  6. ↑ Times Of India, "Sathya Sai Baba Trust to set up second superspecialty hospital at Bangalore", May 29 2000
  7. ↑ The Hindu : Healing with Love and Compassion. [dostęp 2007-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-01)].
  8. ↑ a b Intel increases focus on consumer, education
  9. ↑ a b Sai Baba hospital: A refuge to millions | Bengaluru News - Times of India [online], timesofindia.indiatimes.com [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-19].
  10. ↑ The Hindu : Metro Plus Kochi : City colleges cheer NAAC rating. [dostęp 2007-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-12)].
  11. ↑ The Hindu : Tamil Nadu / Chennai News : Chennai benefits from Sai Baba's initiative [online], www.hindu.com [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2004-12-30].
  12. ↑ The Hindu : Project Water [online], www.hinduonnet.com [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2009-02-26].
  13. ↑ India Water crisis; Where has all the water gone? May 26, 2002 The Week [online], www.the-week.com [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2002-06-07].
  14. ↑ The Hindu : Vajpayee hits out at high cost of medicare [online], www.hinduonnet.com [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2007-10-12].
  15. ↑ Artur Wiśniewski. Gwałt duchowy. „W drodze”. 29 (2 (330)), s. 18-30, 2001. 
  16. ↑ The Murders in Prashanti
  17. ↑ Personalities visiting Sri Sathya Sai Baba [online], www.saibaba.ws [dostęp 2017-11-26].
  18. ↑ India's New Prime Minister Dr. Manmohan Singh on Bhagavan Baba. [dostęp 2007-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-05-06)].
  19. ↑ Wayback Machine [online], www.sssihl.edu.in [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2007-09-28] (ang.).
  20. ↑ [https://web.archive.org/web/20211215183855/https://www.sathyasai.org.pl/SaiRam/saira45.pdf þÿ�s�a�i�r�a�m� �4�5� �-� �j�e�s�i�e�D� �2�0�0�4�.�i�n�d�d] [online], sathyasai.org.pl [dostęp 2024-04-25] [zarchiwizowane z adresu 2021-12-15].
  21. ↑ Sai Ananta Ashram, Swamini A. C. Turiyasangitananda
  22. ↑ Zdjęcia Sathya i Śirdi Sai Baby na oficjalnej stronie Dany Gillespie (lewy górny róg)
  23. ↑ Sathya Sai Education in Human Values [online], www.sathyasaiehv.org.uk [dostęp 2017-11-26].
  24. ↑ Oficjalna strona internetowa Organizacji Sathya Sai w Polsce [online], www.sathyasai.org.pl [dostęp 2024-02-01].
  25. ↑ World-Wide Sathya Sai School Information. [dostęp 2012-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-28)].
  26. ↑ Edukacja - Oficjalna strona internetowa Organizacji Sathya Sai w Polsce, dostęp: 2012-02-26

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jan Nara Misterium Sai
  • Światło Miłości (dwumiesięcznik ekumeniczny)
  • Narayana Kasturi Sathyam Shivam Sundaram (tom I) wyd. Sri Sathya Sai Books and Publications Trust (ang.)
  • Sai Ram (kwartalnik Organizacji Sathya Sai w Polsce)
  • Peggy Mason, Ron Laing, Ucieleśnienie miłości - Sathya Sai Baba, Janusz Margański (tłum.), Bydgoszcz: wyd. Limbus, 1996, ISBN 83-85475-82-6, OCLC 835292916.
  • John Hislop My Baba and I, wyd. Sri Sathya Sai Books & Publications Trust, Prasanthi Nilayam ISBN 81-7208-050-6
  • http://www.saisathyasai.com

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sathya_Sai_Baba&oldid=75201336”