Przejdź do zawartości

Sejm nadzwyczajny 1662

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sejm nadzwyczajny 1662I Rzeczypospolitej, został zwołany 7 stycznia 1662 roku do Warszawy. 9 lutego wydano powtórny uniwersał.

Sejmiki przedsejmowe w województwach odbyły się od 30 stycznia do 1 lutego, a wiszeński powtórny 23 lutego 1662 roku.

Marszałkiem sejmu obrano Jana Wielopolskiego, starostę bieckiego. Obrady sejmu trwały od 20 lutego do 1 maja 1662 roku[1].

Sejm rozpoczął obrady 20 lutego 1662 r. w obliczu niepowodzeń w wojnie z Moskwą i związku nieopłaconego wojska („Związek Święcony”), zawartego w 1661 r. oraz konfliktu w sprawie reformy elekcji między dworem królewskim, a marszałkiem wielkim koronnym Jerzym Lubomirskim.

Obrady sejmu były burzliwe z powodu pertraktacji ze skonfederowanymi wojskami. Podczas obrad zajęto się sprawami reformy elekcji, odrzucając w tej kwestii zmiany proponowane przez dwór królewski - elekcji vivente rege) za życia dotychczasowego króla. Przyjęto kolejną konstytucję przeciwko arianom i uchwalono deklaracje podatkowe[2].


Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
 Zobacz też kategorię: Posłowie na sejm nadzwyczajny 1662.


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]