Przejdź do zawartości

Somchai Wongsawat

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Somchai Wongsawat
Ilustracja
Data urodzenia

31 sierpnia 1947

Premier Tajlandii
Okres

od 17 września 2008
od 9 września 2008 p.o. premiera
do 2 grudnia 2008

Przynależność polityczna

Partia Władzy Ludu (PPP)

Poprzednik

Samak Sundaravej

Następca

Chaovarat Chanweerakul

Minister Edukacji
Okres

od 6 lutego 2008
do 17 września 2008

podpis

Somchai Wongsawat (ur. 31 sierpnia 1947 w Nakhon Si Thammarat) – tajski polityk, prawnik i sędzia, premier Tajlandii od 17 września 2008 do 2 grudnia 2008, p.o. premiera od 9 września do 17 września 2008. Minister edukacji od lutego do września 2008.

Edukacja i kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Somchai Wongsawat w 1970 ukończył prawo na Uniwersytecie Thammasat w Bangkoku. W 1973 został adwokatem. W roku 1996 ukończył Kolegium Obrony Narodowej, a w 2002 administrację w Narodowym Instytucie Rozwoju Administracji.

W roku 1974 Somchai został mianowany asystentem sędziego (asesor). Rok później objął stanowisko sędziego. W 1986 został przewodniczącym sądu w Phang Nga, a następnie innych placówek w kraju. W 1993 r. został sędzią Sądu Apelacyjnego. W 1997 objął stanowisko przewodniczącego tego sądu.

Kariera polityczna

[edytuj | edytuj kod]

W latach 19981999 Somchai Wongsawat był wicesekretarzem w Ministerstwie Sprawiedliwości. Od listopada 1999 do marca 2006 sprawował urząd sekretarza w Ministerstwie Sprawiedliwości. Od marca do września 2006 był sekretarzem w Ministerstwie Pracy.

W 2007 Somchai objął funkcję wiceprzewodniczącego Partii Władzy Ludu (PPP). W wyborach parlamentarnych grudniu 2007 dostał się z jej listy do Zgromadzenia Reprezentantów (izba niższa parlamentu). W lutym 2008 objął stanowisko pierwszego wicepremiera i ministra edukacji w gabinecie premiera Samaka Sundaraveja[1].

Premier

[edytuj | edytuj kod]

9 września 2008 Somchai Wongsawat przejął obowiązki premiera[2] po tym, jak Samak Sundaravej musiał zrezygnować z urzędu z powodu zatrudnienia i udziału w kulinarnym show telewizyjnym już po objęciu funkcji szefa rządu. Złamał w ten sposób konstytucyjny zakaz uzyskiwania dochodów z dodatkowych prywatnych źródeł[3].

15 września 2008 Partia Władzy Ludu (PPP) nominowała Wongsawata jako swojego kandydata na stanowisko nowego szefa rządu. Kandydaturze tej początkowo sprzeciwiła się jedna z frakcji PPP, jednak ostatecznie poparła ją[4]. 17 września 2008 parlament Tajlandii głosami 298 za i 163 przeciw, mianował Somchaia Wongasawata premierem Tajlandii[5][6]. 24 września 2008 król Bhumibol Adulyadej zaprzysiągł gabinet premiera Wongsawata[7].

29 września 2008 Tajska Komisja Wyborcza ogłosiła wszczęcie postępowania w sprawie złamania konstytucji przez Wongsawata poprzez posiadanie udziałów w firmie telekomunikacyjnej, mającej kontrakt z państwowym zakładem telekomunikacyjnym na dostawę usług internetowych. Konstytucja Tajlandii zakazuje bowiem posiadania przez członków parlamentu udziału w firmach, prowadzących interesy z firmami państwowymi[8][9].

17 października 2008 Somchai Wongsawat został uznany przez Narodową Komisję Przeciwdziałaniu Korupcji winnym zaniedbania obowiązków w 2000 w czasie gdy pracował w Ministerstwie Sprawiedliwości. Komisja uznała, że Wongswat postąpił niewłaściwie zawieszając postępowanie przeciw dwóm urzędnikom, oskarżonym o korupcję przy sprzedaży państwowych gruntów[10]. Tego samego dnia premier oświadczył, że mimo nacisków nie zamierza ustępować z zajmowanego stanowiska[11].

Somchai Wongsawat jest żonaty z Yaowapą Shinawatra, siostrą byłego premiera Thaksina Shinawatry. Ma troje dzieci.

Protesty społeczne i wykluczenie z życia politycznego

[edytuj | edytuj kod]

Po objęciu urzędu premiera przez Wongsawata, w Bangkoku na nowo wzmogły się antyrządowe protesty społeczne. Rozpoczęły się one już w sierpniu 2008 i były skierowane przeciw rządowi premiera Sundaraveja, którego protestujący oskarżali o reprezentowanie interesów byłego premiera Thaksina Shinawatry. Wongsawat, spokrewniony przez żonę z Shinawatrą, postrzegany był przez protestujących jako jeszcze gorliwszy kontynuator polityki byłego premiera.

