Siła (województwo warmińsko-mazurskie)
Na mapach: 
53°43′02″N 20°22′06″E/53,717222 20,368333
53°43′02″N 20°22′06″E/53,717222 20,368333| osada | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Strefa numeracyjna |
89 |
| Kod pocztowy |
11-036[2] |
| Tablice rejestracyjne |
NOL |
| SIMC |
0473840 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego  | |
Położenie na mapie gminy Gietrzwałd  | |
| 53°43′02″N 20°22′06″E/53,717222 20,368333[1]
| |
Siła (dawniej Młyn Schilla, niem. Schillamühle) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Gietrzwałd. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Pierwotna nazwa pruska Skila wyparta została przez polską nazwę Siła.
Młyn założony w 1409 roku. W 1417 wystawiono ponownie dokument lokacyjny z trzema włókami na prawie chełmińskim, dla młynarza Fryderyka. Roczny czynsz wyznaczono na 8 marek i 6 "tłustych świń". Osada odnotowana w dokumentach z lat 1571, 1591, 1603, 1622, 1673, 1790, 1879, 1889.
W roku 1951 osada występowała pod nazwą Siła lub Siła Młyn. W latach 80. XX w. kolonia wsi Sząbruk.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 122742
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1168 [zarchiwizowane 2022-10-26].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Georg Kellmann, Historia parafii Klebark Wielki, jej wiosek i okolic. Parafia p.w. Znalezienia Krzyża Świętego i Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Klebarku Wielkim, Klebark Wielki 2007, ISBN 978-83-918968-1-5
- Anna Pospiszyl, Toponimia południowej Warmii. Nazwy miejscowe. Pojezierze, Olsztyn, 1987, ISBN 83-7002-289-8
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Siła, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 613.