Stanisław Domasik

Stanisław Domasik
	; Ks. kan. Stanisław Domasik (z lewej) podczas uczczenia pamięci Józefa Piłsudskiego na Wawelu (1935)
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	1884 ; Witkowice
Data i miejsce śmierci	19 października 1948 ; Kraków
Miejsce pochówku	Cmentarz Rakowicki w Krakowie
	Proboszcz bazyliki archikatedralnej św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie
Okres sprawowania	1932–1948
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	1909
	Odznaczenia

Stanisław Domasik (ur. 1884 w Witkowicach, zm. 19 października 1948 w Krakowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii, kanonik Krakowskiej Kapituły Katedralnej, proboszcz bazyliki archikatedralnej św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie.

Życiorys

Urodził się w 1884 w Witkowicach^[1]. Pierwotnie rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, po czym przeniósł się do seminarium i w 1909 otrzymał sakrament święceń zostając duchownym rzymskokatolickim^[1]. W 1912 uzyskał tytuł naukowy doktora teologii na Uniwersytecie w Innsbrucku. Po wybuchu I wojny światowej został wcielony do c. i k. armii i służył jako kapelan wojskowy^[1].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został proboszczem Parafii Opatrzności Bożej w Białej Krakowskiej. W 1924 abp Adam Stefan Sapieha mianował go kanonikiem Kapituły Metropolitalnej Krakowskiej, którą ks. Domasik pełnił do końca istnienia II Rzeczypospolitej^[2].

Od 1932 do 1948 sprawował urząd proboszcza bazyliki archikatedralnej św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie^[1]. W nocy z 23/24 czerwca 1937 uczestniczył w ceremonii przeniesienia trumny ze zwłokami trumny Józefa Piłsudskiego pochowanego na Wawelu z krypty św. Leonarda do krypty pod Wieżą Srebrnych Dzwonów, podpisując stosowny protokół^[1] (wydarzenie to wywołało tzw. konflikt wawelski).

11 listopada 1937 otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski „za zasługi na polu pracy społecznej”^[3].

Podczas II wojny światowej w czasie okupacji niemieckiej pełnił funkcję kanclerza Kurii Metropolitalnej w Krakowie^[1]. Został usunięty z pomieszczeń w komnatach wawelskich, które zajął generalny gubernator okupowanych ziem polskich (Generalne Gubernatorstwo), Hans Frank^[1].

Zmarł 19 października 1948^[1]^[4]^[5]. Został pochowany w grobowcu kanoników Krakowskiej Kapituły Katedralnej na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (pas LD, rząd zachód)^[5].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Gdyńskie rody. gdynia.naszemiasto.pl. [dostęp 2015-03-23].
↑ Jacek Urban: Otwarcie grobu św. Stanisława i św. Floriana w katedrze krakowskiej w 1939 R.. swflorian.net. [dostęp 2015-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 kwietnia 2015)].
↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410
↑ Kazimierz Figlewicz, Kronika katedry na Wawelu 1934 - 1982, Kraków 2014, s. 159.
↑ ^a ^b Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Stanisław Domasik. rakowice.eu. [dostęp 2018-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)].

[gr-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Gdyńskie rody. gdynia.naszemiasto.pl. [dostęp 2015-03-23].

[2] Jacek Urban: Otwarcie grobu św. Stanisława i św. Floriana w katedrze krakowskiej w 1939 R.. swflorian.net. [dostęp 2015-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 kwietnia 2015)].

[3] M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410

[4] Kazimierz Figlewicz, Kronika katedry na Wawelu 1934 - 1982, Kraków 2014, s. 159.

[ILG-5] Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Stanisław Domasik. rakowice.eu. [dostęp 2018-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]