7 października 2008 protestujący otoczyli budynek parlamentu, w którym przemawiał premier. Tłum uniemożliwił deputowanym opuszczenie parlamentu. Premier, chcąc opuścić parlament, musiał przeskakiwać przez płot na tyłach budynku[12]. W celu umożliwienia wyjścia parlamentarzystom, policja użyła siły i gazu łzawiącego przeciw demonstrantów. Doszło do walk, w wyniku których zginęły dwie osoby, a 400 zostało rannych[13].

25 listopada 2008 przeciwnicy rządu z szeregów Sojuszu Ludowego na rzecz Demokracji (PAD, People's Alliance for Democracy) rozpoczęli blokadę dróg dojazdowych do głównego lotniska Bangkoku, portu lotniczego Bangkok-Suvarnabhumi[14]. Następnego dnia protestujący dostali się do hali lotniska i całkowicie sparaliżowali jego funkcjonowanie. Rozpoczęli także okupację drugiego lotniska, Bangkok-Don Muang[15][16]. Rząd wezwał tajską armię do przywrócenia porządku na dwóch lotniskach. W odpowiedzi na ten apel, szef armii 26 listopada 2008 wezwał protestujących do zakończenia akcji i opuszczenia lotnisk, a premiera Wongsawata do podania się do dymisji[17]. 27 listopada 2008 rząd wprowadził w strefach wokół dwóch lotnisk stan wyjątkowy, który m.in. zabraniał zgromadzeń powyżej 5 osób. Jednocześnie szef armii sprzeciwił się użyciu siły przeciw okupującym[18]. W wyniku okupacji i unieruchomienia lotnisk, w Tajlandii utknęło co najmniej 100 tysięcy zagranicznych turystów[19].

2 grudnia 2008 Sąd Konstytucyjny rozwiązał rządzącą Partię Władzy Ludu z powodu oszustw i kupowania głosów w wyborach parlamentarnych w grudniu 2007 oraz wykluczył całe jej kierownictwo, włącznie z premierem Wongsawatem, z życia politycznego na okres 5 lat ze skutkiem natychmiastowym. Somchai Wongsawat zaakceptował wyrok sądu, stwierdzając że od teraz będzie "zwykłym obywatelem". P.o. premiera został dotychczasowy wicepremier, Chaovarat Chanweerakul, który nie wchodził w skład władz rozwiązanej partii. Parlamentarzyści z Partii Władzy Ludu zapowiedzieli przegrupowanie, stworzenie innej partii politycznej i utworzenie nowego rządu koalicyjnego[20][21]. Tego samego dnia Sojusz Ludowy na rzecz Demokracji (PAD) ogłosił zakończenie okupacji stołecznych portów lotniczych[22].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. "Thailand's post-coup cabinet sworn in", People's Daily Online, 7 lutego 2008.
  2. "Somchai is caretaker PM". nationmultimedia.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-25)]., The Nation, 9 września 2008.
  3. "Court says Thai PM 'must resign'", BBC News, 9 września 2008.
  4. "Thai faction rejects PM nominee", BBC News, 15 września 2008.
  5. "Parliament confirms Somchai as PM", BangkokPost.com, 17 września 2008.
  6. "Thai MPs elect new prime minister", BBC News, 17 września 2008.
  7. "Thai New Cabinet List Endorsed by King", CRI English, 24 września 2008.
  8. "New Thai premier probed for possible Charter violation ". newsinfo.inquirer.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-30)]., Inquirer.net, 20 września 2008.
  9. "Thai PM faces probe ". straitstimes.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-02)]., The Straits Times, 29 września 2008.
  10. "Thai PM found guilty of neglecting duty". nation.com.pk. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-20)]., The Nation, 17 października 2008.
  11. "Thai PM 'to stay' despite clashes", BBC News, 17 października 2008.
  12. "Thai PM jumps fence to flee protesters", The Age, 7 października 2008.
  13. "Hundreds Injured in Thai Protests", The New York Times, 7 października 2008.
  14. "Thai Army Called on as Protest Shuts Main Airport", Bloomberg, 25 listopada 2008.
  15. "Misery at seized Bangkok airport", BBC News, 26 listopada 2008.
  16. "Don Mueang Airport closed", The Nation, 26 listopada 2008.
  17. "Anupong's panel calls for House dissolution and end of protests". nationmultimedia.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-09)]., The Nation, 26 listopada 2008.
  18. "STATE OF EMERGENCY", Bangkok Post, 27 listopada 2008.
  19. "Planes freed for Thai evacuations", BBC News, 1 grudnia 2008.
  20. "Top Thai court ousts PM Somchai", BBC News, 2 grudnia 2008.
  21. "Thai court disbands ruling party, airport to reopen". iht.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-04)]., International Herald Tribune, 2 grudnia 2008.
  22. "Thai airport protests called off", BBC News, 2 grudnia 2008.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]